Στην παρακάτω ηλεκτρονικές διευθήνσεις , μπορείτε να ακούσετε ομιλίες του Μητροπολίτη Λεμεσού κ.κ. Αθανάσιο ο οποίος μιλάει για τον γάμο :
To νόημα του αρραβώνα - γάμου :
http://www.pantocrator.info/gr/modules.php?name=Downloads&d_op=getit&lid=265
H προυποθέσεις του γάμου :
http://www.pantocrator.info/gr/modules.php?name=Downloads&d_op=getit&lid=267
Το μυστήριο του γάμου :
http://www.pantocrator.info/gr/modules.php?name=Downloads&d_op=getit&lid=253
Ο σκοπός του γάμου :
http://www.pantocrator.info/gr/modules.php?name=Downloads&d_op=getit&lid=260
Θυσία και επικοινωνία στον γάμο :
http://www.pantocrator.info/gr/modules.php?name=Downloads&d_op=getit&lid=262
Υπομονή και ταπείνωση μέσα στον γάμο :
http://www.pantocrator.info/gr/modules.php?name=Downloads&d_op=getit&lid=264
Στήριγμα του γάμου η αλήθεια :
http://www.pantocrator.info/gr/modules.php?name=Downloads&d_op=getit&lid=266
H λύση των προβλημάτων στο γάμο :
http://www.pantocrator.info/gr/modules.php?name=Downloads&d_op=getit&lid=269
Η ανωτερότητα μέσα στον γάμο :
http://www.pantocrator.info/gr/modules.php?name=Downloads&d_op=getit&lid=585
Η σωστή σχέση μέσα στην συζυγία :
http://www.pantocrator.info/gr/modules.php?name=Downloads&d_op=getit&lid=641
Ευλογία και αρμονία μέσα στον γάμο :
http://www.pantocrator.info/gr/modules.php?name=Downloads&d_op=getit&lid=713
Ελλειψη επικοινωνίας και διαζύγιο :
http://www.pantocrator.info/gr/modules.php?name=Downloads&d_op=getit&lid=712
Γενναιότητα και αρχοντιά στον γάμο :
http://www.pantocrator.info/gr/modules.php?name=Downloads&d_op=getit&lid=754
Samstag, 20. Oktober 2007
Πως να διατηρήσετε το γάμο σας ακλόνητο
Η αγάπη προς τον σύντροφό μας και τα παιδιά μας είναι το πρώτο πεδίο εφαρμογής της εντολής του Κυρίου "ν' αγαπήσουμε τον πλησίον μας όπως τον εαυτό μας". Παρ΄όλα αυτά κάποιες χρηστικές συμβουλές προς τους συζύγους μπορούν να βοηθήσουν στην καλύτερη κατανόηση του τρόπου εφαρμογής της εντολής αυτής μέσα στο Γάμο:
Αν θέλεις να διατηρήσεις τον γάμο σου σταθερό και ακλόνητο, αν θέλεις να μην φτάσεις ποτέ στο διαζύγιο, ακολούθησε τις παρακάτω συμβουλές:
[1] Μάθε να εκδηλώνεις την αγάπη στον ή στη σύντροφό σου. Η αγάπη είναι δώρο του Θεού στους συζύγους, για να τους βοηθήσει να στηρίξουν την σχέση τους. Η αγάπη δεν παύει ποτέ να είναι της μόδας ή επίκαιρη. Η τρυφερότητα δεν θεωρείται ταμπού σε κανέναν πολιτισμό. Και ο άντρας και η γυναίκα έχουν ανάγκη να αγαπιούνται μέχρι το τέλος της ζωής τους,, όπως και την ημέρα του γάμου τους.
[2] Μάθε να ενισχύεις και όχι να καταστρέφεις την αυτοεκτίμησή του ή της συντρόφου σου. Πρακτικά, όλοι μας από καιρό σε καιρό, αναρωτιόμαστε αν αξίζουμε ή όχι. Σε τέτοιες στιγμές τίποτα δεν είναι τόσο καταστροφικό όσο η αποκάλυψη ότι το πρόσωπο, που όφειλε να μας γνωρίζει καλύτερα και να μας αγαπά περισσότερο, είναι αυτό που μας υποτιμά και μας περιφρονεί.
[3] Μάθε να είσαι ευτυχισμένος με αυτά που έχεις. Είναι καλό να ξέρεις πώς να ζεις όταν έχεις αφθονία αγαθών, αλλά είναι καλύτερο να ξέρεις πώς να ζεις όταν στερείσαι. Ποτέ μην προσπαθήσεις να ζεις πολυτελέστερα απ’ ότι σου επιτρέπει το εισόδημά σου, ή ν’ αγοράζεις με πίστωση πέρα από τις δυνατότητές σου. Τα οικονομικά προβλήματα κι η συσσώρευση χρεών δημιουργούν ένταση μέσα στην οικογένεια και μπορεί να οδηγήσουν σε ατέλειωτους τσακωμούς.
[4] Μην παντρευτείς κάποιον ή κάποια με τη σκέψη να τον ή να την αλλάξεις. Μελέτες έχουν αποδείξει ότι ελάχιστος αριθμός ανθρώπων μπορεί να σημείωσε κάποια αλλαγή, απλά και μόνο χάρη στο γάμο τους. Μάθε ν’ αποδέχεσαι και ν΄ αγαπάς τον σύντροφό σου όπως είναι. Αν θεωρείς κάποιο στοιχείο του χαρακτήρα του ανυπόφορο, τότε φρόντισε να μην προχωρήσεις στο Γάμο. Αν το διαπιστώσεις μετά το Γάμο τότε βρες τρόπο να το ξεπεράσεις με περισσότερη αγάπη.
[5] Να αναζητείτε και να βρίσκετε κοινούς στόχους και κατευθύνσεις. Ζούμε σε μια εποχή που «ο καθένας ακολουθεί το δρόμο του». Η σύζυγος παίρνει τη δική της κατεύθυνση και ο σύζυγος τη δική του και πουθενά δεν συναντιούνται οι δρόμοι τους. Βρείτε στόχους που μπορείτε να τους επιδιώξετε μαζί. Όχι ο καθένας ξεχωριστά. Και μην ξεχνάτε ο βασικός σκοπός του Γάμου είναι, μέσ΄ απ΄ τη συζυγική αγάπη να προάγουμε την αγάπη μας στον Κύριο.
[6] Μάθετε να συμβιβάζεστε μεταξύ σας. Να μην ξεχνάτε ποτέ ότι οι γλυκύτερες λέξεις που μπορεί κανείς να προφέρει είναι: «Με συγχωρείς, έκανα λάθος».
[7] Μην επιτρέπετε σε συγγενείς σας να παρεμβαίνουν στα οικογενειακά σας. Συνειδητοποιήστε ότι έχετε φύγει από τους γονείς σας και προσκολληθεί στον άντρα ή στη γυναίκα σας.
[8] Μάθετε να ανοίγετε την καρδιά σας στον ή στη σύζυγό σας και να λέτε τις σκέψεις σας. Ο πιο σίγουρος δρόμος για το διαζύγιο ονομάζεται δρόμος της σιωπής.
[9] Εμπιστευθείτε την πορεία της οικογένειάς σας σ΄ ένα καλό Πνευματικό. Τα μέλη της οικογένειας είναι καλό να έχουν κοινό Πνευματικό, ώστε να γνωρίζει το οικογενειακό περιβάλλον καλύτερα και να μπορεί να βοηθήσει πιο ουσιαστικά στην εξομάλυνση των πιθανών εσωτερικών προβλημάτων.
[10] Πάρτε το απόφαση ότι ο γάμος σας είναι ένας θεσμός θεοσύστατος και αδιάλειπτος. Το βασικότερο στοιχείο για την επιτυχία ενός γάμου είναι το ανδρόγυνο να βαδίζει στο δρόμο του Θεού. Όταν ο άντρας ζει για το Θεό σύμφωνα με τη διδαχή της Αγίας Γραφής και των Πατέρων της Εκκλησίας επηρεάζει όλη την πορεία της οικογένειάς του. Όταν η γυναίκα αγαπά το Θεό με όλη την καρδιά, τη δύναμη και την ψυχή της, τότε συμβάλλει στο στέριωμα της οικογένειάς της. Τα παιδιά θα το βλέπουν, θα το αισθάνονται, θα το ζουν. Οι γείτονες θα το παρατηρήσουν και η Εκκλησία θα τους χαίρεται.
Αν θέλεις να διατηρήσεις τον γάμο σου σταθερό και ακλόνητο, αν θέλεις να μην φτάσεις ποτέ στο διαζύγιο, ακολούθησε τις παρακάτω συμβουλές:
[1] Μάθε να εκδηλώνεις την αγάπη στον ή στη σύντροφό σου. Η αγάπη είναι δώρο του Θεού στους συζύγους, για να τους βοηθήσει να στηρίξουν την σχέση τους. Η αγάπη δεν παύει ποτέ να είναι της μόδας ή επίκαιρη. Η τρυφερότητα δεν θεωρείται ταμπού σε κανέναν πολιτισμό. Και ο άντρας και η γυναίκα έχουν ανάγκη να αγαπιούνται μέχρι το τέλος της ζωής τους,, όπως και την ημέρα του γάμου τους.
[2] Μάθε να ενισχύεις και όχι να καταστρέφεις την αυτοεκτίμησή του ή της συντρόφου σου. Πρακτικά, όλοι μας από καιρό σε καιρό, αναρωτιόμαστε αν αξίζουμε ή όχι. Σε τέτοιες στιγμές τίποτα δεν είναι τόσο καταστροφικό όσο η αποκάλυψη ότι το πρόσωπο, που όφειλε να μας γνωρίζει καλύτερα και να μας αγαπά περισσότερο, είναι αυτό που μας υποτιμά και μας περιφρονεί.
[3] Μάθε να είσαι ευτυχισμένος με αυτά που έχεις. Είναι καλό να ξέρεις πώς να ζεις όταν έχεις αφθονία αγαθών, αλλά είναι καλύτερο να ξέρεις πώς να ζεις όταν στερείσαι. Ποτέ μην προσπαθήσεις να ζεις πολυτελέστερα απ’ ότι σου επιτρέπει το εισόδημά σου, ή ν’ αγοράζεις με πίστωση πέρα από τις δυνατότητές σου. Τα οικονομικά προβλήματα κι η συσσώρευση χρεών δημιουργούν ένταση μέσα στην οικογένεια και μπορεί να οδηγήσουν σε ατέλειωτους τσακωμούς.
[4] Μην παντρευτείς κάποιον ή κάποια με τη σκέψη να τον ή να την αλλάξεις. Μελέτες έχουν αποδείξει ότι ελάχιστος αριθμός ανθρώπων μπορεί να σημείωσε κάποια αλλαγή, απλά και μόνο χάρη στο γάμο τους. Μάθε ν’ αποδέχεσαι και ν΄ αγαπάς τον σύντροφό σου όπως είναι. Αν θεωρείς κάποιο στοιχείο του χαρακτήρα του ανυπόφορο, τότε φρόντισε να μην προχωρήσεις στο Γάμο. Αν το διαπιστώσεις μετά το Γάμο τότε βρες τρόπο να το ξεπεράσεις με περισσότερη αγάπη.
[5] Να αναζητείτε και να βρίσκετε κοινούς στόχους και κατευθύνσεις. Ζούμε σε μια εποχή που «ο καθένας ακολουθεί το δρόμο του». Η σύζυγος παίρνει τη δική της κατεύθυνση και ο σύζυγος τη δική του και πουθενά δεν συναντιούνται οι δρόμοι τους. Βρείτε στόχους που μπορείτε να τους επιδιώξετε μαζί. Όχι ο καθένας ξεχωριστά. Και μην ξεχνάτε ο βασικός σκοπός του Γάμου είναι, μέσ΄ απ΄ τη συζυγική αγάπη να προάγουμε την αγάπη μας στον Κύριο.
[6] Μάθετε να συμβιβάζεστε μεταξύ σας. Να μην ξεχνάτε ποτέ ότι οι γλυκύτερες λέξεις που μπορεί κανείς να προφέρει είναι: «Με συγχωρείς, έκανα λάθος».
[7] Μην επιτρέπετε σε συγγενείς σας να παρεμβαίνουν στα οικογενειακά σας. Συνειδητοποιήστε ότι έχετε φύγει από τους γονείς σας και προσκολληθεί στον άντρα ή στη γυναίκα σας.
[8] Μάθετε να ανοίγετε την καρδιά σας στον ή στη σύζυγό σας και να λέτε τις σκέψεις σας. Ο πιο σίγουρος δρόμος για το διαζύγιο ονομάζεται δρόμος της σιωπής.
[9] Εμπιστευθείτε την πορεία της οικογένειάς σας σ΄ ένα καλό Πνευματικό. Τα μέλη της οικογένειας είναι καλό να έχουν κοινό Πνευματικό, ώστε να γνωρίζει το οικογενειακό περιβάλλον καλύτερα και να μπορεί να βοηθήσει πιο ουσιαστικά στην εξομάλυνση των πιθανών εσωτερικών προβλημάτων.
[10] Πάρτε το απόφαση ότι ο γάμος σας είναι ένας θεσμός θεοσύστατος και αδιάλειπτος. Το βασικότερο στοιχείο για την επιτυχία ενός γάμου είναι το ανδρόγυνο να βαδίζει στο δρόμο του Θεού. Όταν ο άντρας ζει για το Θεό σύμφωνα με τη διδαχή της Αγίας Γραφής και των Πατέρων της Εκκλησίας επηρεάζει όλη την πορεία της οικογένειάς του. Όταν η γυναίκα αγαπά το Θεό με όλη την καρδιά, τη δύναμη και την ψυχή της, τότε συμβάλλει στο στέριωμα της οικογένειάς της. Τα παιδιά θα το βλέπουν, θα το αισθάνονται, θα το ζουν. Οι γείτονες θα το παρατηρήσουν και η Εκκλησία θα τους χαίρεται.
Donnerstag, 18. Oktober 2007
Ο σκοπός του γάμου είναι η τεκνογονία ;
Ο Γάμος αποτελεί πάντοτε επίκαιρο και ακανθώδες θέμα Άποψή μου είναι, πιθανόν να κάνω και λάθος, ότι η μεγάλη πλειοψηφία των γάμων στην ελληνική κοινωνία πάσχει από ενδημικά εσωτερικά προβλήματα, τα οποία ακόμη κι αν δεν οδηγήσουν στη διάλυσή του (1 στις 3 περιπτώσεις), κάνουν τους συζύγους λιγότερο ευτυχείς και τους δυσκολεύουν στον αγώνα για τη σωτηρία τους.Ένας σοβαρός λόγος που δυναμιτίζει τον Γάμο από το ξεκίνημά του είναι η εικόνα που έχουμε πριν το Γάμο, για το τι είναι Γάμος και ποιος είναι ο σκοπός του. Παραθέτω το παρακάτω αρθράκι απ΄το site της Ιεράς Μητρόπολης Δημητριάδος, για να βοηθήσει στην αρχή της συζήτησης:Ο Σκοπός του Γάμου" Εις βοήθεια και διάδοχη του γένους των ανθρώπων" Στο ερώτημα «γιατί παντρεύονται οι άνθρωποι» η πιο συχνή απάντηση είναι «για να κάνουν παιδιά». Η απάντηση είναι λάθος, ιδίως όταν διατυπώνεται έτσι απόλυτα και αξιωματικά. Βασικός σκοπός του γάμου είναι η αλληλοσυμπλήρωση, η αλληλοβοήθεια, η τελειοποίηση και η συνεργασία των δύο συζύγων. Οι σύζυγοι καλούνται στο δύσκολο άθλημα της αγάπης, η οποία αυξάνει τις πνευματικές διαστάσεις της συζυγίας και οδηγεί το γάμο στην οικογένεια που είναι η «κατ' οίκον Εκκλησία».Δεύτερος σκοπός του γάμου είναι η γέννηση των παιδιών. Στο δήθεν αφελές ερώτημα «πως έρχονται τα παιδία στον κόσμο» εμείς απαντάμε «τα στέλνει ο Θεός» Και όταν δε στέλνει υποτασόμεθα στο θέλημά του και δε διαλύουμε το γάμο. Βέβαια παρ' όλο που η τεκνογονία δεν είναι ο κεντρικός και κύριος στόχος του γάμου δε παύει να είναι σημαντικός. Τα παιδιά εκτός του ότι φέρνουν ευτυχία στο σπίτι, εκτός του ότι αποτελούν τον καρπό της υπακοής στο θείο θέλημα, ενώνουν ψυχικά το ανδρόγυνο. Σήμερα, άλλωστε, με την οξεία φάση που διέρχεται το δημογραφικό μας πρόβλημα, είναι ανοησία και πλάνη να μιλάμε για οικογενειακό προγραμματισμό και περιορισμό των γεννήσεων, όταν σε λίγα χρόνια η Ελλάδα θα έχει μετατραπεί σε χώρα γερόντων. Και η πολιτεία οφείλει να δώσει κίνητρα τεκνογονίας και οικονομικές παροχές στις πολυτεκνικές οικογένειες για να βαστάξουν το δυσβάστακτο βάρος της ανατροφής των παιδιών, υπό τις σημερινές αντίξοες συνθήκες. Αλλά και η Εκκλησία ενθαρρύνει τα νέα ζευγάρια στην γέννηση παιδιών συνιστώντας λιγότερη υλοκρατία, λιγότερο ατομισμό και περισσότερο πνεύμα θυσίας. Πέραν όμως όλων αυτών, θέλημα Θεού είναι η γέννηση παιδιών μέσα στο γάμο και η ανατροφή τους μέσα στο θερμοκήπιο και τη θαλπωρή της χριστιανικής οικογένειας. (Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδοςhttp://imd.gr/html/gr/section02/socialmatt...riage/01/04.htm)Εγώ θα προσθέσω στους δυο σκοπούς που αναφέρονται πιο πάνω και δυο ακόμη λιγότερο πνευματικούς, αλλά σίγουρα υπαρκτούς: την απόλαυση ή τη νομιμοποίηση του σαρκικού έρωτα και την οικονομική και κοινωνική εξασφάλιση. (Νίκος Θ. Μπουγάτσος, "Η Ορθόδοξη Θεολογία για το σκοπό του Γάμου",.Εκδόσεις Επτάλοφος, Αθήνα 1989).Δυστυχώς, ενώ πράγματι ο βασικός σκοπός του Γάμου είναι η αλληλοσυμπλήρωση κι αλληλοβοήθεια μεταξύ των συζύγων για ν΄ αντιμετωπίσουν τις αναπόφευκτες δοκιμασίες αυτού του βίου κι έτσι να φθάσουν πιο εύκολα στο βασικό σκοπό του ανθρώπου που είναι η Βασιλεία των Ουρανών, οι περισσότεροι νέοι ή και λιγότερο νέοι πηγαίνουν ή δεν πηγαίνουν στο Γάμο έχοντας στο μυαλό τους μια εντελώς διαφορετική εικόνα.Το ότι ο βασικός σκοπός του Γάμου είναι η αλληλοβοήθεια κι η αλληλοσυμπλήρωση φαίνεται από τη Γένεση κι ειδικότερα από τη δημιουργία της γυναίκας απ΄ το πλευρό του Αδάμ:"18 Και είπε Κύριος ο Θεός: Δεν είναι καλό ο άνθρωπος να είναι μόνος, θα κάνω σ' αυτόν βοηθό όμοιο μ' αυτόν. 19 Και έπλασε ο Θεός πάλι από τη γη όλα τα ζώα τού αγρού, και όλα τα πουλιά τού ουρανού, και τα έφερε προς τον Αδάμ, για να δει πώς θα τα ονομάσει, και ό,τι όνομα θα έδινε ο Αδάμ σε κάθε έμψυχο, αυτό και να είναι το όνομά του. 20 Και ο Αδάμ έδωσε ονόματα σε όλα τα κτήνη, και σε όλα τα πουλιά τού ουρανού και σε όλα τα ζώα τού αγρού, για τον Αδάμ, όμως, δεν βρισκόταν βοηθός όμοιος μ' αυτόν. 21 Και ο Θεός επέβαλε έκσταση στον Αδάμ, και κοιμήθηκε. Και πήρε μία από τις πλευρές του και έβαλε σάρκα στη θέση της. 22 Κι έπλασε ο Θεός την πλευρά, που πήρε από τον Αδάμ, σε γυναίκα και την έφερε στον Αδάμ. 23 Και ο Αδάμ είπε: Αυτό είναι τώρα κόκαλο από τα κόκαλά μου, και σάρκα από τη σάρκα μου. Αυτή θα ονομαστεί γυναίκα, επειδή πάρθηκε από τον άνδρα της. 24 Γι' αυτό, ο άνθρωπος θα αφήσει τον πατέρα του και τη μητέρα του, και θα προσκολληθεί στη γυναίκα του και θα είναι οι δύο σε μία σάρκα." (Γένεση, κεφ. 2) Σημεία κλειδιά του χωρίου αυτού είναι το "ποιήσομεν αυτώ βοηθόν κατ΄αυτόν" και το "έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν". Δηλαδή ο Αδάμ αυτό που είχε ανάγκη ήταν από σύντροφο, για να μοιράζεται μαζί του το ξεχείλισμα της αγάπης του Θεού, επειδή ο άνθρωπος πλασμένος κατ΄ εικόνα του Θεού είναι ον κοινωνικό, όπως είναι κι ο Θεός. Η λαϊκή ρήση: "Ο άνθρωπος δεν κάνει μόνος του ούτε στον Παράδεισο" αποδίδει ακριβώς την πραγματικότητα.Ο Αδάμ, λοιπόν, ο πρώτος άνθρωπος κι όχι ο άνδρας, γιατί μέχρι το διαχωρισμό της Εύας στον άνθρωπο συνυπήρχαν αυτά που σήμερα χαρακτηρίζουμε ανδρικές και γυναικείες ιδιότητες, δεν είχε ανάγκη τη γυναίκα ούτε επειδή δεν ήταν ο ίδιος πλήρης ή τέλειος, ούτε πολύ περισσότερο για λόγους σαρκικής απόλαυσης, αλλά είχε ανάγκη από σύντροφο για να μοιραστεί μαζί του την αγάπη του Θεού.Η δεύτερη φράση "έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν" είναι κι η πιο παρεξηγημένη. Δηλαδή, σχεδόν όλοι πιστεύουν ότι η φράση αυτή, που επαναλαμβάνεται και κατά την τέλεση του Μυστηρίου του Γάμου, εννοεί την σαρκική συνεύρεση του ζευγαριού με σκοπό την τεκνογονία ή απλά την ηδονή. Είναι όμως η άποψη αυτή τελείως λάθος. Επειδή ο Αδάμ (άνδρας πια) και η Εύα (η πρώτη γυναίκα), μέχρι την πτώση τους ήταν πλήρεις Θείου Έρωτος και δεν είχαν ανάγκη τον σαρκικό έρωτα, που είναι μεταπτωτικό υποκατάστατο του Θείου 'Έρωτα. Αυτό προκύπτει από τη διδασκαλία του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου:"Μετά την παράβασιν τα της συνουσίας γέγονεν, επεί μέχρις εκείνου καθάπερ άγγελοι ούτω διητώντο εν τω παραδείσω, ουχ υπό επιθυμίας φλεγόμενοι, ουχ υπό ετέρων παθών πολιορκούμενοι, ου ταις ανάγκαις της φύσεως υποκείμενοι, αλλά δι’ όλου άφθαρτοι κτισθέντες και αθάνατοι" (ΙΕ' Ομιλία εις την Γένεσιν). Γι αυτό ο Αδάμ όταν έλεγε την επίμαχη φράση εννοούσε την ταύτιση του ζευγαριού μετά το Γάμο, ώστε ν΄ αποτελούν ένα σώμα με δυο αλληλοσυμπληρούμενες ψυχές.
Δεν είναι, λοιπόν η τεκνογονία ο βασικός σκοπός του Γάμου, όπως λέει το παραπάνω άρθρο της Ιεράς Μητρόπολης Δημητριάδος. Από που προκύπτει αυτό; Ο Θεός ευχήθηκε στους πρωτόπλαστους "αυξάνεσθε και πληθύνεσθε, και πληρώσατε την γην και κατακυριεύσατε αυτής" (Γεν. κεφ.1, 27), αλλά το είπε ως ευχή όχι ως εντολή. Αυτό προκύπτει από το ότι ο Αδάμ κι η Εύα δεν είχαν σαρκική σχέση μέχρι την πτώση τους, όπως φαίνεται απ΄ το χωρίο: "Αδάμ δέ έγνω Εύαν τήν γυναίκα αυτού, καί συλλαβούσα έτεκε τόν Κάϊν καί είπεν· εκτησάμην άνθρωπον διά τού Θεού." (Γεν. κεφ. 4, 1). Εάν λοιπόν δεν προηγείτο η πτώση ο πολλαπλασιασμός του ανθρωπίνου γένους θα γινόταν με άλλο τρόπο κι όχι με το σημερινό. Πως θα ήταν αυτός ο τρόπος; Μια ένδειξη είναι τρόπος με τον οποίο η Παναγία συνέλαβε και γέννησε τον "Νέο Αδάμ" τον Κύριο, δηλαδή με άσπορο σύλληψη και αναίμακτο και χωρίς πόνους τοκετό. Το ότι ο σημερινός τρόπος κύησης και τοκετού είναι αποτέλεσμα της πτώσης φαίνεται και από το: "καὶ τή γυναικί είπε· πληθύνων πληθυνώ τας λύπας σου καί τόν στεναγμόν σου· εν λύπαις τέξη τέκνα, καί πρός τόν άνδρα σου η αποστροφή σου, καί αυτός σου κυριεύσει." (Γεν. Κεφ. 3, 16). Επίσης ο Αδάμ μετά την τιμωρία, που ακολούθησε την πτώση είπε: "καί εκάλεσεν Αδάμ τό όνομα τής γυναικός αυτού Ζωή, ότι αύτη μήτηρ πάντων των ζώντων" (Γεν. κεφ. 3, 20), που σημαίνει ότι μέχρι τότε δεν ήταν, αλλά με άλλο τρόπο θα γινόταν ο πολλαπλασιασμός του ανθρωπίνου γένους. Ένδειξη αυτού του άλλου τρόπου είναι τα λόγια του Αγίου Ιωάννη του Πρόδρομου στους Φαρισαίους: "7 Ιδών δε πολλούς των Φαρισαίων και Σαδδουκαίων ερχομένους επί το βάπτισμα αυτού είπεν αυτοίς· Γεννήματα εχιδνών, τις υπέδειξεν υμίν φυγείν από της μελλούσης οργής; 8 ποιήσατε ούν καρπόν άξιον της μετανοίας· 9 και μη δόξητε λέγειν εν εαυτοίς, Πατέρα έχομεν τον Αβραάμ· λέγω γάρ υμίν ότι δύναται ο Θεός εκ των λίθων τούτων εγείραι τέκνα τώ Αβραάμ." (Κατά Ματθαίον, κεφ. 3)Επίσης η τεκνογονία δεν μπορεί να είναι βασικός σκοπός του Γάμου και για δυο ακόμη λόγους:1. Η Βασιλεία των Ουρανών είναι ο βασικός σκοπός του ανθρώπου και άρα και του ανδρόγυνου μετά το Γάμο, αλλοιώς ο Κύριος δεν θα έλεγε: "26 Εί τις έρχεται προς με και ου μισεί τον πατέρα εαυτού και την μητέρα και την γυναίκα και τα τέκνα και τους αδελφούς και τας αδελφάς, έτι δε και την εαυτού ψυχήν, ου δύναταί μου μαθητής είναι." (Κατά Λουκάν, κεφ 14), βάζοντας έτσι τον αγώνα, για ν' ακολουθήσουμε το βήματα Του, πολύ πάνω οτιδήποτε άλλο έχουμε σ΄ αυτή τη ζωή, ακόμη και τα παιδιά μας.
2. Τι θα γίνει αν ένα ζευγάρι δεν αποκτήσει παιδιά; Όχι από δική τους υπαιτιότητα, αλλά επειδή αυτό είναι το θέλημα του Θεού. Ο Προφήτης Μαλαχίας κατηγορεί τους Εβραίους που πίστευαν ότι μοναδικός σκοπός του Γάμου είναι η τεκνογονία και χώριζαν τις γυναίκες τους αν ήταν στείρες: "Κύριος διεμαρτύρατο αναμέσον σου και αναμέσον γυναικός νεότητός σου, ην εγκατέλειπες, και αύτη κοινωνός σου και γυνή διαθήκης σου. Kαι ου καλόν εποίησεν; Kαι υπόλειμμα πνεύματος αυτού. Και είπατε. Tι άλλο ή σπέρμα ζητεί ο Θεός; Kαι φυλάξασθε εν τω πνεύματι υμών, και γυναίκα νεότητός σου μη εγκαταλίπης..." (Μαλαχ. κεφ. 2, 14-15), και τους προτρέπει ακόμη κι αν η γυναίκα τους δεν γεννά παιδιά, να μείνουν μαζί της γιατί "αύτη κοινωνός σου και γυνή της διαθήκης σου", δηλαδή αυτή είναι η γυναίκα με την οποία σου δόθηκε να επικοινωνείς και να κερδίσεις μαζί της την διαθήκη του Κυρίου. Είναι φανερό ότι η τεκνογονία είναι συνδημιουργία Θεού και ανθρώπου, "καί συλλαβούσα έτεκε τόν Κάϊν καί είπεν· εκτησάμην άνθρωπον διά τού Θεού." (Γεν. κεφ. 4, 1), όταν λοιπόν δεν είναι θέλημα Θεού η απόκτηση τέκνων από ένα ζευγάρι, οφείλει να κάνει υπακοή στο θέλημά Του και να επικεντρωθεί στην πνευματική καλλιέργεια μέσω της σχέσης τους.
Ας δούμε τώρα την αντίθετη πλευρά του θέματος. Δηλαδή, καλά η τεκνοποίηση δεν είναι ο κύριος σκοπός του Γάμου, είναι όμως υποχρεωτικό στοιχείο του Γάμου;Η απάντηση βρίσκεται κατά τη γνώμη μου και πάλι στα λόγια τους Θεού στους πρωτόπλαστους μετά την πτώση τους:"16 Και στη γυναίκα είπε: Θα πολλαπλασιάσω τις λύπες σου και και τον αναστεναγμό σου. Με λύπες θα γεννάς παιδιά και στον άνδρα σου θα είναι η επιθυμία σου, κι αυτός θα σε εξουσιάζει. 17 Και στον Αδάμ είπε: Επειδή άκουσες ταν λόγια τής γυναίκας σου, και έφαγες από το δέντρο, από το οποίο μόνο σε είχα προστάξει να μη φας, να είναι καταραμένη η γη την οποία εργάζεσαι. Με λύπες θα τρως τους καρπούς της όλες τις ημέρες τής ζωής σου. 18 Αγκάθια και τριβόλια θα βλαστάνει για σένα και θα τρως το χορτάρι τού χωραφιού. 19 Με τον ιδρώτα του προσώπου σου θα τρως το ψωμί σου, μέχρις ότου επιστρέψεις γη στη γη, από την οποία πλάστηκες, επειδή είσαι χώμα και στο χώμα θα επιστρέψεις. 20 Και ο Αδάμ αποκάλεσε το όνομα της γυναίκας του Ζωή, επειδή αυτή θα ήταν η μητέρα όλων των ζωντανών." (Γέν. κεφ. 3)Για τους πρωτόπλαστους αυτά το λόγια ήταν η τιμωρία τους, αλλά κι ο δρόμος της σωτηρίας τους. Δηλαδή, ο Κύριος τους ανέθεσε με τον τρόπο αυτό την αποστολή μέσω της οποίας θα μπορούσαν να ξανακερδίσουν το χαμένο Παράδεισο. Μεταξύ των άλλων, λοιπόν, τους ανέθεσε και το καθήκον της τεκνοποιίας, για την υποστήριξη της οποίας ο Κύριος επέτρεψε εκτός απ΄ τη δυσάρεστη πλευρά να υπάρχει και η ευχάριστη. Χωρίς την σαρκική έλξη αυτή είναι πολύ πιθανόν οι άνθρωποι να μην είχαν καν τη διάθεση να κάνουν παιδιά. Όμως η απόλαυση της ευχάριστης πλευράς της σαρκικής σχέσης χωρίς την αποδοχή της τκνοποιίας σημαίνει ουσιαστικά και άρνηση της σωτηριώδους διεξόδου της μεταπτωτικής οικογένειας, μέσω της αποδοχής των ρόλων που ανέθεσε ο Θεός στους μεταπτωτικούς ανθρώπους. Για το λόγο αυτό η Ορθόδοξη θεώρηση του Γάμου απορρίπτει κάθε μορφή αποφυγής της τεκνογονίας, πλην της αποχής, η οποία πάντως, όπως λέει ο Απόστολος Παύλος στου Κορινθίους, θα πρέπει να γίνεται μόνο για λόγους πνευματικής άσκησης: "5 Mην αποστερείτε ο ένας στον άλλο (τη σωματική επαφή), εκτός αν γίνεται αυτό με σύμφωνη γνώμη και των δυο σας για λίγο καιρό, για να αφοσιωθείτε στη νηστεία και στην προσευχή. Kατόπιν, όμως, να σμίγετε πάλι σαν αντρόγυνο για να μην σας πειράζει ο Σατανάς εξαιτίας της έλλειψης αυτοκυριαρχίας σας." (Προς Κοριθ. κεφ. 7).Αυτό σημαίνει ότι ένα ανδρόγυνο θ΄ αποκτήσει παιδιά περισσότερα απ΄ όσα μπορεί να μεγαλώσει;
Τα παιδιά, όπως είπαμε, είναι συνδημιουργία Θεού και ανθρώπου. Το ζευγάρι, που πιστεύει στην Πρόνοια του Θεού και προσδοκά στη βοήθεια της Χάριτός Του για την υγεία και την ανατροφή των παιδιών, θα πρέπει ν' αφήνει την απόφαση για τον αριθμό των παιδιών και το χρόνο γέννησής τους στο Θεό. Τότε όπως έλεγε ο μακαριστός Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης ο Θεός σε κάθε παιδί δίνει και τα "προικιά" του, δηλαδή βοηθά τους γονείς να βρουν τα μέσα για να το μεγαλώσουν. Ισχύει και γι αυτή την περίπτωση ο λόγος του Κυρίου στην επί του Όρους ομιλία: "25 Γι’ αυτό σας λέω, μην ανησυχείτε για τη ζωή σας, τι θα φάτε και τι θα πιείτε, ούτε για το σώμα σας, τι θα ντυθείτε. Δεν είναι μήπως η ζωή πολυτιμότερη από την τροφή και το σώμα από τα ρούχα; 26 Παρατηρήστε τα πουλιά τ’ ουρανού που δε σπέρνουν, ούτε θερίζουν, ούτε συνάζουν σε αποθήκες, όμως ο Πατέρας σας ο ουράνιος τα τρέφει. Eσείς δεν αξίζετε πολύ περισσότερο απ’ αυτά; 27 Aλλά και ποιος από σας μπορεί, με το να ανησυχεί, να προσθέσει έστω και λίγα εκατοστά στη διάρκεια της ζωής του; 28 Kαι για ρούχα τι ανησυχείτε; Παρατηρήστε προσεκτικά τα κρίνα στην εξοχή και μάθετε πώς μεγαλώνουν. Oύτε κοπιάζουν ούτε γνέθουν. 29 Kι όμως, σας λέω, ούτε ο Σολομών με όλη του τη δόξα, δεν ντυνόταν σαν ένα απ’ αυτά. 30 Kι αν της εξοχής το χορτάρι, που σήμερα υπάρχει κι αύριο πετιέται στο φούρνο, ο Θεός το ντύνει έτσι, δε θα ντύσει πολύ περισσότερο εσάς, ολιγόπιστοι; 31 Mην ανησυχείτε, λοιπόν, λέγοντας τι θα φάμε ή τι θα πιούμε ή τι θα ντυθούμε – 32 άλλωστε όλα αυτά τα επιδιώκουν οι ειδωλολάτρες - επειδή ξέρει ο Πατέρας σας ο ουράνιος ότι όλα αυτά τα χρειάζεστε. 33 Aντίθετα, να ζητάτε πρώτα τη βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη του, κι όλα αυτά θα σας προστεθούν. 34 Mην ανησυχείτε, λοιπόν, για την αυριανή ημέρα, γιατί η αυριανή ημέρα θα φροντίσει για τα δικά της. Aρκετό είναι για την κάθε μέρα το δικό της πρόβλημα. " (Κατά Ματθαίον κεφ.6).
Τι θα γίνει όμως τώρα αν ένα ζευγάρι δεν αποκτήσει παιδιά, όχι με δική του ευθύνη αλλά επειδή δεν τους έδωσε ο Θεός. Θα τους φάει ο καημός;
Τα αγιασμένα ζευγάρια, Αβραάμ και Σάρα, Ιωακείμ και Άννα και Ζαχαρίας και Ελισάβετ, παρά τον πόνο τους διατήρησαν άσβεστη την ελπίδα τους στο Θεό μέχρι τα βαθιά τους γεράματα κι ο Θεός βλέποντας τον πόνο τους και παράλληλα την εμπιστοσύνη τους στην Πρόνοιά Του τους άμειψε πλουσιοπάροχα, χαρίζοντάς τους παιδιά όπως ο Ισαάκ, η Παναγία κι ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος.Είναι πολύ χαρακτηριστικά τα γεγονότα που αφορούν τον Αβραάμ και τη Σάρρα όπως περιγράφονται στο βιβλίο της Γενέσεως:" 9 Είπε δε προς αυτόν· που Σάρρα η γυνή σου; ο δε αποκριθείς είπεν· ιδού εν τη σκηνή. 10 είπε δε· ἐπαναστρέφων ήξω προς σε κατά τον καιρόν τούτον εις ώρας, και έξει υιόν Σάρρα η γυνή σου. Σάρρα δε ήκουσε προς τη θύρᾳ της σκηνής, ούσα όπισθεν αυτού. 11 Αβραάμ δε και Σάρρα πρεσβύτεροι προβεβηκότες ημερών, εξέλιπε δε τη Σάρρᾳ γίνεσθαι τα γυναικεία. 12 εγέλασε δε Σάρρα εν εαυτή, λέγουσα· ούπω μεν μοι γέγονεν έως του νυν, ο δε κύριός μου πρεσβύτερος. 13 και είπε Κύριος προς Αβραάμ· τι ότι εγέλασε Σάρρα εν εαυτή, λέγουσα· άρα γε αληθώς τέξομαι; εγώ δε γεγήρακα. 14 μη αδυνατήσει παρά τω Θεώ ρήμα; εις τον καιρόν τούτον αναστρέψω προς σε εις ώρας· και έσται τη Σάρρᾳ υοός. 15 ηρνήσατο δε Σάρρα λέγουσα· ουκ εγέλασα· εφοβήθη γαρ. και είπεν αυτή· ουχί, αλλά εγέλασας. (Γενεσ. κεφ. 18)""1 ΚΑΙ Κύριος επεσκέψατο την Σάρραν, καθά είπε, και ἐποίησε Κύριος τη Σάρρᾳ καθά ελάλησε, 2 και συλλαβούσα έτεκε τω Αβραάμ υἱόν εις το γήρας, εις τον καιρόν, καθά ελάλησεν αυτώ Κύριος. 3 και εκάλεσεν Αβραάμ το όνομα του υιού αυτού του γενομένου αυτώ, όν έτεκεν αυτώ Σάρρα, Ισαάκ. 4 περιέτεμε δε Αβραάμ τον Ισαάκ τη ημέρᾳ τη ογδόη, καθά ενετείλατο αυτώ ο Θεός. 5 και Αβραάμ ήν εκατόν ετών, ηνίκα εγένετο αυτώ Ισαάκ ο υιός αυτού. 6 είπε δε Σάρρα· γέλωτά μοι εποίησε Κύριος· ός γαρ αν ακούση, συγχαρείται μοι. 7 και είπε· τις αναγγελεί τω Αβραάμ, ότι θηλάζει παιδίον Σάρρα; ότι έτεκον υιόν εν τω γήρα μου." (Γενεσ. κεφ. 21)Δεν παραθέτω τη μετάφραση, γιατί το κείμενο είναι απλό. Η Σάρρα αμφισβήτησε τα λόγια του Θεού και γέλασε, γιατί δεν πίστευε ότι μπορεί να γεννήσει στα βαθιά της γεράματα. Όμως ο Κύριος που είναι καρδιογνώστης την έψεξε για την απιστία της και της είπε: "νομίζεις ότι είναι δυνατόν ο Θεός να μην μπορεί να πραγματοποιήσει τα λόγια του;" (Γενεσ. κεφ, 18, 14). Κι αφού πέρασε άλλος ένας χρόνος ο Θεός εκπλήρωσε την υπόσχεση Του κι έδωσε παιδί στον Αβραάμ και τη Σάρρα, παρά το ότι ο Αβραάμ ήταν 100 χρονών κι η Σάρρα δεν είχε από χρόνια περίοδο.Τα ίδια γεγονότα συνέβησαν και στην περίπτωση του Ζαχαρία και της Ελισσάβετ. Εδώ η πιστή κι επιμένουσα στην προσευχή και την εμπιστοσύνη στο Θεό ήταν η Ελισσάβετ:"5 Εγένετο εν ταίς ημέραις Ηρώδου τού βασιλέως της Ιουδαίας ιερεύς τις ονόματι Ζαχαρίας εξ εφημερίας Αβιά, και γυνή αυτώ εκ των θυγατέρων Ααρών, και το όνομα αυτής Ελισάβετ. 6 ήσαν δε δίκαιοι αμφότεροι εναντίον τού Θεού, πορευόμενοι εν πάσαις ταίς εντολαίς και δικαιώμασιν τού Κυρίου άμεμπτοι. 7 και ουκ ήν αυτοίς τέκνον, καθότι η Ελισάβετ ήν στείρα, και αμφότεροι προβεβηκότες εν ταίς ημέραις αυτών ήσαν. 8 Εγένετο δε εν τώ ιερατεύειν αυτόν εν τή τάξει της εφημερίας αυτού έναντι τού Θεού, 9 κατά το έθος της ιερατείας έλαχε τού θυμιάσαι εισελθών εις τον ναόν τού Κυρίου· 10 και πάν το πλήθος ήν τού λαού προσευχόμενον έξω τή ώρα τού θυμιάματος. 11 ώφθη δε αυτώ άγγελος Κυρίου εστώς εκ δεξιών τού θυσιαστηρίου τού θυμιάματος. 12 και εταράχθη Ζαχαρίας ιδών, και φόβος επέπεσεν επ' αυτόν. 13 είπε δε προς αυτόν ο άγγελος· Μή φοβού, Ζαχαρία· διότι εισηκούσθη η δέησίς σου, και η γυνή σου Ελισάβετ γεννήσει υιόν σοι, και καλέσεις το όνομα αυτού Ιωάννην· 14 και έσται χαρά σοι και αγαλλίασις, και πολλοί επί τή γενέσει αυτού χαρήσονται. 15 έσται γάρ μέγας ενώπιον τού Κυρίου, και οίνον και σίκερα ου μη πίη, και Πνεύματος αγίου πλησθήσεται έτι εκ κοιλίας μητρός αυτού, 16 και πολλούς των υιών Ισραήλ επιστρέψει επί Κύριον τον Θεόν αυτών. 17 και αυτός προελεύσεται ενώπιον αυτού εν πνεύματι και δυνάμει Ηλίου, επιστρέψαι καρδίας πατέρων επί τέκνα και απειθείς εν φρονήσει δικαίων, ετοιμάσαι Κυρίω λαόν κατεσκευασμένον. 18 και είπε Ζαχαρίας προς τον άγγελον· Κατά τι γνώσομαι τούτο; εγώ γάρ ειμι πρεσβύτης και η γυνή μου προβεβηκυία εν ταίς ημέραις αυτής. 19 και αποκριθείς ο άγγελος είπεν αυτώ· Εγώ ειμι Γαβριήλ ο παρεστηκώς ενώπιον τού Θεού, και απεστάλην λαλήσαι προς σε και ευαγγελίσασθαί σοι ταύτα. 20 και ιδού έση σιωπών και μη δυνάμενος λαλήσαι άχρι ής ημέρας γένηται ταύτα, ανθ' ών ουκ επίστευσας τοίς λόγοις μου, οίτινες πληρωθήσονται εις τον καιρόν αυτών. 5 Εγένετο εν ταίς ημέραις Ηρώδου τού βασιλέως της Ιουδαίας ιερεύς τις ονόματι Ζαχαρίας εξ εφημερίας Αβιά, και γυνή αυτώ εκ των θυγατέρων Ααρών, και το όνομα αυτής Ελισάβετ. 6 ήσαν δε δίκαιοι αμφότεροι εναντίον τού Θεού, πορευόμενοι εν πάσαις ταίς εντολαίς και δικαιώμασιν τού Κυρίου άμεμπτοι. 7 και ουκ ήν αυτοίς τέκνον, καθότι η Ελισάβετ ήν στείρα, και αμφότεροι προβεβηκότες εν ταίς ημέραις αυτών ήσαν. 8 Εγένετο δε εν τώ ιερατεύειν αυτόν εν τή τάξει της εφημερίας αυτού έναντι τού Θεού, 9 κατά το έθος της ιερατείας έλαχε τού θυμιάσαι εισελθών εις τον ναόν τού Κυρίου· 10 και πάν το πλήθος ήν τού λαού προσευχόμενον έξω τή ώρα τού θυμιάματος. 11 ώφθη δε αυτώ άγγελος Κυρίου εστώς εκ δεξιών τού θυσιαστηρίου τού θυμιάματος. 12 και εταράχθη Ζαχαρίας ιδών, και φόβος επέπεσεν επ' αυτόν. 13 είπε δε προς αυτόν ο άγγελος· Μή φοβού, Ζαχαρία· διότι εισηκούσθη η δέησίς σου, και η γυνή σου Ελισάβετ γεννήσει υιόν σοι, και καλέσεις το όνομα αυτού Ιωάννην· 14 και έσται χαρά σοι και αγαλλίασις, και πολλοί επί τή γενέσει αυτού χαρήσονται. 15 έσται γάρ μέγας ενώπιον τού Κυρίου, και οίνον και σίκερα ου μη πίη, και Πνεύματος αγίου πλησθήσεται έτι εκ κοιλίας μητρός αυτού, 16 και πολλούς των υιών Ισραήλ επιστρέψει επί Κύριον τον Θεόν αυτών. 17 και αυτός προελεύσεται ενώπιον αυτού εν πνεύματι και δυνάμει Ηλίου, επιστρέψαι καρδίας πατέρων επί τέκνα και απειθείς εν φρονήσει δικαίων, ετοιμάσαι Κυρίω λαόν κατεσκευασμένον. 18 και είπε Ζαχαρίας προς τον άγγελον· Κατά τι γνώσομαι τούτο; εγώ γάρ ειμι πρεσβύτης και η γυνή μου προβεβηκυία εν ταίς ημέραις αυτής. 19 και αποκριθείς ο άγγελος είπεν αυτώ· Εγώ ειμι Γαβριήλ ο παρεστηκώς ενώπιον τού Θεού, και απεστάλην λαλήσαι προς σε και ευαγγελίσασθαί σοι ταύτα. 20 και ιδού έση σιωπών και μη δυνάμενος λαλήσαι άχρι ής ημέρας γένηται ταύτα, ανθ' ών ουκ επίστευσας τοίς λόγοις μου, οίτινες πληρωθήσονται εις τον καιρόν αυτών. 21 και ήν ο λαός προσδοκών τον Ζαχαρίαν, και εθαύμαζον εν τώ χρονίζειν αυτόν εν τώ ναώ. 22 εξελθών δε ουκ ηδύνατο λαλήσαι αυτοίς, και επέγνωσαν ότι οπτασίαν εώρακεν εν τώ ναώ· και αυτός ήν διανεύων αυτοίς, και διέμενεν κωφός. 23 και εγένετο ως επλήσθησαν αι ημέραι της λειτουργίας αυτού απήλθεν εις τον οίκον αυτού. 24 Μετά δε ταύτας τας ημέρας συνέλαβεν Ελισάβετ η γυνή αυτού· και περιέκρυβεν εαυτήν μήνας πέντε, 25 λέγουσα ότι Ούτω μοι πεποίηκεν ο Κύριος εν ημέραις αίς επείδεν αφελείν το όνειδός μου εν ανθρώποις....................57 Τή δε Ελισάβετ επλήσθη ο χρόνος τού τεκείν αυτήν, και εγέννησεν υιόν. 58 και ήκουσαν οι περίοικοι και οι συγγενείς αυτής ότι εμεγάλυνε Κύριος το έλεος αυτού μετ' αυτής, και συνέχαιρον αυτή. 59 Καί εγένετο εν τή ημέρα τή ογδόη ήλθον περιτεμείν το παιδίον, και εκάλουν αυτό επί τώ ονόματι τού πατρός αυτού Ζαχαρίαν.60 και αποκριθείσα η μήτηρ αυτού είπεν· Ουχί, αλλά κληθήσεται Ιωάννης. 61 και είπον προς αυτήν ότι Ουδείς εστιν εν τή συγγενεία σου ός καλείται τώ ονόματι τούτω· 62 ενένευον δε τώ πατρί αυτού το τι αν θέλοι καλείσθαι αυτόν. 63 και αιτήσας πινακίδιον έγραψε λέγων· Ιωάννης εστί το όνομα αυτού· και εθαύμασαν πάντες. 64 ανεώχθη δε το στόμα αυτού παραχρήμα και η γλώσσα αυτού, και ελάλει ευλογών τον Θεόν. 65 και εγένετο επί πάντας φόβος τους περιοικούντας αυτούς, και εν όλη τή ορεινή της Ιουδαίας διελαλείτο πάντα τα ρήματα ταύτα, 66 και έθεντο πάντες οι ακούσαντες εν τή καρδία αυτών, λέγοντες· Τί άρα το παιδίον τούτο έσται; και χείρ Κυρίου ήν μετ' αυτού. " (Λουκ. κεφ. 1)Και σε μετάφραση:"5 Tον καιρό, λοιπόν, του Hρώδη, του βασιλιά της Iουδαίας, ζούσε ένας ιερέας από την ιερατική τάξη του Aβιά, που λεγόταν Zαχαρίας και που η γυναίκα του προερχόταν από τους απογόνους του Aαρών και το όνομά της ήταν Eλισάβετ. 6 Ήταν και οι δυο τους δίκαιοι μπροστά στο Θεό, καθώς ζούσαν άμεμπτοι με βάση όλες τις εντολές και όσα ζητά ο Kύριος. 7 Όμως δεν είχαν παιδί, γιατί η Eλισάβετ ήταν στείρα, και οι δυο τους ήταν προχωρημένης ηλικίας. 8 Συνέβη, λοιπόν, ενώ εκτελούσε αυτός τα ιερατικά καθήκοντα απέναντι στο Θεό σαν ιερέας της τάξεως που είχε τη σειρά. 9 Σύμφωνα με τη συνήθεια του ιερατείου, του έπεσε ο κλήρος να μπει στο ιερό για να θυμιατίσει, 10 ενώ όλο το πλήθος του λαού προσευχόταν έξω την ώρα του θυμιάματος. 11 Tότε εμφανίστηκε σ’ αυτόν ένας άγγελος του Kυρίου, που στεκόταν δεξιά από το θυσιαστήριο του θυμιάματος. 12 Μόλις τον είδε ο Zαχαρίας ταράχτηκε και τον κυρίευσε φόβος. 13 Αλλά ο άγγελος του είπε: Μη φοβάσαι Zαχαρία, γιατί η παράκλησή σου εισακούστηκε και η γυναίκα σου η Eλισάβετ θα γεννήσει σε σένα γιο και θα τον ονομάσεις Iωάννη. 14 Aυτός θα είναι για σένα πηγή χαράς και αγαλλίασης και πολλοί άλλοι θα χαρούνε για τη γέννησή του, 15 γιατί θα είναι μεγάλος απέναντι στον Kύριο. Kρασί και μεθυστικά ποτά δε θα πιει, αλλά θα είναι πλήρης Πνεύματος Αγίου από την κοιλιά ακόμα της μάνας του 16 και πολλούς από τους γυιους του Ισραήλ θα τους κάνει να επιστρέψουν στον Kύριο το Θεό τους. 17 Αυτός είναι που θα έρθει πριν απ’ Αυτόν με το πνεύμα και τη δύναμη του Hλία, για να ξαναστρέψει την αγάπη γονιών προς τα παιδιά τους, να δώσει σε ανυπόταχτους τη φρόνηση των δικαίων και να ετοιμάσει λαό προπαρασκευασμένο για τον Kύριο. 18 Eίπε τότε ο Zαχαρίας στον άγγελο: Πώς θα είμαι σίγουρος γι’ αυτό; Γιατί εγώ είμαι γέρος και η γυναίκα μου προχωρημένης ηλικίας. 19 Τότε αποκρίθηκε ο άγγελος και του είπε: Eγώ είμαι ο Γαβριήλ, που στέκομαι δίπλα στο Θεό, και με έστειλε σε σένα για να σου μιλήσω και να σου πω τα καλά αυτά νέα. 20 Να, λοιπόν, θα μείνεις βουβός και δε θα μπορείς να μιλήσεις ως την ημέρα που θα γίνουν αυτά, επειδή δεν πίστεψες στα λόγια μου, τα οποία θα πραγματοποιηθούν στην ώρα τους. 21 Στο μεταξύ, ο λαός περίμενε το Zαχαρία κι απορούσε γιατί καθυστερούσε μέσα στο ιερό. 22 Αλλά αυτός όταν βγήκε, δεν μπορούσε να τους μιλήσει. Tότε κατάλαβαν ότι είδε κάποιο όραμα μέσα στο ναό κι’ εκείνος τους έκανε νοήματα και παρέμενε άλαλος. 23 Όταν πια συμπληρώθηκαν οι μέρες της ιερατικής του υπηρεσίας, επέστρεψε στο σπίτι του. 24 Ύστερα, λοιπόν, από τις μέρες αυτές έμεινε έγκυος η γυναίκα του η Eλισάβετ, η οποία κρυβόταν για πέντε μήνες λέγοντας: 25 M’ αυτόν τον τρόπο ενέργησε ο Kύριος, που έστρεψε το βλέμμα του πάνω μου για να απαλείψει τη ντροπή που ένιωθα ανάμεσα στους ανθρώπους....................57 Αφού συμπληρώθηκαν οι μέρες της Eλισάβετ για να γεννήσει, γέννησε γιο. 58 Όταν άκουσαν οι γείτονες και οι συγγενείς της, ότι ο Kύριος έδειξε μεγάλο έλεος σ’ αυτή, συμμετείχαν στη χαρά της. 59 Όταν έφτασε η όγδοη μέρα, ήρθαν να κάνουν περιτομή στο παιδί και το αποκαλούσαν το παιδί Zαχαρία, επειδή αυτό ήταν το όνομα του πατέρα του. 60 Tους απάντησε όμως η μητέρα του και τους είπε: Όχι Zαχαρίας αλλά Iωάννης θα ονομαστεί. 61Tότε εκείνοι της είπαν: Δεν υπάρχει κανένας ανάμεσα στους συγγενείς σου που να έχει το όνομα αυτό! 62 ΄Ύστερα ρωτούσαν με νοήματα τον πατέρα του, πώς θα ήθελε εκείνος να ονομαστεί. 63 Eκείνος τότε ζήτησε μια μικρή πλάκα κι έγραψε: Iωάννης είναι το όνομά του. Τότε όλοι απόρησαν. 64 Ακριβώς τη στιγμή εκείνη ελευθερώθηκε το στόμα του και τη γλώσσα του κι άρχισε να μιλάει δοξολογώντας το Θεό! 65 Αμέσως φόβος κυρίευσε τότε όλους που κατοικούσαν γύρω τους και σ’ όλη την ορεινή περιοχή της Iουδαίας συζητούσαν όλα αυτά τα γεγονότα. 66 Kι όλοι όσοι τα άκουσαν, τα φύλαγαν μέσα στην καρδιά τους λέγοντας: Tι πρόκειται άραγε να γίνει το παιδί αυτό; Γιατί το χέρι του Kυρίου ήταν μαζί του." Τι προκύπτει απ΄ τα κείμενα αυτά:1. Από το στίχο: "Ήταν και οι δυο τους δίκαιοι μπροστά στο Θεό, καθώς ζούσαν άμεμπτοι με βάση όλες τις εντολές και όσα ζητά ο Κύριος." (Λουκ. κεφ 1, 6), προκύπτει ότι ο Ζαχαρίας κι η Ελισάβετ παρά τον πόνο της ατεκνίας τους παρέμειναν δίκαιοι και άμεμπτοι και τηρούσαν τις εντολές του Θεού.2. Ο Αβραάμ στη μια περίπτωση κι η Ελισσάβετ στην άλλη παρέμειναν να πιστεύουν ακράδαντα στο Έλεος του Θεού και να ελπίζουν να λυθεί το πρόβλημα της ατεκνίας μέχρι τα βαθιά τους γεράματα. Έφθασε δηλαδή η πίστη έστω και του ενός απ΄το ζευγάρι για να γίνει το θαύμα.3. Ο Κύριος ακούει της προσευχές και τις παρακλήσεις των ελπιζόντων σ΄Αυτόν, αλλά απαντά με το δικό Του τρόπο και στο δικό Του χρόνο.Συμπέρασμα, τα ζευγάρια που δεν κάνουν παιδιά πρέπει να συνεχίζουν να ζουν κατά το θέλημα του Θεού και να ελπίζουν στο Έλεός Του. Εάν αποφασίσουν κάποια στιγμή να υιοθετήσουν παιδί θα το κάνουν προς δόξαν Θεού και για το συμφέρον του παιδιού κι όχι για να καλύψουν δικές τους ελλείψεις.
Λέει ο Γέροντας Παΐσιος:"Δυσκολίες στην τεκνοποιία.Σε μερικές γυναίκες που δεν μπορούν να αποκτήσουν παιδιά λειτουργούν και οι πνευματικοί νόμοι, γιατί δεν κάνουν οικογένεια εγκαίρως. Αρχίζουν να διαλέγουν. «Όχι, αυτός είναι έτσι, εκείνος είναι αλλιώς», δίνουν μια υπόσχεση σε κάποιον, κοιτάζουν συγχρόνως και άλλον, λένε μετά «όχι» σ' εκείνον που έδωσαν την υπόσχεση - και αυτός, αντί να το θεώρηση ευλογία που τον αφήνει πριν παντρευτούν, πάει να αυτοκτονήσει. Ε, τι οικογένεια θα κάνη μια τέτοια κοπέλα; Άλλες γυναίκες δεν μπορούν να κάνουν παιδιά, γιατί στα νεανικά τους χρόνια έζησαν άτακτη ζωή. Μερικές πάλι επηρεάζονται από την διατροφή. Πολλές τροφές περιέχουν πολλά φάρμακα και ορμόνες.Υπάρχουν και ανδρόγυνα που, μόλις παντρευτούν, θέλουν αμέσως να αποκτήσουν παιδί και, αν λίγο καθυστερήσουν, αρχίζουν να αγωνιούν. Άλλα πώς να κάνουν παιδί, ενώ είναι γεμάτοι αγωνία και άγχος; Αν διώξουν την αγωνία και το άγχος και βάλουν στην ζωή τους μια καλή πνευματική σειρά, τότε θα κάνουν παιδί.Μερικές φορές ό Θεός σκόπιμα αργεί να δώσει παιδί σε κάποιο ανδρόγυνο. Είδατε, και στους Αγίους Ιωακείμ και Άννα, τους Θεοπάτορες, και στον Προφήτη Ζαχαρία και την Αγία Ελισάβετ, στα γεράματα έδωσε παιδί, για να εκπληρωθεί και στις δύο περιπτώσεις το προαιώνιο σχέδιο Του για την σωτηρία των ανθρώπων.Οι σύζυγοι πρέπει να είναι πάντα έτοιμοι να δεχθούν το θέλημα του Θεού στην ζωή τους. Όποιος εμπιστεύεται τον εαυτό του στον Θεό, ό Θεός δεν τον αφήνει. Τίποτε δεν κάνουμε εμείς, και ό Θεός πόσα κάνει για μας! Με πόση αγάπη και απλοχεριά μας τα δίνει όλα! Υπάρχει τίποτε στον Θεό που να μην μπορεί να το κάνη; Ένα ανδρόγυνο είχε πέντε παιδιά, αλλά, όταν τα παιδιά τους μεγάλωσαν, αποκαταστάθηκαν και έφυγαν από κοντά τους, έμειναν μόνοι. Τότε αποφάσισαν να κάνουν ακόμη ένα παιδί, για να το έχουν στα γεράματα τους. Παρόλο που ή γυναίκα ήταν σε ηλικία που δεν μπορούσε να τεκνοποίηση και ανθρωπίνως αυτό ήταν αδύνατο, είχαν όμως μεγάλη πίστη στον Θεό και απέκτησαν ένα αγόρι. Έτσι είχαν μαζί τους στα γεράματα τους τον μικρότερο γιο τους, που τον μεγάλωσαν και τον τακτοποίησαν και αυτόν.Το θέμα της τεκνοποιίας δεν εξαρτάται μόνον από τον άνθρωπο, εξαρτάται και από τον Θεό. Όταν ό Θεός βλέπει ταπείνωση στο ανδρόγυνο που έχει δυσκολία να απόκτηση παιδιά, τότε όχι μόνον ένα παιδί τους δίνει, αλλά και πολυτέκνους μπορεί να τους κάνη. Όταν όμως βλέπει πείσμα και εγωισμό, αν τους εκπλήρωση το αίτημα τους, θα τους ανάπαυση στο πείσμα τους και στον εγωισμό τους. Πρέπει να αφεθούν εν λευκώ στον Θεό. «Θεέ μου, να πουν, Εσύ για το καλό μας φροντίζεις• "γενηθήτω το θέλημα Σου" (Ματθ. 6, 10)». Τότε θα γίνει αυτό που ζητούν. Γιατί, όταν λέμε «γενηθήτω το θέλημα Σον» και αφηνόμαστε με εμπιστοσύνη στον Θεό, τότε γίνεται το θέλημα του Θεού. Άλλα εμείς από το ένα μέρος λέμε «γενηθήτω το θέλημα σου», και από το άλλο μέρος επιμένουμε στο θέλημα το δικό μας. Τότε τι να κάνη και ό Θεός; (σ. 68—70).Περιπτώσεις ατεκνίας.... Ό Θεός σε πολλούς δεν δίνει παιδιά, για να αγαπήσουν τα παιδιά όλου του κόσμου σαν δικά τους και να βοηθήσουν για την πνευματική τους αναγέννηση. Κάποιος δεν είχε παιδιά, αλλά, όταν έβγαινε από το σπίτι του, όλα τα παιδιά της γειτονιάς έτρεχαν κοντά του και τον περιτριγύριζαν με πολλή αγάπη. Δεν τον άφηναν να πάει στην δουλειά του. Βλέπετε, ό Θεός δεν του έδωσε δικά του παιδιά, αλλά του χάρισε την ευλογία να τον αγαπούν σαν πατέρα όλα τα παιδιά της γειτονιάς του και με τον τρόπο του να τα βοηθάει πνευματικά. Τα κρίματα του Θεού είναι άβυσσος.Άλλοτε πάλι ό Θεός δεν δίνει παιδιά, για να βολεύεται και κανένα ορφανό. Είχα γνωρίσει κάποτε έναν καλό Χριστιανό, που εξασκούσε το επάγγελμα του δικηγόρου. Όταν πέρασα μια φορά από την πόλη που έμενε, τον επισκέφτηκα και ή πολλή καλοσύνη του με έκαμψε να παραμείνω και να φιλοξενηθώ μια μέρα στο σπίτι του. Γνώρισα και την σύζυγο του, που του έμοιαζε και αυτή στις αρετές. Και από μεν την σύζυγο έμαθα για την πνευματική ζωή του συζύγου, από δε τον σύζυγο για την πνευματική κατάσταση της συζύγου. Αργότερα έμαθα γι' αυτούς και από πολλούς Χριστιανούς, που τους γνώριζαν, γιατι τους είχαν ευεργετήσει. Ο άνθρωπος αυτός του Θεού εξασκούσε τίμια το επάγγελμα του δικηγόρου. Εάν έβλεπε ότι κάποιος ήταν απατεώνας, όχι μόνο δεν αναλάμβανε την υπόθεση, αλλά και τον ήλεγχε αυστηρά, για να συνέλθει. Εάν έβλεπε ένοχο, αλλά μετανοιωμένο, προσπαθούσε να συμβιβάσει κάπως τα πράγματα ή να ελαττωθεί ή ποινή. Εάν έβλεπε φτωχό αδικημένο, δεν έπαιρνε καθόλου χρήματα και προσπαθούσε στην δίκη να δικαιωθεί. Ζούσε πολύ απλά, και έτσι τα λίγα χρήματα που έβγαζε του έφθαναν, ακόμη και για να βοηθάει φτωχές οικογένειες. Το σπίτι του πιστού δικηγόρου ήταν μια πραγματική πνευματική όαση μέσα στην Σαχάρα της πόλεως. Εκεί μαζεύονταν άνθρωποι πονεμένοι, φτωχοί, άνεργοι, με οικογενειακά προβλήματα, στους οποίους συμπαραστεκόταν σαν καλός πατέρας. Είχε και γνωστούς σε διάφορες θέσεις και, όποιον έπαιρνε τηλέφωνο, για να εξυπηρέτηση κάποιον για καμιά δουλειά, για αρρώστιες κλπ., κανείς δεν του έλεγε «όχι», γιατί όλοι τον αγαπουσαν και τον εκτιμούσαν.Με τον ίδιο τρόπο εργαζόταν και ή γυναίκα του. Βοηθούσε φτωχά παιδιά ή νέους που είχαν δυσκολίες στις σπουδές τους. Σαν μάνα την είχαν. Κάποια στιγμή όμως μου εξέφρασε ένα παράπονο. «Όταν παντρεύτηκα, πάτερ, μου είπε, αμέσως παραιτήθηκα από καθηγήτρια, γιατί είπα να γίνω μια καλή μητέρα. Ζητούσα από τον Χριστό να μου δώσει ακόμη και είκοσι παιδιά, αλλά δυστυχώς ούτε ένα δεν μου έδωσε». Τότε της είπα: «Εσύ, αδελφή, έχεις περισσότερα από πεντακόσια παιδιά, και ακόμη παραπονιέσαι; Ο Χριστός είδε την αγαθή σου προαίρεση και θα σε ανταμείψει γι' αυτήν. Τώρα που βοηθάς για την πνευματική αναγέννηση τόσων παιδιών, γίνεσαι καλύτερη μητέρα από πολλές μητέρες και ξεπερνάς και όλες τις πολύτεκνες μητέρες. Θα έχεις και μεγαλύτερο μισθό, γιατί με την πνευματική αναγέννηση εξασφαλίζονται τα παιδιά πνευματικά στην αιώνια ζωή». Είχαν εν τω μεταξύ υιοθετήσει μια κοπέλα και της είχαν γράψει την περιουσία τους. Αυτή τους γηροκόμησε και, όταν αναπαύτηκαν, πήγε σε Μοναστήρι - αν και το σπίτι τους ήταν σαν Μοναστήρι, γιατί διαβάζονταν όλες οι Ακολουθίες. Στον Εσπερινό και στο Απόδειπνο είχαν και άλλους εν Χριστώ αδελφούς• Μεσονυκτικό και Όρθρο τα διάβαζαν οι τρεις. Οι ευλογημένες αυτές ψυχές πολλές ψυχές πονεμένων ανέπαυσαν. Ό Θεός να ανάπαυση και αυτούς.Γι' αυτό λέω ότι ό μεγαλύτερος και καλύτερος πολύτεκνος είναι ό άνθρωπος που αναγεννήθηκε πνευματικά και βοηθάει για την πνευματική αναγέννηση των παιδιών όλου του κόσμου, για να εξασφαλίσουν τις ψυχές τους στον Παράδεισο.-Μερικοί, Γέροντα, που δεν μπορούν να κάνουν παιδιά, σκέφτονται να υιοθετήσουν κάποιο παιδάκι.Ναι, καλύτερα να υιοθετήσουν. Δεν πρέπει όμως να επιμένουν. Αυτό που θέλει ό άνθρωπος δεν είναι πάντοτε και το θέλημα του Θεού. -Γέροντα, οι θετοί γονείς πρέπει σε κάποια ηλικία να πουν στο παιδί ότι το έχουν υιοθετήσει;Ε, το καλύτερο είναι να το πουν στο παιδί σε κάποια ηλικία. Άλλα αυτό που έχει σημασία είναι να αγαπούν πολύ και σωστά το παιδί. Υπάρχουν παιδιά που ζουν με τους πραγματικούς γονείς τους και αγαπούν άλλους ανθρώπους πιο πολύ, γιατί οι γονείς τους δεν έχουν αγάπη (σ. 70-73)."ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΛΟΓΟΙ:ΤΟΜΟΣ Β΄"ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ"
Σε τι κόσμο όμως θα φέρουμε τα παιδιά μας; Μ΄ όλη αυτή τη διαφθορά, την πνευματική έκπτωση, τα σημάδια που δείχνουν ότι πλησιάζει το τέλος του κόσμου, μήπως δεν πρέπει να κάνουμε παιδιά;
Ο Απόστολος Παύλος λέει χαρακτηριστικά:
"26 Νομίζω, λοιπόν, ότι για την ικανοποίηση της παρούσα ανάγκης, καλά θά είναι ο άνθρωπος να συμπεριφέρεται ως εξής: 27 Έχεις δεθεί με γυναίκα; Μη ζητάς τη διάλυση του δεσμού σου. Είσαι αδέσμευτος; Μη ζητάς γυναίκα. 28 Μα κι αν παντρευτείς, δε σημαίνει πως αμάρτησες. Κι αν μία γυναίκα παρθένος παντρευτεί, δε σημαίνει πως αμάρτησε. Θα έχουν, όμως, και θλίψεις εξ αιτίας της σάρκας τους όσοι παντρεύονται, κι εγώ νοιάζομαι για σας. 29 Και μάλιστα σας λέω τούτο αδελφοί, ότι ο καιρός που απομένει είναι περιορισμένος. Έτσι κι εκείνοι που έχουν γυναίκες είναι σαν να μην έχουν, 30 κι εκείνοι που λυπούνται σαν να μην έχουν λύπη, κι εκείνοι που χαίρονται σαν να μην έχουν χαρά, κι εκείνοι που αγοράζουν σαν να μην έχουν τίποτε δικό τους, 31κι εκείνοι που μεταχειρίζονται τα πράγματα του κόσμου αυτού σαν να μην τα μεταχειρίζονται καθόλου, γιατί η μορφή του κόσμου αυτού είναι πρόσκαιρη. " (Κορινθ. Α΄κεφ. 7)Σ΄ αυτόν τον κόσμο όλα είναι προσωρινά και φθαρτά κι όλα παίρνουν αξία ή χάνουν την αξία τους όταν καθρεφτίζονται στην προοπτική της αιώνιας ζωής. Οι χάρες κι οι λύπες είναι δοκιμασίες για την ειλικρινή πίστη μας κι αφοσίωσή μας στο μόνο απολύτως εφετόν που είναι η Αγάπη του Κυρίου. Ότι ισχύει για μας ισχύει και για τα παιδιά μας. Όπως εμείς αφού ήρθαμε στον κόσμο αυτό, είναι δεδομένο ότι θ΄ αγωνιστούμε, θα δοκιμαστούμε και θα φύγουμε κάποια στιγμή για την άλλη, την αιώνια ζωή νικητές ή ηττημένοι, το ίδιο θα συμβεί και στα παιδιά μας. Εμείς απ΄ τη στιγμή που επιλέξαμε με την ελεύθερη βούλησή μας την σωτηρία μας μέσω του Γάμου, θα πρέπει να έχουμε αποδεχθεί τα του Γάμου, δηλαδή τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της συμβίωσης και την τεκνογονία και ανατροφή των τέκνων, όσων μας δώσει ο Κύριος. Σαν καλοί προπονητές όμως θα πρέπει να προετοιμάσουμε τα παιδιά μας, γυμνάζοντάς τα σταδιακά στην Χριστιανική ασκητική, ώστε όταν θ΄ αποκτήσουν την πλήρη ευθύνη του εαυτού τους να μπορέσουν να σταθούν όρθια στην καταιγίδες που τους επιφυλάσσει η δική τους ζωή. Παράλληλα θα προσευχόμαστε γι αυτά κάθε μέρα στον Κύριο να τα προστατεύει και να κάνει γι αυτά ότι είναι το καλύτερο για τη σωτηρία της ψυχής τους, όπως Εκείνος νομίζει. Γιατί "ο καιρός που απομένει είναι περιορισμένος. Έτσι κι εκείνοι που έχουν γυναίκες είναι σαν να μην έχουν, 30 κι εκείνοι που λυπούνται σαν να μην έχουν λύπη, κι εκείνοι που χαίρονται σαν να μην έχουν χαρά," κι εκείνοι που έχουν παιδιά, προσθέτω εγώ, είναι σαν να μην έχουν, γι αυτό πρέπει ν΄ αποδεχόμαστε όσα παιδιά μας δώσει ο Θεός να τα περιβάλλουμε με την αγάπη μας, χωρίς να τα ειδωλοποιούμε όμως, και νά ΄μαστε έτοιμοι (όσο είναι δυνατό φυσικά) να δοκιμαστούμε και μέσω αυτών, ακόμη και να τα χάσουμε, αφού ο Κύριος δίνει κι ο Κύριος παίρνει, χωρίς να πάψουμε ούτε μια στιγμή να Τον δοξάζουμε για ότι κι αν συμβεί.
Δεν είναι, λοιπόν η τεκνογονία ο βασικός σκοπός του Γάμου, όπως λέει το παραπάνω άρθρο της Ιεράς Μητρόπολης Δημητριάδος. Από που προκύπτει αυτό; Ο Θεός ευχήθηκε στους πρωτόπλαστους "αυξάνεσθε και πληθύνεσθε, και πληρώσατε την γην και κατακυριεύσατε αυτής" (Γεν. κεφ.1, 27), αλλά το είπε ως ευχή όχι ως εντολή. Αυτό προκύπτει από το ότι ο Αδάμ κι η Εύα δεν είχαν σαρκική σχέση μέχρι την πτώση τους, όπως φαίνεται απ΄ το χωρίο: "Αδάμ δέ έγνω Εύαν τήν γυναίκα αυτού, καί συλλαβούσα έτεκε τόν Κάϊν καί είπεν· εκτησάμην άνθρωπον διά τού Θεού." (Γεν. κεφ. 4, 1). Εάν λοιπόν δεν προηγείτο η πτώση ο πολλαπλασιασμός του ανθρωπίνου γένους θα γινόταν με άλλο τρόπο κι όχι με το σημερινό. Πως θα ήταν αυτός ο τρόπος; Μια ένδειξη είναι τρόπος με τον οποίο η Παναγία συνέλαβε και γέννησε τον "Νέο Αδάμ" τον Κύριο, δηλαδή με άσπορο σύλληψη και αναίμακτο και χωρίς πόνους τοκετό. Το ότι ο σημερινός τρόπος κύησης και τοκετού είναι αποτέλεσμα της πτώσης φαίνεται και από το: "καὶ τή γυναικί είπε· πληθύνων πληθυνώ τας λύπας σου καί τόν στεναγμόν σου· εν λύπαις τέξη τέκνα, καί πρός τόν άνδρα σου η αποστροφή σου, καί αυτός σου κυριεύσει." (Γεν. Κεφ. 3, 16). Επίσης ο Αδάμ μετά την τιμωρία, που ακολούθησε την πτώση είπε: "καί εκάλεσεν Αδάμ τό όνομα τής γυναικός αυτού Ζωή, ότι αύτη μήτηρ πάντων των ζώντων" (Γεν. κεφ. 3, 20), που σημαίνει ότι μέχρι τότε δεν ήταν, αλλά με άλλο τρόπο θα γινόταν ο πολλαπλασιασμός του ανθρωπίνου γένους. Ένδειξη αυτού του άλλου τρόπου είναι τα λόγια του Αγίου Ιωάννη του Πρόδρομου στους Φαρισαίους: "7 Ιδών δε πολλούς των Φαρισαίων και Σαδδουκαίων ερχομένους επί το βάπτισμα αυτού είπεν αυτοίς· Γεννήματα εχιδνών, τις υπέδειξεν υμίν φυγείν από της μελλούσης οργής; 8 ποιήσατε ούν καρπόν άξιον της μετανοίας· 9 και μη δόξητε λέγειν εν εαυτοίς, Πατέρα έχομεν τον Αβραάμ· λέγω γάρ υμίν ότι δύναται ο Θεός εκ των λίθων τούτων εγείραι τέκνα τώ Αβραάμ." (Κατά Ματθαίον, κεφ. 3)Επίσης η τεκνογονία δεν μπορεί να είναι βασικός σκοπός του Γάμου και για δυο ακόμη λόγους:1. Η Βασιλεία των Ουρανών είναι ο βασικός σκοπός του ανθρώπου και άρα και του ανδρόγυνου μετά το Γάμο, αλλοιώς ο Κύριος δεν θα έλεγε: "26 Εί τις έρχεται προς με και ου μισεί τον πατέρα εαυτού και την μητέρα και την γυναίκα και τα τέκνα και τους αδελφούς και τας αδελφάς, έτι δε και την εαυτού ψυχήν, ου δύναταί μου μαθητής είναι." (Κατά Λουκάν, κεφ 14), βάζοντας έτσι τον αγώνα, για ν' ακολουθήσουμε το βήματα Του, πολύ πάνω οτιδήποτε άλλο έχουμε σ΄ αυτή τη ζωή, ακόμη και τα παιδιά μας.
2. Τι θα γίνει αν ένα ζευγάρι δεν αποκτήσει παιδιά; Όχι από δική τους υπαιτιότητα, αλλά επειδή αυτό είναι το θέλημα του Θεού. Ο Προφήτης Μαλαχίας κατηγορεί τους Εβραίους που πίστευαν ότι μοναδικός σκοπός του Γάμου είναι η τεκνογονία και χώριζαν τις γυναίκες τους αν ήταν στείρες: "Κύριος διεμαρτύρατο αναμέσον σου και αναμέσον γυναικός νεότητός σου, ην εγκατέλειπες, και αύτη κοινωνός σου και γυνή διαθήκης σου. Kαι ου καλόν εποίησεν; Kαι υπόλειμμα πνεύματος αυτού. Και είπατε. Tι άλλο ή σπέρμα ζητεί ο Θεός; Kαι φυλάξασθε εν τω πνεύματι υμών, και γυναίκα νεότητός σου μη εγκαταλίπης..." (Μαλαχ. κεφ. 2, 14-15), και τους προτρέπει ακόμη κι αν η γυναίκα τους δεν γεννά παιδιά, να μείνουν μαζί της γιατί "αύτη κοινωνός σου και γυνή της διαθήκης σου", δηλαδή αυτή είναι η γυναίκα με την οποία σου δόθηκε να επικοινωνείς και να κερδίσεις μαζί της την διαθήκη του Κυρίου. Είναι φανερό ότι η τεκνογονία είναι συνδημιουργία Θεού και ανθρώπου, "καί συλλαβούσα έτεκε τόν Κάϊν καί είπεν· εκτησάμην άνθρωπον διά τού Θεού." (Γεν. κεφ. 4, 1), όταν λοιπόν δεν είναι θέλημα Θεού η απόκτηση τέκνων από ένα ζευγάρι, οφείλει να κάνει υπακοή στο θέλημά Του και να επικεντρωθεί στην πνευματική καλλιέργεια μέσω της σχέσης τους.
Ας δούμε τώρα την αντίθετη πλευρά του θέματος. Δηλαδή, καλά η τεκνοποίηση δεν είναι ο κύριος σκοπός του Γάμου, είναι όμως υποχρεωτικό στοιχείο του Γάμου;Η απάντηση βρίσκεται κατά τη γνώμη μου και πάλι στα λόγια τους Θεού στους πρωτόπλαστους μετά την πτώση τους:"16 Και στη γυναίκα είπε: Θα πολλαπλασιάσω τις λύπες σου και και τον αναστεναγμό σου. Με λύπες θα γεννάς παιδιά και στον άνδρα σου θα είναι η επιθυμία σου, κι αυτός θα σε εξουσιάζει. 17 Και στον Αδάμ είπε: Επειδή άκουσες ταν λόγια τής γυναίκας σου, και έφαγες από το δέντρο, από το οποίο μόνο σε είχα προστάξει να μη φας, να είναι καταραμένη η γη την οποία εργάζεσαι. Με λύπες θα τρως τους καρπούς της όλες τις ημέρες τής ζωής σου. 18 Αγκάθια και τριβόλια θα βλαστάνει για σένα και θα τρως το χορτάρι τού χωραφιού. 19 Με τον ιδρώτα του προσώπου σου θα τρως το ψωμί σου, μέχρις ότου επιστρέψεις γη στη γη, από την οποία πλάστηκες, επειδή είσαι χώμα και στο χώμα θα επιστρέψεις. 20 Και ο Αδάμ αποκάλεσε το όνομα της γυναίκας του Ζωή, επειδή αυτή θα ήταν η μητέρα όλων των ζωντανών." (Γέν. κεφ. 3)Για τους πρωτόπλαστους αυτά το λόγια ήταν η τιμωρία τους, αλλά κι ο δρόμος της σωτηρίας τους. Δηλαδή, ο Κύριος τους ανέθεσε με τον τρόπο αυτό την αποστολή μέσω της οποίας θα μπορούσαν να ξανακερδίσουν το χαμένο Παράδεισο. Μεταξύ των άλλων, λοιπόν, τους ανέθεσε και το καθήκον της τεκνοποιίας, για την υποστήριξη της οποίας ο Κύριος επέτρεψε εκτός απ΄ τη δυσάρεστη πλευρά να υπάρχει και η ευχάριστη. Χωρίς την σαρκική έλξη αυτή είναι πολύ πιθανόν οι άνθρωποι να μην είχαν καν τη διάθεση να κάνουν παιδιά. Όμως η απόλαυση της ευχάριστης πλευράς της σαρκικής σχέσης χωρίς την αποδοχή της τκνοποιίας σημαίνει ουσιαστικά και άρνηση της σωτηριώδους διεξόδου της μεταπτωτικής οικογένειας, μέσω της αποδοχής των ρόλων που ανέθεσε ο Θεός στους μεταπτωτικούς ανθρώπους. Για το λόγο αυτό η Ορθόδοξη θεώρηση του Γάμου απορρίπτει κάθε μορφή αποφυγής της τεκνογονίας, πλην της αποχής, η οποία πάντως, όπως λέει ο Απόστολος Παύλος στου Κορινθίους, θα πρέπει να γίνεται μόνο για λόγους πνευματικής άσκησης: "5 Mην αποστερείτε ο ένας στον άλλο (τη σωματική επαφή), εκτός αν γίνεται αυτό με σύμφωνη γνώμη και των δυο σας για λίγο καιρό, για να αφοσιωθείτε στη νηστεία και στην προσευχή. Kατόπιν, όμως, να σμίγετε πάλι σαν αντρόγυνο για να μην σας πειράζει ο Σατανάς εξαιτίας της έλλειψης αυτοκυριαρχίας σας." (Προς Κοριθ. κεφ. 7).Αυτό σημαίνει ότι ένα ανδρόγυνο θ΄ αποκτήσει παιδιά περισσότερα απ΄ όσα μπορεί να μεγαλώσει;
Τα παιδιά, όπως είπαμε, είναι συνδημιουργία Θεού και ανθρώπου. Το ζευγάρι, που πιστεύει στην Πρόνοια του Θεού και προσδοκά στη βοήθεια της Χάριτός Του για την υγεία και την ανατροφή των παιδιών, θα πρέπει ν' αφήνει την απόφαση για τον αριθμό των παιδιών και το χρόνο γέννησής τους στο Θεό. Τότε όπως έλεγε ο μακαριστός Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης ο Θεός σε κάθε παιδί δίνει και τα "προικιά" του, δηλαδή βοηθά τους γονείς να βρουν τα μέσα για να το μεγαλώσουν. Ισχύει και γι αυτή την περίπτωση ο λόγος του Κυρίου στην επί του Όρους ομιλία: "25 Γι’ αυτό σας λέω, μην ανησυχείτε για τη ζωή σας, τι θα φάτε και τι θα πιείτε, ούτε για το σώμα σας, τι θα ντυθείτε. Δεν είναι μήπως η ζωή πολυτιμότερη από την τροφή και το σώμα από τα ρούχα; 26 Παρατηρήστε τα πουλιά τ’ ουρανού που δε σπέρνουν, ούτε θερίζουν, ούτε συνάζουν σε αποθήκες, όμως ο Πατέρας σας ο ουράνιος τα τρέφει. Eσείς δεν αξίζετε πολύ περισσότερο απ’ αυτά; 27 Aλλά και ποιος από σας μπορεί, με το να ανησυχεί, να προσθέσει έστω και λίγα εκατοστά στη διάρκεια της ζωής του; 28 Kαι για ρούχα τι ανησυχείτε; Παρατηρήστε προσεκτικά τα κρίνα στην εξοχή και μάθετε πώς μεγαλώνουν. Oύτε κοπιάζουν ούτε γνέθουν. 29 Kι όμως, σας λέω, ούτε ο Σολομών με όλη του τη δόξα, δεν ντυνόταν σαν ένα απ’ αυτά. 30 Kι αν της εξοχής το χορτάρι, που σήμερα υπάρχει κι αύριο πετιέται στο φούρνο, ο Θεός το ντύνει έτσι, δε θα ντύσει πολύ περισσότερο εσάς, ολιγόπιστοι; 31 Mην ανησυχείτε, λοιπόν, λέγοντας τι θα φάμε ή τι θα πιούμε ή τι θα ντυθούμε – 32 άλλωστε όλα αυτά τα επιδιώκουν οι ειδωλολάτρες - επειδή ξέρει ο Πατέρας σας ο ουράνιος ότι όλα αυτά τα χρειάζεστε. 33 Aντίθετα, να ζητάτε πρώτα τη βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη του, κι όλα αυτά θα σας προστεθούν. 34 Mην ανησυχείτε, λοιπόν, για την αυριανή ημέρα, γιατί η αυριανή ημέρα θα φροντίσει για τα δικά της. Aρκετό είναι για την κάθε μέρα το δικό της πρόβλημα. " (Κατά Ματθαίον κεφ.6).
Τι θα γίνει όμως τώρα αν ένα ζευγάρι δεν αποκτήσει παιδιά, όχι με δική του ευθύνη αλλά επειδή δεν τους έδωσε ο Θεός. Θα τους φάει ο καημός;
Τα αγιασμένα ζευγάρια, Αβραάμ και Σάρα, Ιωακείμ και Άννα και Ζαχαρίας και Ελισάβετ, παρά τον πόνο τους διατήρησαν άσβεστη την ελπίδα τους στο Θεό μέχρι τα βαθιά τους γεράματα κι ο Θεός βλέποντας τον πόνο τους και παράλληλα την εμπιστοσύνη τους στην Πρόνοιά Του τους άμειψε πλουσιοπάροχα, χαρίζοντάς τους παιδιά όπως ο Ισαάκ, η Παναγία κι ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος.Είναι πολύ χαρακτηριστικά τα γεγονότα που αφορούν τον Αβραάμ και τη Σάρρα όπως περιγράφονται στο βιβλίο της Γενέσεως:" 9 Είπε δε προς αυτόν· που Σάρρα η γυνή σου; ο δε αποκριθείς είπεν· ιδού εν τη σκηνή. 10 είπε δε· ἐπαναστρέφων ήξω προς σε κατά τον καιρόν τούτον εις ώρας, και έξει υιόν Σάρρα η γυνή σου. Σάρρα δε ήκουσε προς τη θύρᾳ της σκηνής, ούσα όπισθεν αυτού. 11 Αβραάμ δε και Σάρρα πρεσβύτεροι προβεβηκότες ημερών, εξέλιπε δε τη Σάρρᾳ γίνεσθαι τα γυναικεία. 12 εγέλασε δε Σάρρα εν εαυτή, λέγουσα· ούπω μεν μοι γέγονεν έως του νυν, ο δε κύριός μου πρεσβύτερος. 13 και είπε Κύριος προς Αβραάμ· τι ότι εγέλασε Σάρρα εν εαυτή, λέγουσα· άρα γε αληθώς τέξομαι; εγώ δε γεγήρακα. 14 μη αδυνατήσει παρά τω Θεώ ρήμα; εις τον καιρόν τούτον αναστρέψω προς σε εις ώρας· και έσται τη Σάρρᾳ υοός. 15 ηρνήσατο δε Σάρρα λέγουσα· ουκ εγέλασα· εφοβήθη γαρ. και είπεν αυτή· ουχί, αλλά εγέλασας. (Γενεσ. κεφ. 18)""1 ΚΑΙ Κύριος επεσκέψατο την Σάρραν, καθά είπε, και ἐποίησε Κύριος τη Σάρρᾳ καθά ελάλησε, 2 και συλλαβούσα έτεκε τω Αβραάμ υἱόν εις το γήρας, εις τον καιρόν, καθά ελάλησεν αυτώ Κύριος. 3 και εκάλεσεν Αβραάμ το όνομα του υιού αυτού του γενομένου αυτώ, όν έτεκεν αυτώ Σάρρα, Ισαάκ. 4 περιέτεμε δε Αβραάμ τον Ισαάκ τη ημέρᾳ τη ογδόη, καθά ενετείλατο αυτώ ο Θεός. 5 και Αβραάμ ήν εκατόν ετών, ηνίκα εγένετο αυτώ Ισαάκ ο υιός αυτού. 6 είπε δε Σάρρα· γέλωτά μοι εποίησε Κύριος· ός γαρ αν ακούση, συγχαρείται μοι. 7 και είπε· τις αναγγελεί τω Αβραάμ, ότι θηλάζει παιδίον Σάρρα; ότι έτεκον υιόν εν τω γήρα μου." (Γενεσ. κεφ. 21)Δεν παραθέτω τη μετάφραση, γιατί το κείμενο είναι απλό. Η Σάρρα αμφισβήτησε τα λόγια του Θεού και γέλασε, γιατί δεν πίστευε ότι μπορεί να γεννήσει στα βαθιά της γεράματα. Όμως ο Κύριος που είναι καρδιογνώστης την έψεξε για την απιστία της και της είπε: "νομίζεις ότι είναι δυνατόν ο Θεός να μην μπορεί να πραγματοποιήσει τα λόγια του;" (Γενεσ. κεφ, 18, 14). Κι αφού πέρασε άλλος ένας χρόνος ο Θεός εκπλήρωσε την υπόσχεση Του κι έδωσε παιδί στον Αβραάμ και τη Σάρρα, παρά το ότι ο Αβραάμ ήταν 100 χρονών κι η Σάρρα δεν είχε από χρόνια περίοδο.Τα ίδια γεγονότα συνέβησαν και στην περίπτωση του Ζαχαρία και της Ελισσάβετ. Εδώ η πιστή κι επιμένουσα στην προσευχή και την εμπιστοσύνη στο Θεό ήταν η Ελισσάβετ:"5 Εγένετο εν ταίς ημέραις Ηρώδου τού βασιλέως της Ιουδαίας ιερεύς τις ονόματι Ζαχαρίας εξ εφημερίας Αβιά, και γυνή αυτώ εκ των θυγατέρων Ααρών, και το όνομα αυτής Ελισάβετ. 6 ήσαν δε δίκαιοι αμφότεροι εναντίον τού Θεού, πορευόμενοι εν πάσαις ταίς εντολαίς και δικαιώμασιν τού Κυρίου άμεμπτοι. 7 και ουκ ήν αυτοίς τέκνον, καθότι η Ελισάβετ ήν στείρα, και αμφότεροι προβεβηκότες εν ταίς ημέραις αυτών ήσαν. 8 Εγένετο δε εν τώ ιερατεύειν αυτόν εν τή τάξει της εφημερίας αυτού έναντι τού Θεού, 9 κατά το έθος της ιερατείας έλαχε τού θυμιάσαι εισελθών εις τον ναόν τού Κυρίου· 10 και πάν το πλήθος ήν τού λαού προσευχόμενον έξω τή ώρα τού θυμιάματος. 11 ώφθη δε αυτώ άγγελος Κυρίου εστώς εκ δεξιών τού θυσιαστηρίου τού θυμιάματος. 12 και εταράχθη Ζαχαρίας ιδών, και φόβος επέπεσεν επ' αυτόν. 13 είπε δε προς αυτόν ο άγγελος· Μή φοβού, Ζαχαρία· διότι εισηκούσθη η δέησίς σου, και η γυνή σου Ελισάβετ γεννήσει υιόν σοι, και καλέσεις το όνομα αυτού Ιωάννην· 14 και έσται χαρά σοι και αγαλλίασις, και πολλοί επί τή γενέσει αυτού χαρήσονται. 15 έσται γάρ μέγας ενώπιον τού Κυρίου, και οίνον και σίκερα ου μη πίη, και Πνεύματος αγίου πλησθήσεται έτι εκ κοιλίας μητρός αυτού, 16 και πολλούς των υιών Ισραήλ επιστρέψει επί Κύριον τον Θεόν αυτών. 17 και αυτός προελεύσεται ενώπιον αυτού εν πνεύματι και δυνάμει Ηλίου, επιστρέψαι καρδίας πατέρων επί τέκνα και απειθείς εν φρονήσει δικαίων, ετοιμάσαι Κυρίω λαόν κατεσκευασμένον. 18 και είπε Ζαχαρίας προς τον άγγελον· Κατά τι γνώσομαι τούτο; εγώ γάρ ειμι πρεσβύτης και η γυνή μου προβεβηκυία εν ταίς ημέραις αυτής. 19 και αποκριθείς ο άγγελος είπεν αυτώ· Εγώ ειμι Γαβριήλ ο παρεστηκώς ενώπιον τού Θεού, και απεστάλην λαλήσαι προς σε και ευαγγελίσασθαί σοι ταύτα. 20 και ιδού έση σιωπών και μη δυνάμενος λαλήσαι άχρι ής ημέρας γένηται ταύτα, ανθ' ών ουκ επίστευσας τοίς λόγοις μου, οίτινες πληρωθήσονται εις τον καιρόν αυτών. 5 Εγένετο εν ταίς ημέραις Ηρώδου τού βασιλέως της Ιουδαίας ιερεύς τις ονόματι Ζαχαρίας εξ εφημερίας Αβιά, και γυνή αυτώ εκ των θυγατέρων Ααρών, και το όνομα αυτής Ελισάβετ. 6 ήσαν δε δίκαιοι αμφότεροι εναντίον τού Θεού, πορευόμενοι εν πάσαις ταίς εντολαίς και δικαιώμασιν τού Κυρίου άμεμπτοι. 7 και ουκ ήν αυτοίς τέκνον, καθότι η Ελισάβετ ήν στείρα, και αμφότεροι προβεβηκότες εν ταίς ημέραις αυτών ήσαν. 8 Εγένετο δε εν τώ ιερατεύειν αυτόν εν τή τάξει της εφημερίας αυτού έναντι τού Θεού, 9 κατά το έθος της ιερατείας έλαχε τού θυμιάσαι εισελθών εις τον ναόν τού Κυρίου· 10 και πάν το πλήθος ήν τού λαού προσευχόμενον έξω τή ώρα τού θυμιάματος. 11 ώφθη δε αυτώ άγγελος Κυρίου εστώς εκ δεξιών τού θυσιαστηρίου τού θυμιάματος. 12 και εταράχθη Ζαχαρίας ιδών, και φόβος επέπεσεν επ' αυτόν. 13 είπε δε προς αυτόν ο άγγελος· Μή φοβού, Ζαχαρία· διότι εισηκούσθη η δέησίς σου, και η γυνή σου Ελισάβετ γεννήσει υιόν σοι, και καλέσεις το όνομα αυτού Ιωάννην· 14 και έσται χαρά σοι και αγαλλίασις, και πολλοί επί τή γενέσει αυτού χαρήσονται. 15 έσται γάρ μέγας ενώπιον τού Κυρίου, και οίνον και σίκερα ου μη πίη, και Πνεύματος αγίου πλησθήσεται έτι εκ κοιλίας μητρός αυτού, 16 και πολλούς των υιών Ισραήλ επιστρέψει επί Κύριον τον Θεόν αυτών. 17 και αυτός προελεύσεται ενώπιον αυτού εν πνεύματι και δυνάμει Ηλίου, επιστρέψαι καρδίας πατέρων επί τέκνα και απειθείς εν φρονήσει δικαίων, ετοιμάσαι Κυρίω λαόν κατεσκευασμένον. 18 και είπε Ζαχαρίας προς τον άγγελον· Κατά τι γνώσομαι τούτο; εγώ γάρ ειμι πρεσβύτης και η γυνή μου προβεβηκυία εν ταίς ημέραις αυτής. 19 και αποκριθείς ο άγγελος είπεν αυτώ· Εγώ ειμι Γαβριήλ ο παρεστηκώς ενώπιον τού Θεού, και απεστάλην λαλήσαι προς σε και ευαγγελίσασθαί σοι ταύτα. 20 και ιδού έση σιωπών και μη δυνάμενος λαλήσαι άχρι ής ημέρας γένηται ταύτα, ανθ' ών ουκ επίστευσας τοίς λόγοις μου, οίτινες πληρωθήσονται εις τον καιρόν αυτών. 21 και ήν ο λαός προσδοκών τον Ζαχαρίαν, και εθαύμαζον εν τώ χρονίζειν αυτόν εν τώ ναώ. 22 εξελθών δε ουκ ηδύνατο λαλήσαι αυτοίς, και επέγνωσαν ότι οπτασίαν εώρακεν εν τώ ναώ· και αυτός ήν διανεύων αυτοίς, και διέμενεν κωφός. 23 και εγένετο ως επλήσθησαν αι ημέραι της λειτουργίας αυτού απήλθεν εις τον οίκον αυτού. 24 Μετά δε ταύτας τας ημέρας συνέλαβεν Ελισάβετ η γυνή αυτού· και περιέκρυβεν εαυτήν μήνας πέντε, 25 λέγουσα ότι Ούτω μοι πεποίηκεν ο Κύριος εν ημέραις αίς επείδεν αφελείν το όνειδός μου εν ανθρώποις....................57 Τή δε Ελισάβετ επλήσθη ο χρόνος τού τεκείν αυτήν, και εγέννησεν υιόν. 58 και ήκουσαν οι περίοικοι και οι συγγενείς αυτής ότι εμεγάλυνε Κύριος το έλεος αυτού μετ' αυτής, και συνέχαιρον αυτή. 59 Καί εγένετο εν τή ημέρα τή ογδόη ήλθον περιτεμείν το παιδίον, και εκάλουν αυτό επί τώ ονόματι τού πατρός αυτού Ζαχαρίαν.60 και αποκριθείσα η μήτηρ αυτού είπεν· Ουχί, αλλά κληθήσεται Ιωάννης. 61 και είπον προς αυτήν ότι Ουδείς εστιν εν τή συγγενεία σου ός καλείται τώ ονόματι τούτω· 62 ενένευον δε τώ πατρί αυτού το τι αν θέλοι καλείσθαι αυτόν. 63 και αιτήσας πινακίδιον έγραψε λέγων· Ιωάννης εστί το όνομα αυτού· και εθαύμασαν πάντες. 64 ανεώχθη δε το στόμα αυτού παραχρήμα και η γλώσσα αυτού, και ελάλει ευλογών τον Θεόν. 65 και εγένετο επί πάντας φόβος τους περιοικούντας αυτούς, και εν όλη τή ορεινή της Ιουδαίας διελαλείτο πάντα τα ρήματα ταύτα, 66 και έθεντο πάντες οι ακούσαντες εν τή καρδία αυτών, λέγοντες· Τί άρα το παιδίον τούτο έσται; και χείρ Κυρίου ήν μετ' αυτού. " (Λουκ. κεφ. 1)Και σε μετάφραση:"5 Tον καιρό, λοιπόν, του Hρώδη, του βασιλιά της Iουδαίας, ζούσε ένας ιερέας από την ιερατική τάξη του Aβιά, που λεγόταν Zαχαρίας και που η γυναίκα του προερχόταν από τους απογόνους του Aαρών και το όνομά της ήταν Eλισάβετ. 6 Ήταν και οι δυο τους δίκαιοι μπροστά στο Θεό, καθώς ζούσαν άμεμπτοι με βάση όλες τις εντολές και όσα ζητά ο Kύριος. 7 Όμως δεν είχαν παιδί, γιατί η Eλισάβετ ήταν στείρα, και οι δυο τους ήταν προχωρημένης ηλικίας. 8 Συνέβη, λοιπόν, ενώ εκτελούσε αυτός τα ιερατικά καθήκοντα απέναντι στο Θεό σαν ιερέας της τάξεως που είχε τη σειρά. 9 Σύμφωνα με τη συνήθεια του ιερατείου, του έπεσε ο κλήρος να μπει στο ιερό για να θυμιατίσει, 10 ενώ όλο το πλήθος του λαού προσευχόταν έξω την ώρα του θυμιάματος. 11 Tότε εμφανίστηκε σ’ αυτόν ένας άγγελος του Kυρίου, που στεκόταν δεξιά από το θυσιαστήριο του θυμιάματος. 12 Μόλις τον είδε ο Zαχαρίας ταράχτηκε και τον κυρίευσε φόβος. 13 Αλλά ο άγγελος του είπε: Μη φοβάσαι Zαχαρία, γιατί η παράκλησή σου εισακούστηκε και η γυναίκα σου η Eλισάβετ θα γεννήσει σε σένα γιο και θα τον ονομάσεις Iωάννη. 14 Aυτός θα είναι για σένα πηγή χαράς και αγαλλίασης και πολλοί άλλοι θα χαρούνε για τη γέννησή του, 15 γιατί θα είναι μεγάλος απέναντι στον Kύριο. Kρασί και μεθυστικά ποτά δε θα πιει, αλλά θα είναι πλήρης Πνεύματος Αγίου από την κοιλιά ακόμα της μάνας του 16 και πολλούς από τους γυιους του Ισραήλ θα τους κάνει να επιστρέψουν στον Kύριο το Θεό τους. 17 Αυτός είναι που θα έρθει πριν απ’ Αυτόν με το πνεύμα και τη δύναμη του Hλία, για να ξαναστρέψει την αγάπη γονιών προς τα παιδιά τους, να δώσει σε ανυπόταχτους τη φρόνηση των δικαίων και να ετοιμάσει λαό προπαρασκευασμένο για τον Kύριο. 18 Eίπε τότε ο Zαχαρίας στον άγγελο: Πώς θα είμαι σίγουρος γι’ αυτό; Γιατί εγώ είμαι γέρος και η γυναίκα μου προχωρημένης ηλικίας. 19 Τότε αποκρίθηκε ο άγγελος και του είπε: Eγώ είμαι ο Γαβριήλ, που στέκομαι δίπλα στο Θεό, και με έστειλε σε σένα για να σου μιλήσω και να σου πω τα καλά αυτά νέα. 20 Να, λοιπόν, θα μείνεις βουβός και δε θα μπορείς να μιλήσεις ως την ημέρα που θα γίνουν αυτά, επειδή δεν πίστεψες στα λόγια μου, τα οποία θα πραγματοποιηθούν στην ώρα τους. 21 Στο μεταξύ, ο λαός περίμενε το Zαχαρία κι απορούσε γιατί καθυστερούσε μέσα στο ιερό. 22 Αλλά αυτός όταν βγήκε, δεν μπορούσε να τους μιλήσει. Tότε κατάλαβαν ότι είδε κάποιο όραμα μέσα στο ναό κι’ εκείνος τους έκανε νοήματα και παρέμενε άλαλος. 23 Όταν πια συμπληρώθηκαν οι μέρες της ιερατικής του υπηρεσίας, επέστρεψε στο σπίτι του. 24 Ύστερα, λοιπόν, από τις μέρες αυτές έμεινε έγκυος η γυναίκα του η Eλισάβετ, η οποία κρυβόταν για πέντε μήνες λέγοντας: 25 M’ αυτόν τον τρόπο ενέργησε ο Kύριος, που έστρεψε το βλέμμα του πάνω μου για να απαλείψει τη ντροπή που ένιωθα ανάμεσα στους ανθρώπους....................57 Αφού συμπληρώθηκαν οι μέρες της Eλισάβετ για να γεννήσει, γέννησε γιο. 58 Όταν άκουσαν οι γείτονες και οι συγγενείς της, ότι ο Kύριος έδειξε μεγάλο έλεος σ’ αυτή, συμμετείχαν στη χαρά της. 59 Όταν έφτασε η όγδοη μέρα, ήρθαν να κάνουν περιτομή στο παιδί και το αποκαλούσαν το παιδί Zαχαρία, επειδή αυτό ήταν το όνομα του πατέρα του. 60 Tους απάντησε όμως η μητέρα του και τους είπε: Όχι Zαχαρίας αλλά Iωάννης θα ονομαστεί. 61Tότε εκείνοι της είπαν: Δεν υπάρχει κανένας ανάμεσα στους συγγενείς σου που να έχει το όνομα αυτό! 62 ΄Ύστερα ρωτούσαν με νοήματα τον πατέρα του, πώς θα ήθελε εκείνος να ονομαστεί. 63 Eκείνος τότε ζήτησε μια μικρή πλάκα κι έγραψε: Iωάννης είναι το όνομά του. Τότε όλοι απόρησαν. 64 Ακριβώς τη στιγμή εκείνη ελευθερώθηκε το στόμα του και τη γλώσσα του κι άρχισε να μιλάει δοξολογώντας το Θεό! 65 Αμέσως φόβος κυρίευσε τότε όλους που κατοικούσαν γύρω τους και σ’ όλη την ορεινή περιοχή της Iουδαίας συζητούσαν όλα αυτά τα γεγονότα. 66 Kι όλοι όσοι τα άκουσαν, τα φύλαγαν μέσα στην καρδιά τους λέγοντας: Tι πρόκειται άραγε να γίνει το παιδί αυτό; Γιατί το χέρι του Kυρίου ήταν μαζί του." Τι προκύπτει απ΄ τα κείμενα αυτά:1. Από το στίχο: "Ήταν και οι δυο τους δίκαιοι μπροστά στο Θεό, καθώς ζούσαν άμεμπτοι με βάση όλες τις εντολές και όσα ζητά ο Κύριος." (Λουκ. κεφ 1, 6), προκύπτει ότι ο Ζαχαρίας κι η Ελισάβετ παρά τον πόνο της ατεκνίας τους παρέμειναν δίκαιοι και άμεμπτοι και τηρούσαν τις εντολές του Θεού.2. Ο Αβραάμ στη μια περίπτωση κι η Ελισσάβετ στην άλλη παρέμειναν να πιστεύουν ακράδαντα στο Έλεος του Θεού και να ελπίζουν να λυθεί το πρόβλημα της ατεκνίας μέχρι τα βαθιά τους γεράματα. Έφθασε δηλαδή η πίστη έστω και του ενός απ΄το ζευγάρι για να γίνει το θαύμα.3. Ο Κύριος ακούει της προσευχές και τις παρακλήσεις των ελπιζόντων σ΄Αυτόν, αλλά απαντά με το δικό Του τρόπο και στο δικό Του χρόνο.Συμπέρασμα, τα ζευγάρια που δεν κάνουν παιδιά πρέπει να συνεχίζουν να ζουν κατά το θέλημα του Θεού και να ελπίζουν στο Έλεός Του. Εάν αποφασίσουν κάποια στιγμή να υιοθετήσουν παιδί θα το κάνουν προς δόξαν Θεού και για το συμφέρον του παιδιού κι όχι για να καλύψουν δικές τους ελλείψεις.
Λέει ο Γέροντας Παΐσιος:"Δυσκολίες στην τεκνοποιία.Σε μερικές γυναίκες που δεν μπορούν να αποκτήσουν παιδιά λειτουργούν και οι πνευματικοί νόμοι, γιατί δεν κάνουν οικογένεια εγκαίρως. Αρχίζουν να διαλέγουν. «Όχι, αυτός είναι έτσι, εκείνος είναι αλλιώς», δίνουν μια υπόσχεση σε κάποιον, κοιτάζουν συγχρόνως και άλλον, λένε μετά «όχι» σ' εκείνον που έδωσαν την υπόσχεση - και αυτός, αντί να το θεώρηση ευλογία που τον αφήνει πριν παντρευτούν, πάει να αυτοκτονήσει. Ε, τι οικογένεια θα κάνη μια τέτοια κοπέλα; Άλλες γυναίκες δεν μπορούν να κάνουν παιδιά, γιατί στα νεανικά τους χρόνια έζησαν άτακτη ζωή. Μερικές πάλι επηρεάζονται από την διατροφή. Πολλές τροφές περιέχουν πολλά φάρμακα και ορμόνες.Υπάρχουν και ανδρόγυνα που, μόλις παντρευτούν, θέλουν αμέσως να αποκτήσουν παιδί και, αν λίγο καθυστερήσουν, αρχίζουν να αγωνιούν. Άλλα πώς να κάνουν παιδί, ενώ είναι γεμάτοι αγωνία και άγχος; Αν διώξουν την αγωνία και το άγχος και βάλουν στην ζωή τους μια καλή πνευματική σειρά, τότε θα κάνουν παιδί.Μερικές φορές ό Θεός σκόπιμα αργεί να δώσει παιδί σε κάποιο ανδρόγυνο. Είδατε, και στους Αγίους Ιωακείμ και Άννα, τους Θεοπάτορες, και στον Προφήτη Ζαχαρία και την Αγία Ελισάβετ, στα γεράματα έδωσε παιδί, για να εκπληρωθεί και στις δύο περιπτώσεις το προαιώνιο σχέδιο Του για την σωτηρία των ανθρώπων.Οι σύζυγοι πρέπει να είναι πάντα έτοιμοι να δεχθούν το θέλημα του Θεού στην ζωή τους. Όποιος εμπιστεύεται τον εαυτό του στον Θεό, ό Θεός δεν τον αφήνει. Τίποτε δεν κάνουμε εμείς, και ό Θεός πόσα κάνει για μας! Με πόση αγάπη και απλοχεριά μας τα δίνει όλα! Υπάρχει τίποτε στον Θεό που να μην μπορεί να το κάνη; Ένα ανδρόγυνο είχε πέντε παιδιά, αλλά, όταν τα παιδιά τους μεγάλωσαν, αποκαταστάθηκαν και έφυγαν από κοντά τους, έμειναν μόνοι. Τότε αποφάσισαν να κάνουν ακόμη ένα παιδί, για να το έχουν στα γεράματα τους. Παρόλο που ή γυναίκα ήταν σε ηλικία που δεν μπορούσε να τεκνοποίηση και ανθρωπίνως αυτό ήταν αδύνατο, είχαν όμως μεγάλη πίστη στον Θεό και απέκτησαν ένα αγόρι. Έτσι είχαν μαζί τους στα γεράματα τους τον μικρότερο γιο τους, που τον μεγάλωσαν και τον τακτοποίησαν και αυτόν.Το θέμα της τεκνοποιίας δεν εξαρτάται μόνον από τον άνθρωπο, εξαρτάται και από τον Θεό. Όταν ό Θεός βλέπει ταπείνωση στο ανδρόγυνο που έχει δυσκολία να απόκτηση παιδιά, τότε όχι μόνον ένα παιδί τους δίνει, αλλά και πολυτέκνους μπορεί να τους κάνη. Όταν όμως βλέπει πείσμα και εγωισμό, αν τους εκπλήρωση το αίτημα τους, θα τους ανάπαυση στο πείσμα τους και στον εγωισμό τους. Πρέπει να αφεθούν εν λευκώ στον Θεό. «Θεέ μου, να πουν, Εσύ για το καλό μας φροντίζεις• "γενηθήτω το θέλημα Σου" (Ματθ. 6, 10)». Τότε θα γίνει αυτό που ζητούν. Γιατί, όταν λέμε «γενηθήτω το θέλημα Σον» και αφηνόμαστε με εμπιστοσύνη στον Θεό, τότε γίνεται το θέλημα του Θεού. Άλλα εμείς από το ένα μέρος λέμε «γενηθήτω το θέλημα σου», και από το άλλο μέρος επιμένουμε στο θέλημα το δικό μας. Τότε τι να κάνη και ό Θεός; (σ. 68—70).Περιπτώσεις ατεκνίας.... Ό Θεός σε πολλούς δεν δίνει παιδιά, για να αγαπήσουν τα παιδιά όλου του κόσμου σαν δικά τους και να βοηθήσουν για την πνευματική τους αναγέννηση. Κάποιος δεν είχε παιδιά, αλλά, όταν έβγαινε από το σπίτι του, όλα τα παιδιά της γειτονιάς έτρεχαν κοντά του και τον περιτριγύριζαν με πολλή αγάπη. Δεν τον άφηναν να πάει στην δουλειά του. Βλέπετε, ό Θεός δεν του έδωσε δικά του παιδιά, αλλά του χάρισε την ευλογία να τον αγαπούν σαν πατέρα όλα τα παιδιά της γειτονιάς του και με τον τρόπο του να τα βοηθάει πνευματικά. Τα κρίματα του Θεού είναι άβυσσος.Άλλοτε πάλι ό Θεός δεν δίνει παιδιά, για να βολεύεται και κανένα ορφανό. Είχα γνωρίσει κάποτε έναν καλό Χριστιανό, που εξασκούσε το επάγγελμα του δικηγόρου. Όταν πέρασα μια φορά από την πόλη που έμενε, τον επισκέφτηκα και ή πολλή καλοσύνη του με έκαμψε να παραμείνω και να φιλοξενηθώ μια μέρα στο σπίτι του. Γνώρισα και την σύζυγο του, που του έμοιαζε και αυτή στις αρετές. Και από μεν την σύζυγο έμαθα για την πνευματική ζωή του συζύγου, από δε τον σύζυγο για την πνευματική κατάσταση της συζύγου. Αργότερα έμαθα γι' αυτούς και από πολλούς Χριστιανούς, που τους γνώριζαν, γιατι τους είχαν ευεργετήσει. Ο άνθρωπος αυτός του Θεού εξασκούσε τίμια το επάγγελμα του δικηγόρου. Εάν έβλεπε ότι κάποιος ήταν απατεώνας, όχι μόνο δεν αναλάμβανε την υπόθεση, αλλά και τον ήλεγχε αυστηρά, για να συνέλθει. Εάν έβλεπε ένοχο, αλλά μετανοιωμένο, προσπαθούσε να συμβιβάσει κάπως τα πράγματα ή να ελαττωθεί ή ποινή. Εάν έβλεπε φτωχό αδικημένο, δεν έπαιρνε καθόλου χρήματα και προσπαθούσε στην δίκη να δικαιωθεί. Ζούσε πολύ απλά, και έτσι τα λίγα χρήματα που έβγαζε του έφθαναν, ακόμη και για να βοηθάει φτωχές οικογένειες. Το σπίτι του πιστού δικηγόρου ήταν μια πραγματική πνευματική όαση μέσα στην Σαχάρα της πόλεως. Εκεί μαζεύονταν άνθρωποι πονεμένοι, φτωχοί, άνεργοι, με οικογενειακά προβλήματα, στους οποίους συμπαραστεκόταν σαν καλός πατέρας. Είχε και γνωστούς σε διάφορες θέσεις και, όποιον έπαιρνε τηλέφωνο, για να εξυπηρέτηση κάποιον για καμιά δουλειά, για αρρώστιες κλπ., κανείς δεν του έλεγε «όχι», γιατί όλοι τον αγαπουσαν και τον εκτιμούσαν.Με τον ίδιο τρόπο εργαζόταν και ή γυναίκα του. Βοηθούσε φτωχά παιδιά ή νέους που είχαν δυσκολίες στις σπουδές τους. Σαν μάνα την είχαν. Κάποια στιγμή όμως μου εξέφρασε ένα παράπονο. «Όταν παντρεύτηκα, πάτερ, μου είπε, αμέσως παραιτήθηκα από καθηγήτρια, γιατί είπα να γίνω μια καλή μητέρα. Ζητούσα από τον Χριστό να μου δώσει ακόμη και είκοσι παιδιά, αλλά δυστυχώς ούτε ένα δεν μου έδωσε». Τότε της είπα: «Εσύ, αδελφή, έχεις περισσότερα από πεντακόσια παιδιά, και ακόμη παραπονιέσαι; Ο Χριστός είδε την αγαθή σου προαίρεση και θα σε ανταμείψει γι' αυτήν. Τώρα που βοηθάς για την πνευματική αναγέννηση τόσων παιδιών, γίνεσαι καλύτερη μητέρα από πολλές μητέρες και ξεπερνάς και όλες τις πολύτεκνες μητέρες. Θα έχεις και μεγαλύτερο μισθό, γιατί με την πνευματική αναγέννηση εξασφαλίζονται τα παιδιά πνευματικά στην αιώνια ζωή». Είχαν εν τω μεταξύ υιοθετήσει μια κοπέλα και της είχαν γράψει την περιουσία τους. Αυτή τους γηροκόμησε και, όταν αναπαύτηκαν, πήγε σε Μοναστήρι - αν και το σπίτι τους ήταν σαν Μοναστήρι, γιατί διαβάζονταν όλες οι Ακολουθίες. Στον Εσπερινό και στο Απόδειπνο είχαν και άλλους εν Χριστώ αδελφούς• Μεσονυκτικό και Όρθρο τα διάβαζαν οι τρεις. Οι ευλογημένες αυτές ψυχές πολλές ψυχές πονεμένων ανέπαυσαν. Ό Θεός να ανάπαυση και αυτούς.Γι' αυτό λέω ότι ό μεγαλύτερος και καλύτερος πολύτεκνος είναι ό άνθρωπος που αναγεννήθηκε πνευματικά και βοηθάει για την πνευματική αναγέννηση των παιδιών όλου του κόσμου, για να εξασφαλίσουν τις ψυχές τους στον Παράδεισο.-Μερικοί, Γέροντα, που δεν μπορούν να κάνουν παιδιά, σκέφτονται να υιοθετήσουν κάποιο παιδάκι.Ναι, καλύτερα να υιοθετήσουν. Δεν πρέπει όμως να επιμένουν. Αυτό που θέλει ό άνθρωπος δεν είναι πάντοτε και το θέλημα του Θεού. -Γέροντα, οι θετοί γονείς πρέπει σε κάποια ηλικία να πουν στο παιδί ότι το έχουν υιοθετήσει;Ε, το καλύτερο είναι να το πουν στο παιδί σε κάποια ηλικία. Άλλα αυτό που έχει σημασία είναι να αγαπούν πολύ και σωστά το παιδί. Υπάρχουν παιδιά που ζουν με τους πραγματικούς γονείς τους και αγαπούν άλλους ανθρώπους πιο πολύ, γιατί οι γονείς τους δεν έχουν αγάπη (σ. 70-73)."ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΛΟΓΟΙ:ΤΟΜΟΣ Β΄"ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ"
Σε τι κόσμο όμως θα φέρουμε τα παιδιά μας; Μ΄ όλη αυτή τη διαφθορά, την πνευματική έκπτωση, τα σημάδια που δείχνουν ότι πλησιάζει το τέλος του κόσμου, μήπως δεν πρέπει να κάνουμε παιδιά;
Ο Απόστολος Παύλος λέει χαρακτηριστικά:
"26 Νομίζω, λοιπόν, ότι για την ικανοποίηση της παρούσα ανάγκης, καλά θά είναι ο άνθρωπος να συμπεριφέρεται ως εξής: 27 Έχεις δεθεί με γυναίκα; Μη ζητάς τη διάλυση του δεσμού σου. Είσαι αδέσμευτος; Μη ζητάς γυναίκα. 28 Μα κι αν παντρευτείς, δε σημαίνει πως αμάρτησες. Κι αν μία γυναίκα παρθένος παντρευτεί, δε σημαίνει πως αμάρτησε. Θα έχουν, όμως, και θλίψεις εξ αιτίας της σάρκας τους όσοι παντρεύονται, κι εγώ νοιάζομαι για σας. 29 Και μάλιστα σας λέω τούτο αδελφοί, ότι ο καιρός που απομένει είναι περιορισμένος. Έτσι κι εκείνοι που έχουν γυναίκες είναι σαν να μην έχουν, 30 κι εκείνοι που λυπούνται σαν να μην έχουν λύπη, κι εκείνοι που χαίρονται σαν να μην έχουν χαρά, κι εκείνοι που αγοράζουν σαν να μην έχουν τίποτε δικό τους, 31κι εκείνοι που μεταχειρίζονται τα πράγματα του κόσμου αυτού σαν να μην τα μεταχειρίζονται καθόλου, γιατί η μορφή του κόσμου αυτού είναι πρόσκαιρη. " (Κορινθ. Α΄κεφ. 7)Σ΄ αυτόν τον κόσμο όλα είναι προσωρινά και φθαρτά κι όλα παίρνουν αξία ή χάνουν την αξία τους όταν καθρεφτίζονται στην προοπτική της αιώνιας ζωής. Οι χάρες κι οι λύπες είναι δοκιμασίες για την ειλικρινή πίστη μας κι αφοσίωσή μας στο μόνο απολύτως εφετόν που είναι η Αγάπη του Κυρίου. Ότι ισχύει για μας ισχύει και για τα παιδιά μας. Όπως εμείς αφού ήρθαμε στον κόσμο αυτό, είναι δεδομένο ότι θ΄ αγωνιστούμε, θα δοκιμαστούμε και θα φύγουμε κάποια στιγμή για την άλλη, την αιώνια ζωή νικητές ή ηττημένοι, το ίδιο θα συμβεί και στα παιδιά μας. Εμείς απ΄ τη στιγμή που επιλέξαμε με την ελεύθερη βούλησή μας την σωτηρία μας μέσω του Γάμου, θα πρέπει να έχουμε αποδεχθεί τα του Γάμου, δηλαδή τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της συμβίωσης και την τεκνογονία και ανατροφή των τέκνων, όσων μας δώσει ο Κύριος. Σαν καλοί προπονητές όμως θα πρέπει να προετοιμάσουμε τα παιδιά μας, γυμνάζοντάς τα σταδιακά στην Χριστιανική ασκητική, ώστε όταν θ΄ αποκτήσουν την πλήρη ευθύνη του εαυτού τους να μπορέσουν να σταθούν όρθια στην καταιγίδες που τους επιφυλάσσει η δική τους ζωή. Παράλληλα θα προσευχόμαστε γι αυτά κάθε μέρα στον Κύριο να τα προστατεύει και να κάνει γι αυτά ότι είναι το καλύτερο για τη σωτηρία της ψυχής τους, όπως Εκείνος νομίζει. Γιατί "ο καιρός που απομένει είναι περιορισμένος. Έτσι κι εκείνοι που έχουν γυναίκες είναι σαν να μην έχουν, 30 κι εκείνοι που λυπούνται σαν να μην έχουν λύπη, κι εκείνοι που χαίρονται σαν να μην έχουν χαρά," κι εκείνοι που έχουν παιδιά, προσθέτω εγώ, είναι σαν να μην έχουν, γι αυτό πρέπει ν΄ αποδεχόμαστε όσα παιδιά μας δώσει ο Θεός να τα περιβάλλουμε με την αγάπη μας, χωρίς να τα ειδωλοποιούμε όμως, και νά ΄μαστε έτοιμοι (όσο είναι δυνατό φυσικά) να δοκιμαστούμε και μέσω αυτών, ακόμη και να τα χάσουμε, αφού ο Κύριος δίνει κι ο Κύριος παίρνει, χωρίς να πάψουμε ούτε μια στιγμή να Τον δοξάζουμε για ότι κι αν συμβεί.
Donnerstag, 21. Juni 2007
Ποιός είναι ο σωστός ρόλος του κάθε συζύγου
Δεν είναι δύσκολο να συνδεθούν δύο άτομα συναισθηματικά, είναι όμως πολύ δύσκολο να διατηρηθεί αυτό για πολύ καιρό χωρίς να δημιουργηθούν σοβαρές προστριβές και συγκρούσεις μεταξύ τους. Η ζωή ενός ζευγαριού μοιάζει με την πορεία δύο ανθρώπων στον ίδιο δρόμο, με τον ίδιο βασικό σκοπό, αλλά με σύγχρονη αλληλοϊκανοποίηση δικαιολογημένων ατομικών απαιτήσεων και εκπλήρωση δευτερεύουσας σημασία σκοπών και προσωπικών επιδιώξεων του καθενός απ αυτούς.Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει να υπάρχει συνεχώς αρμονική συνεργασία μεταξύ τους. Τι όμως, ακριβώς σημαίνει συνεργασία; Συνεργασία για ένα ζευγάρι σημαίνει ότι ο άντρας και η γυναίκα προσφέρουν τα ταλέντα και τις ικανότητές τους για την επιδίωξη ενός κοινού σκοπού. Χρησιμοποιούν τις γνώσεις τους, τα φυσικά χαρίσματά τους και όλες τις δυνάμεις τους για να πετύχουν κάτι που μόνος του ο καθένας τους δεν θα μπορούσε εύκολα να το πετύχει. Συνεργασία στην ανατροφή των παιδιών, συνεργασία στη ρύθμιση των υποθέσεων και στη λύση των προβλημάτων της οικογένειας, συνεργασία στην οικονομική διαχείριση και στήριξη του σπιτιού, συνεργασία στον προγραμματισμό, συνεργασία στις κοινωνικές τους σχέσεις κι επαφές, συνεργασία εξωτερικής απειλής και τόσα άλλα.
Ένας πετυχημένος γάμος απαιτεί να ερωτεύεσαι συχνά, πάντοτε με το ίδιο πρόσωπο!Για να μπορέσει όμως να γίνει κατορθωτή μια καλή συνεργασία, θα πρέπει να είναι ξεκαθαρισμένος ο ρόλος του καθενός μέσα στην οικογένεια. Αλλος ο ρόλος του άντρα και άλλος ο ρόλος της γυναίκας. Αν αντιστραφούν οι όροι, τα πράγματα δεν θα πάνε καλά.Αν η κοπέλα σκέφτεται, κάποτε μάλιστα πριν ακόμα παντρευτεί, το πώς θα βάλει σε εφαρμογή το σχέδιό της ν απομακρύνει τον άντρα της απ τους δικούς του, στηρίζει σε λανθασμένη βάση την οικογένειά της.Όταν, σ’ άλλες περιπτώσεις, η γυναίκα προσπαθεί και τελικά κατορθώνει να πάρει το χαλινάρι του σπιτιού στο χέρι της, όσο κι αν καμαρώνει ότι ο άντρας της κάνει ότι εκείνη του προτείνει, κάνει μεγάλο λάθος.Όταν από την άλλη πλευρά, ο άντρας, επειδή έτσι τον βολεύει καλύτερα, παραμελεί να σταθεί εκεί που πρέπει, αδιαφορεί για τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες του στη δουλειά και στο σπίτι, ας μην αυταπατάται. Οι συνέπειες δεν θ αργήσουν να εμφανιστούν.Ο καθένας μέσα στην οικογένεια θα πρέπει να ξέρει ποια είναι η θέση του μέσα σ αυτήν. Η Αγία Γραφή έχει πολύ καλά καθορίσει το ρόλο του άντρα και της γυναίκας μέσα στην οικογένεια.
Η θέση του άντρα μέσα στην οικογένεια
"Οι άντρες να αγαπάτε τις γυναίκας σας καθώς και ο Χριστός αγάπησε την Εκκλησία" (Εφεσίους 5:25)Αλλά πως ο Χριστός αγάπησε την εκκλησία; Ο Χριστός για την εκκλησία Του παραιτήθηκε από δικαιώματα και εξουσίες που είχε, καθώς και από τη δόξα που Τον περιέβαλε, ταπείνωσε τον εαυτό του και πήρε μορφή δούλου, υπηρέτησε με αυτοθυσία και τέλος, θυσιάστηκε για την εκκλησία Του. Κι ακόμα και τώρα φροντίζει για τους δικούς Του, τους προστατεύει και τους αγιάζει για να τους φέρει τέλειους στη δόξα Του.
Τέτοια αγάπη θα πρέπει να δείχνουν οι άντρες στις γυναίκες τους. Αγάπη με ταπεινή καρδιά και όχι εγωκεντρική γιατί τότε δεν είναι αγάπη. Είναι συμφέρον του άντρα. Αγάπη που υπηρετεί, που κοπιάζει, που μοχθεί, που φτάνει στο σημείο να θυσιαστεί για το καλό της γυναίκας του. Που αγωνίζεται για να δημιουργήσει μια άνετη ζωή για την οικογένειά του και μια ευλογημένη πνευματική ατμόσφαιρα στο σπίτι του. Αγάπη που εκδηλώνεται με στοργή, φροντίδα και προστασία της γυναίκας του. Όταν αγαπάς κάποιον, φροντίζεις να μην τον στεναχωρείς και να μην τον πικραίνεις. Όταν αληθινά αγαπάς κάποιον, δεν μπορείς συγχρόνως να τον τυραννάς. Οι άντρες οφείλουν ν αγαπούν τόσο πολύ τις γυναίκες τους όσο πολύ αγαπούν τον ίδιο τους το σώμα. Πρέπει μ άλλα λόγια, ο άντρας να θεωρεί τη γυναίκα του σαν ένα κομμάτι του εαυτού του και να φροντίζει γι αυτήν όπως φροντίζει για τον ίδιο του τον εαυτό.
Η θέση, τέλος, του άντρα σαν «κεφαλή της γυναίκας του», είναι θέση ευθύνης για την προστασία και ευημερία της. Δεν σημαίνει κυριαρχία, αλλά ηγεσία. Δεν είναι θέση εξουσίας, όπως την αντιλαμβάνονται μερικοί, αλλά καθοδήγησης της γυναίκας και των παιδιών του. Ο άντρας έχει την ευθύνη να σκεφτεί και με τη βοήθεια της γυναίκας του να προγραμματίσει και ν αποφασίσει αναλαμβάνοντας τις ευθύνες για τις συνέπειες. Είναι υποχρεωμένος ακόμα, ν αξιολογεί σωστά τα δεδομένα και να προσπαθεί να προβλέψει τις μελλοντικές εξελίξεις. Σαν τον πλοίαρχο που κατευθύνει το καράβι του, ο άντρας έχει την ευθύνη να καθοδηγεί σωστή τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Από την πτώση και μετά, ο άντρας είναι υποχρεωμένος να εργάζεται σκληρά για να μπορεί να αποκομίζει από την καταραμένη γη
τα αγαθά που χρειάζεται η οικογένειά του. Σε όλη αυτή την προσπάθεια, η γυναίκα του πρέπει να σταθεί βοηθός του σε στενή και αρμονική συνεργασία μαζί του. Ο ρόλος λοιπόν του άντρα είναι να περιβάλλει με αληθινή αγάπη τη γυναίκα του και να φροντίζει για την όσο το δυνατόν καλύτερη διαβίωσή της. Ο απ. Παύλος γράφει: "Kι αν κάποιος δε φροντίζει για τους δικούς του, και μάλιστα για τα μέλη της οικογένειάς του, σημαίνει πως αυτός απαρνήθηκε την πίστη και είναι χειρότερος κι από έναν άπιστο" (Α΄ Τιμόθεο 5:8).
Η θέση της γυναίκας μέσα στην οικογένεια
"Οι γυναίκες να υποτάσσεσθε στους άνδρες σας όπως εις τον Κύριο" (Εφεσίους 5:22)
Ο ρόλος της γυναίκας μέσα στην οικογένεια είναι ρόλος υποταγής στον άντρα της που με την αγάπη του την καλύπτει, την προστατεύει, την φροντίζει και αγωνίζεται καθημερινά για να τροφοδοτεί το σπίτι με τα απαραίτητα αγαθά για μια άνετη υλική ζωή σ ένα ευχάριστο περιβάλλον.
Ο άντρας της, είναι γι αυτήν ότι το κεφάλι για το σώμα. Εκείνο κατευθύνει ενώ το σώμα υπακούοντας στην κατευθυντήρια γραμμή και στις εντολές που φτάνουν από το κεφάλι, εκπληρεί το ρόλο του. Με τη στενή και αρμονική συνεργασία του όλα τα προβλήματα λύνονται και όλες οι υποθέσεις φτάνουν σε αίσιο τέλος. Αν οι όροι αυτοί αλλάξουν και διαταραχτεί τα πράγματα δε θα πάνε καλά.
Αν στην περίπτωση του ανθρώπινου οργανισμού η καρδιά αρχίσει να λειτουργεί πιο γρήγορα από τον κανονικό ρυθμό, επεμβαίνει το κεντρικό νευρικό σύστημα και μ έναν αυτόνομο μηχανισμό του ξαναφέρνει την καρδιά στο φυσιολογικό ρυθμό λειτουργίας της. Κι αυτό γίνεται για το καλό όχι μόνο του εγκεφάλου αλλά και της ίδιας της καρδιάς. Γιατί αν η καρδιά αρνηθεί να υπακούσει και αυτοματοποιηθεί, θα κάνει ζημιά όχι μόνο στον εγκέφαλο που θα διαταραχτεί η κυκλοφορία του αίματος μέσα του και φυσικά και ο μεταβολισμός του, αλλά και στον ίδιο τον εαυτό του.
Η θέση λοιπόν της γυναίκας είναι θέση υποταγής στον άντρα της. Υποταγής όμως όχι αναγκαστικής, αλλά εκούσιας. Υποταγή όχι με βαριά καρδιά αλλά με προθυμία. Υποταγή από αγάπη στον άντρα της. Υποταγή με ευχαρίστηση. "Χαίρομαι ω Θεέ να εκτελώ το θέλημά σου" λέει ο Δαβίδ σ ένα ψαλμό του (Ψαλμός 40:8).
Όπως ο κάθε χριστιανός καλείται με χαρά να υποταχτεί και να εκτελέσει το θέλημα του Θεού στη ζωή του, έτσι και η γυναίκα οφείλει με χαρά να υπακούει και να εκτελεί το θέλημα του άντρα της. Όπως εκείνος από αγάπη αγωνίζεται γι αυτήν, έτσι κι εκείνη οφείλει να υποταχτεί με αγάπη και αφοσίωση σ αυτόν.
Ο ρόλος, ακόμα, της γυναίκας είναι "βοηθός όμοιος" με τον άντρα της. Ο Θεός τη δημιούργησε σαν ένα απαραίτητο συμπλήρωμα του άντρα. Βοηθός σημαίνει στενός συνεργάτης. Ο άντρας της είναι αρχηγός της που έχει και την ευθύνη να παίρνει, με τη βοήθειά της, τις αποφάσεις. Εκείνη δίπλα του του συμπαραστέκεται πιστά και με την πολύτιμη προσφορά της οι αποφάσεις παίρνουν σάρκα και οστά. Ο ρόλος της είναι το ίδιο αξιόλογος όσο και του άντρα της, μόνο που είναι διαφορετικός. Εκείνος έχει την ευθύνη να αποφασίζει και να κατευθύνει, όχι εκείνη.
Ο Θεός, όπως είπαμε, δημιούργησε τη γυναίκα βοηθό όμοια με την άντρα. Εκείνη, η πρώτη γυναίκα, ξεχνώντας το ρόλο της, προχώρησε σε κάτι που δεν ήταν δική της αρμοδιότητα. Εκείνη ήταν βοηθός, ο άντρας της έπρεπε να αποφασίζει. Εκείνη, όμως, χωρίς να σκεφτεί να τον συμβουλευτεί, μια που στο κάτω κάτω ήταν και μεγαλύτερός της, πήρε την απόφαση να δοκιμάσει από τον απαγορευμένο καρπό. Σαν αποτέλεσμα, ήρθε η πτώση. Για να μην επαναληφθεί αυτό στο μέλλον, ο Θεός περιόρισε τις εξουσίες της. Ενώ πριν από την πτώση είχε πει ότι η γυναίκα θα είναι "βοηθός όμοιος" με τον άντρα, μετά είπε: "Προς τον άντρα σου θέλει είσθαι η επιθυμία σου και αυτός θέλει σε εξουσιάζει" (Γένεση 3:15).
Το τελευταίο δεν ακούγεται συχνά σήμερα. Για να το λέει όμως ο αδιάψευστος Λόγος του Θεού, έτσι πρέπει να είναι. Θα είσαι, όχι μόνο σαν βοηθός στον άντρα σου, αλλά θα αποβλέπεις σ αυτόν κι αυτός θα σε εξουσιάζει.
Όσο κι αν αυτό δεν ακούγεται ευχάριστα από ορισμένες γυναίκες σήμερα, είναι μια πραγματικότητα. Όλη η προσοχή της, όλο της το είναι, και όλες της οι προσπάθειες, θα πρέπει να αποβλέπουν στον άντρα της, εφόσον, φυσικά, αυτός ακολουθεί το δρόμο του Θεού. Η θέση της είναι θέση υποταγής και προσκόλλησης στον άντρα της που με αγάπη τη φροντίζει και την καθοδηγεί !!!
Όταν η γυναίκα συνειδητοποιήσει το ρόλο της και αποφασίσει να τον ακολουθήσει, οι κίνδυνοι να παρακούσει, να μην υπακούσει στη φωνή του Θεού ή να παρασυρθεί, εκμηδενίζονται. Η γυναίκα, τέλος, που πλησιάζει στο γάμο με ξεκαθαρισμένο μέσα της ρόλο υποταγής και βοηθού, θα μπορέσει αργότερα να προσφέρει υποστηρικτική καθοδήγηση στον άντρα της, όταν αυτός τη χρειαστεί.
Συνεργασία για κοινή πορεία
Από τη στιγμή που στο μυαλό του άντρα και της γυναίκας έχει ξεκαθαριστεί ο ρόλος του καθενός μέσα στην οικογένεια, χρειάζεται συνεχώς μια καλή συνεργασία για να μπορέσουν να τον εκπληρώσουν. Γιατί η οικογένεια εκπληρεί το σκοπό της και βαδίζει με ασφάλεια μόνο όταν τηρούνται οι όροι. Έτσι μόνο θα μπορέσουν να πορευτούν στον ίδιο δρόμο και να πετύχουν το σκοπό που έχουν βάλει για την οικογένειά τους.Για να μπορέσουν, λοιπόν, δύο άτομα να ζήσουν σαν οικογένεια αρμονικά, θα πρέπει να μην ξεχνούν το ρόλο που οφείλουν να διαδραματίσουν. Θα πρέπει, ακόμα, να είναι έτοιμοι να εγκαταλείψουν κάποια προσωπική ο καθένας τους φιλοδοξία ή επιθυμία, και ν αφιερώσουν όλες τους τις δυνάμεις για ένα κοινό σκοπό. Οι δύο, με την ένωση τους παύουν να είναι δύο. Αυτό πρέπει να το χωνέψουν καλά όλοι οι άντρες και οι γυναίκες. Από τη στιγμή του γάμου τους αποτελούν μια ενότητα σκοπών και επιδιώξεων. Όχι το δικό μου και το δικό σου, όχι τι θέλω εγώ ή τι αρέσει σε μένα, αλλά τι πρέπει να γίνει για την οικογένειά μας. Στενή και αρμονική συνεργασία δεν μπορεί να νοηθεί αν δεν υπάρχει αμοιβαία διάθεση για θυσία. Εξάλλου πως μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι αγαπάει κάποιον άλλο όταν δεν είναι πρόθυμος να θυσιάσει κάτι γι αυτόν;Πάντως όσο περισσότερο αγαπάει ο άντρας και όσο περισσότερο υποτάσσεται η γυναίκα του σ αυτόν, τόσο περισσότερο δένονται μεταξύ τους και μπορούν να προχωρούν σε στενή συνεργασία και αρμονική συμβίωση.
Ένας πετυχημένος γάμος απαιτεί να ερωτεύεσαι συχνά, πάντοτε με το ίδιο πρόσωπο!Για να μπορέσει όμως να γίνει κατορθωτή μια καλή συνεργασία, θα πρέπει να είναι ξεκαθαρισμένος ο ρόλος του καθενός μέσα στην οικογένεια. Αλλος ο ρόλος του άντρα και άλλος ο ρόλος της γυναίκας. Αν αντιστραφούν οι όροι, τα πράγματα δεν θα πάνε καλά.Αν η κοπέλα σκέφτεται, κάποτε μάλιστα πριν ακόμα παντρευτεί, το πώς θα βάλει σε εφαρμογή το σχέδιό της ν απομακρύνει τον άντρα της απ τους δικούς του, στηρίζει σε λανθασμένη βάση την οικογένειά της.Όταν, σ’ άλλες περιπτώσεις, η γυναίκα προσπαθεί και τελικά κατορθώνει να πάρει το χαλινάρι του σπιτιού στο χέρι της, όσο κι αν καμαρώνει ότι ο άντρας της κάνει ότι εκείνη του προτείνει, κάνει μεγάλο λάθος.Όταν από την άλλη πλευρά, ο άντρας, επειδή έτσι τον βολεύει καλύτερα, παραμελεί να σταθεί εκεί που πρέπει, αδιαφορεί για τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες του στη δουλειά και στο σπίτι, ας μην αυταπατάται. Οι συνέπειες δεν θ αργήσουν να εμφανιστούν.Ο καθένας μέσα στην οικογένεια θα πρέπει να ξέρει ποια είναι η θέση του μέσα σ αυτήν. Η Αγία Γραφή έχει πολύ καλά καθορίσει το ρόλο του άντρα και της γυναίκας μέσα στην οικογένεια.
Η θέση του άντρα μέσα στην οικογένεια
"Οι άντρες να αγαπάτε τις γυναίκας σας καθώς και ο Χριστός αγάπησε την Εκκλησία" (Εφεσίους 5:25)Αλλά πως ο Χριστός αγάπησε την εκκλησία; Ο Χριστός για την εκκλησία Του παραιτήθηκε από δικαιώματα και εξουσίες που είχε, καθώς και από τη δόξα που Τον περιέβαλε, ταπείνωσε τον εαυτό του και πήρε μορφή δούλου, υπηρέτησε με αυτοθυσία και τέλος, θυσιάστηκε για την εκκλησία Του. Κι ακόμα και τώρα φροντίζει για τους δικούς Του, τους προστατεύει και τους αγιάζει για να τους φέρει τέλειους στη δόξα Του.
Τέτοια αγάπη θα πρέπει να δείχνουν οι άντρες στις γυναίκες τους. Αγάπη με ταπεινή καρδιά και όχι εγωκεντρική γιατί τότε δεν είναι αγάπη. Είναι συμφέρον του άντρα. Αγάπη που υπηρετεί, που κοπιάζει, που μοχθεί, που φτάνει στο σημείο να θυσιαστεί για το καλό της γυναίκας του. Που αγωνίζεται για να δημιουργήσει μια άνετη ζωή για την οικογένειά του και μια ευλογημένη πνευματική ατμόσφαιρα στο σπίτι του. Αγάπη που εκδηλώνεται με στοργή, φροντίδα και προστασία της γυναίκας του. Όταν αγαπάς κάποιον, φροντίζεις να μην τον στεναχωρείς και να μην τον πικραίνεις. Όταν αληθινά αγαπάς κάποιον, δεν μπορείς συγχρόνως να τον τυραννάς. Οι άντρες οφείλουν ν αγαπούν τόσο πολύ τις γυναίκες τους όσο πολύ αγαπούν τον ίδιο τους το σώμα. Πρέπει μ άλλα λόγια, ο άντρας να θεωρεί τη γυναίκα του σαν ένα κομμάτι του εαυτού του και να φροντίζει γι αυτήν όπως φροντίζει για τον ίδιο του τον εαυτό.
Η θέση, τέλος, του άντρα σαν «κεφαλή της γυναίκας του», είναι θέση ευθύνης για την προστασία και ευημερία της. Δεν σημαίνει κυριαρχία, αλλά ηγεσία. Δεν είναι θέση εξουσίας, όπως την αντιλαμβάνονται μερικοί, αλλά καθοδήγησης της γυναίκας και των παιδιών του. Ο άντρας έχει την ευθύνη να σκεφτεί και με τη βοήθεια της γυναίκας του να προγραμματίσει και ν αποφασίσει αναλαμβάνοντας τις ευθύνες για τις συνέπειες. Είναι υποχρεωμένος ακόμα, ν αξιολογεί σωστά τα δεδομένα και να προσπαθεί να προβλέψει τις μελλοντικές εξελίξεις. Σαν τον πλοίαρχο που κατευθύνει το καράβι του, ο άντρας έχει την ευθύνη να καθοδηγεί σωστή τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Από την πτώση και μετά, ο άντρας είναι υποχρεωμένος να εργάζεται σκληρά για να μπορεί να αποκομίζει από την καταραμένη γη
τα αγαθά που χρειάζεται η οικογένειά του. Σε όλη αυτή την προσπάθεια, η γυναίκα του πρέπει να σταθεί βοηθός του σε στενή και αρμονική συνεργασία μαζί του. Ο ρόλος λοιπόν του άντρα είναι να περιβάλλει με αληθινή αγάπη τη γυναίκα του και να φροντίζει για την όσο το δυνατόν καλύτερη διαβίωσή της. Ο απ. Παύλος γράφει: "Kι αν κάποιος δε φροντίζει για τους δικούς του, και μάλιστα για τα μέλη της οικογένειάς του, σημαίνει πως αυτός απαρνήθηκε την πίστη και είναι χειρότερος κι από έναν άπιστο" (Α΄ Τιμόθεο 5:8).
Η θέση της γυναίκας μέσα στην οικογένεια
"Οι γυναίκες να υποτάσσεσθε στους άνδρες σας όπως εις τον Κύριο" (Εφεσίους 5:22)
Ο ρόλος της γυναίκας μέσα στην οικογένεια είναι ρόλος υποταγής στον άντρα της που με την αγάπη του την καλύπτει, την προστατεύει, την φροντίζει και αγωνίζεται καθημερινά για να τροφοδοτεί το σπίτι με τα απαραίτητα αγαθά για μια άνετη υλική ζωή σ ένα ευχάριστο περιβάλλον.
Ο άντρας της, είναι γι αυτήν ότι το κεφάλι για το σώμα. Εκείνο κατευθύνει ενώ το σώμα υπακούοντας στην κατευθυντήρια γραμμή και στις εντολές που φτάνουν από το κεφάλι, εκπληρεί το ρόλο του. Με τη στενή και αρμονική συνεργασία του όλα τα προβλήματα λύνονται και όλες οι υποθέσεις φτάνουν σε αίσιο τέλος. Αν οι όροι αυτοί αλλάξουν και διαταραχτεί τα πράγματα δε θα πάνε καλά.
Αν στην περίπτωση του ανθρώπινου οργανισμού η καρδιά αρχίσει να λειτουργεί πιο γρήγορα από τον κανονικό ρυθμό, επεμβαίνει το κεντρικό νευρικό σύστημα και μ έναν αυτόνομο μηχανισμό του ξαναφέρνει την καρδιά στο φυσιολογικό ρυθμό λειτουργίας της. Κι αυτό γίνεται για το καλό όχι μόνο του εγκεφάλου αλλά και της ίδιας της καρδιάς. Γιατί αν η καρδιά αρνηθεί να υπακούσει και αυτοματοποιηθεί, θα κάνει ζημιά όχι μόνο στον εγκέφαλο που θα διαταραχτεί η κυκλοφορία του αίματος μέσα του και φυσικά και ο μεταβολισμός του, αλλά και στον ίδιο τον εαυτό του.
Η θέση λοιπόν της γυναίκας είναι θέση υποταγής στον άντρα της. Υποταγής όμως όχι αναγκαστικής, αλλά εκούσιας. Υποταγή όχι με βαριά καρδιά αλλά με προθυμία. Υποταγή από αγάπη στον άντρα της. Υποταγή με ευχαρίστηση. "Χαίρομαι ω Θεέ να εκτελώ το θέλημά σου" λέει ο Δαβίδ σ ένα ψαλμό του (Ψαλμός 40:8).
Όπως ο κάθε χριστιανός καλείται με χαρά να υποταχτεί και να εκτελέσει το θέλημα του Θεού στη ζωή του, έτσι και η γυναίκα οφείλει με χαρά να υπακούει και να εκτελεί το θέλημα του άντρα της. Όπως εκείνος από αγάπη αγωνίζεται γι αυτήν, έτσι κι εκείνη οφείλει να υποταχτεί με αγάπη και αφοσίωση σ αυτόν.
Ο ρόλος, ακόμα, της γυναίκας είναι "βοηθός όμοιος" με τον άντρα της. Ο Θεός τη δημιούργησε σαν ένα απαραίτητο συμπλήρωμα του άντρα. Βοηθός σημαίνει στενός συνεργάτης. Ο άντρας της είναι αρχηγός της που έχει και την ευθύνη να παίρνει, με τη βοήθειά της, τις αποφάσεις. Εκείνη δίπλα του του συμπαραστέκεται πιστά και με την πολύτιμη προσφορά της οι αποφάσεις παίρνουν σάρκα και οστά. Ο ρόλος της είναι το ίδιο αξιόλογος όσο και του άντρα της, μόνο που είναι διαφορετικός. Εκείνος έχει την ευθύνη να αποφασίζει και να κατευθύνει, όχι εκείνη.
Ο Θεός, όπως είπαμε, δημιούργησε τη γυναίκα βοηθό όμοια με την άντρα. Εκείνη, η πρώτη γυναίκα, ξεχνώντας το ρόλο της, προχώρησε σε κάτι που δεν ήταν δική της αρμοδιότητα. Εκείνη ήταν βοηθός, ο άντρας της έπρεπε να αποφασίζει. Εκείνη, όμως, χωρίς να σκεφτεί να τον συμβουλευτεί, μια που στο κάτω κάτω ήταν και μεγαλύτερός της, πήρε την απόφαση να δοκιμάσει από τον απαγορευμένο καρπό. Σαν αποτέλεσμα, ήρθε η πτώση. Για να μην επαναληφθεί αυτό στο μέλλον, ο Θεός περιόρισε τις εξουσίες της. Ενώ πριν από την πτώση είχε πει ότι η γυναίκα θα είναι "βοηθός όμοιος" με τον άντρα, μετά είπε: "Προς τον άντρα σου θέλει είσθαι η επιθυμία σου και αυτός θέλει σε εξουσιάζει" (Γένεση 3:15).
Το τελευταίο δεν ακούγεται συχνά σήμερα. Για να το λέει όμως ο αδιάψευστος Λόγος του Θεού, έτσι πρέπει να είναι. Θα είσαι, όχι μόνο σαν βοηθός στον άντρα σου, αλλά θα αποβλέπεις σ αυτόν κι αυτός θα σε εξουσιάζει.
Όσο κι αν αυτό δεν ακούγεται ευχάριστα από ορισμένες γυναίκες σήμερα, είναι μια πραγματικότητα. Όλη η προσοχή της, όλο της το είναι, και όλες της οι προσπάθειες, θα πρέπει να αποβλέπουν στον άντρα της, εφόσον, φυσικά, αυτός ακολουθεί το δρόμο του Θεού. Η θέση της είναι θέση υποταγής και προσκόλλησης στον άντρα της που με αγάπη τη φροντίζει και την καθοδηγεί !!!
Όταν η γυναίκα συνειδητοποιήσει το ρόλο της και αποφασίσει να τον ακολουθήσει, οι κίνδυνοι να παρακούσει, να μην υπακούσει στη φωνή του Θεού ή να παρασυρθεί, εκμηδενίζονται. Η γυναίκα, τέλος, που πλησιάζει στο γάμο με ξεκαθαρισμένο μέσα της ρόλο υποταγής και βοηθού, θα μπορέσει αργότερα να προσφέρει υποστηρικτική καθοδήγηση στον άντρα της, όταν αυτός τη χρειαστεί.
Συνεργασία για κοινή πορεία
Από τη στιγμή που στο μυαλό του άντρα και της γυναίκας έχει ξεκαθαριστεί ο ρόλος του καθενός μέσα στην οικογένεια, χρειάζεται συνεχώς μια καλή συνεργασία για να μπορέσουν να τον εκπληρώσουν. Γιατί η οικογένεια εκπληρεί το σκοπό της και βαδίζει με ασφάλεια μόνο όταν τηρούνται οι όροι. Έτσι μόνο θα μπορέσουν να πορευτούν στον ίδιο δρόμο και να πετύχουν το σκοπό που έχουν βάλει για την οικογένειά τους.Για να μπορέσουν, λοιπόν, δύο άτομα να ζήσουν σαν οικογένεια αρμονικά, θα πρέπει να μην ξεχνούν το ρόλο που οφείλουν να διαδραματίσουν. Θα πρέπει, ακόμα, να είναι έτοιμοι να εγκαταλείψουν κάποια προσωπική ο καθένας τους φιλοδοξία ή επιθυμία, και ν αφιερώσουν όλες τους τις δυνάμεις για ένα κοινό σκοπό. Οι δύο, με την ένωση τους παύουν να είναι δύο. Αυτό πρέπει να το χωνέψουν καλά όλοι οι άντρες και οι γυναίκες. Από τη στιγμή του γάμου τους αποτελούν μια ενότητα σκοπών και επιδιώξεων. Όχι το δικό μου και το δικό σου, όχι τι θέλω εγώ ή τι αρέσει σε μένα, αλλά τι πρέπει να γίνει για την οικογένειά μας. Στενή και αρμονική συνεργασία δεν μπορεί να νοηθεί αν δεν υπάρχει αμοιβαία διάθεση για θυσία. Εξάλλου πως μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι αγαπάει κάποιον άλλο όταν δεν είναι πρόθυμος να θυσιάσει κάτι γι αυτόν;Πάντως όσο περισσότερο αγαπάει ο άντρας και όσο περισσότερο υποτάσσεται η γυναίκα του σ αυτόν, τόσο περισσότερο δένονται μεταξύ τους και μπορούν να προχωρούν σε στενή συνεργασία και αρμονική συμβίωση.
Mittwoch, 16. Mai 2007
Προς το γάμο
Αν παρουσιάσουμε στους νέους μας το ιδανικό της χριστιανικής μονογαμίας , τους δίνουμε ήδη ένα υψηλό ιδανικό , το οποίο μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη βοήθεια του Θεού. Οι γονείς οφείλουν να « κηρύττουν » τις χαρές και τους αγώνες της συζυγικής ζωής κυρίως με το παράδειγμά τους . Μόνο το παράδειγμα μπορεί να εξουδετερώσει τα άλλα « ιδανικά » τα οποία συναντά κανείς στη λογοτεχνία , στα τραγούδια, στον κινηματογράφο κ.λ.π. και αντιπροσωπεύουν την κοινή γνώμη γύρω μας. Τέτοια ιδανικά συνήθως παρουσιάζονται με πολύ ελκυστικό τρόπο και όχι πάντα χυδαία. Πρέπει επίσης να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχουν πολλών βαθμών αποκλίσεις από το χριστιανικό ιδανικό. Καλό είναι να μην τις καταδικάζουμε όλες συνολικά – ειδεμή τα παιδιά δε θα μας ακούσουν.Αν δεχόμαστε την άποψη ότι ο καθένας διαλέγει μόνος του το σύζυγό του ( στην εποχή μας δεν γίνονται πια γάμοι χωρίς την συγκατάθεση των παιδιών ) , πρέπει να δεχθούμε και τη δυνατότητα δυό νέοι να γνωριστούν πολύ στενά με την προοπτική ενός πιθανού γάμου αλλά τελικά να μην αποφασίσουν να παντρευτούν. Όμως, στην πραγματικότητα ούτε τα ραντεβού, ούτε τα συνοικέσια προετοιμάζουν το γάμο, αλλά σε αυτόν οδηγεί η προσευχή. Κάποιος χριστιανός είπε σε μερικά κορίτσια που περιέγραφαν τον ιδανικό , κατά τη γνώμη τους , σύζυγο: « Προσευχηθείτε στον Θεό να σας δώσει έναν καλό σύζυγο και μην ξεχνάτε ανάμεσα στα χαρακτηριστικά που ζητάτε , να συμπεριλάβετε το να αγαπάει εσάς και τον Θεό- και έτσι η ζωή σας θα είναι ευλογημένη » .
Από το βιβλίο « Σκέψεις για τα παιδιά στην Ορθόδοξη Εκκλησία σήμερα »
ΙΕΡΑ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΠΗΓΙΑΚΗ
ΜΟΝΗΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
ΕΣΣΕΞ ΑΓΓΛΙΑΣ
1994
Από το βιβλίο « Σκέψεις για τα παιδιά στην Ορθόδοξη Εκκλησία σήμερα »
ΙΕΡΑ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΠΗΓΙΑΚΗ
ΜΟΝΗΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
ΕΣΣΕΞ ΑΓΓΛΙΑΣ
1994
Donnerstag, 22. März 2007
ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΟΛΗ ΤΗ ΜΕΡΑ
Όταν ο σύζυγος γύρισε στο σπίτι ένα βράδυ ύστερα από τη δουλειά, βρήκε ένα σπίτι ακατάστατο και χωρίς έτοιμο φαγητό. Απορημένος ρώτησε τη γυναίκα του: "Μα επιτέλους τι συνέβη εδώ σήμερα;".
"Λοιπόν", απάντησε η γυναίκα του, "πάντα αναρωτιόσουν τι κάνω όλη τη μέρα στο σπίτι. Τώρα ξέρεις. Σήμερα δεν έκανα αυτά που έκανα κάθε μέρα!".
"Λοιπόν", απάντησε η γυναίκα του, "πάντα αναρωτιόσουν τι κάνω όλη τη μέρα στο σπίτι. Τώρα ξέρεις. Σήμερα δεν έκανα αυτά που έκανα κάθε μέρα!".
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΕ ΝΙΟΠΑΝΤΡΗ ΓΥΝΑΙΚΑ
Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος έστειλε σε μια πνευματική του θυγατέρα , ( την Ολυμπιάδα) ,την κατωτέρω επιστολή σα « δώρο » για τον γάμο της, που μόλις τέλεσε.Η κατωτέρω επιστολή έχει βάθος Θεολογίας και ψυχολογίας. Και πάνω απ’ όλα δίνει στη σύζυγο πολύτιμες συμβουλές για έναν πετυχημένο γάμο. Γράφει:
« Κόρη μου, στους γάμους σου εγώ ο πνευματικός σου πατέρας, ο Γρηγόριος, σου κάνω δώρο τούτο το ποίημα. Και είναι ό,τι καλλίτερο η συμβουλή του πατέρα:
Άκου λοιπόν Ολυμπιάδα μου :
1. Ξέρω ότι θέλεις να είσαι πραγματική χριστιανή . Και μια πραγματική χριστιανή πρέπει όχι μόνο να είναι, αλλά και να φαίνεται. Γι αυτό ,σε παρακαλώ ,να προσέξης την εξωτερική σου εμφάνιση. Να είσαι απλή. Το χρυσάφι, δεμένο σε πολύτιμες πέτρες, δεν στολίζει γυναίκες σαν και σένα. Πολύ περισσότερο το βάψιμο. Δεν ταιριάζει στο πρόσωπό σου, την εικόνα του Θεού, να την παραποιής και να την αλλάζης, μόνο και μόνο για να αρέσης. Ξέρε το ότι αυτό είναι φιλαρέσκεια και να μένης απλή στην εμφάνιση. Τα βαρύτιμα και πολυτελή φορέματα ,ας τα φορούν εκείνες, που δεν επιθυμούν ανώτερη ζωή, που δεν ξέρουν τι θα πη πνευματική ακτινοβολία . Εσύ ,όμως έβαλες μεγάλους στόχους και υψηλούς στόχους στη ζωή σου. Κι αυτοί οι στόχοι σου ζητούν όλη τη φροντίδα κι όλη την προσοχή.
2. Με το γάμο , η στοργή και η αγάπη σου να είναι φλογερή και αμείωτη για κείνον, που σου δωσε ο Θεός . Για κείνον, που ‘γινε το μάτι της ζωής σου και σου ευφραίνει την καρδιά. Κι αν καταλάβης πως ο άνδρας σου σε αγαπάει περισσότερο απ’ όσο τον αγαπάς εσύ, μη κυττάξης να του πάρης τον αέρα, κράτα πάντα τη θέση που σου ορίζει το Ευαγγέλιο.
3. Εσύ να ξέρης ότι είσαι γυναίκα, έχεις μεγάλο προορισμό, αλλά διαφορετικό από τον άνδρα, που πρέπει να είναι η κεφαλή. Άσε την ανόητη ισότητα των δύο φύλων και προσπάθησε να καταλάβης τα καθήκοντα του γάμου. Στην εφαρμογή τους θα δης πόση αντοχή χρειάζεται για ν’ ανταποκριθής, όπως πρέπει , σ’ αυτά τα καθήκοντα , αλλά και πόση δύναμη κρύβεται στο ασθενές φύλο.
4. Θα ξέρης ,πόσο εύκολα θυμώνουν οι άνδρες. Είναι ασυγκράτητοι και μοιάζουν με λιοντάρια. Σ’ αυτό το σημείο η γυναίκα πρέπει να είναι δυνατότερη και ανώτερη. Πρέπει να παίζη το ρόλο του θηριοδαμαστή. Τι κάνει ο θηριοδαμαστής όταν βρυχάται το θηρίο; Γίνεται περισσότερο ήρεμος και με την καλωσύνη καταπραΰνει την οργή. Του μιλάει γλυκά και μαλακά , το χαϊδεύει, το περιποιείται και πάλι το χαϊδεύει κι έτσι το καταπραΰνει
5. Ποτέ μη κατηγορήσης και αποπάρης τον άνδρα σου για κάτι που έκανε στραβό. Ούτε πάλι για την αδράνειά του ,έστω κι αν το αποτέλεσμα δεν είναι αυτό που ήθελες εσύ. Γιατί ο διάβολος είναι αυτός, που μπαίνει εμπόδιο στην ομοψυχία των συζύγων
6. Να έχετε κοινά τα πάντα και τις χαρές και τις λύπες. Γιατί ο γάμος όλα τα σας τα έκανε κοινά. Κοινές οι φροντίδες ,γιατί έτσι το σπίτι θα στεριώση. Να συμβάλλης εκφράζοντας τη γνώμη σου, ο άνδρας όμως ας αποφασίζη.
7. Όταν τον βλέπης λυπημένο, συμμερίσου τη λύπη του εκείνη την ώρα. Γιατί είναι μεγάλη ανακούφιση στη λύπη , η λύπη των φίλων. Όμως αμέσως να ξαστεριάζη η όψη σου και να σαι ήρεμη χωρίς αγωνία. Η γυναίκα είναι το ακύμαντο λιμάνι για το θαλασσοδαρμένο σύζυγο.
8. Να ξέρης ότι η παρουσία σου στο σπίτι σου είναι αναντικατάστατη, γι’ αυτό πρέπει να το αγαπήσης μ’ όλες τις φροντίδες του νοικοκυριού. Να το βλέπης σαν βασίλειό σου ,και να μη συχνοβγαίνης από το κατώφλι σου. Άφησε τις έξω δουλειές για τον άνδρα.
9. Πρόσεχε τις συναναστροφές σου. Πρόσεξε τις συγκεντρώσεις ,που πηγαίνεις. Μη πας σε άπρεπες συγκεντρώσεις, γιατί είναι μεγάλος κίνδυνος για την αγνότητά σου. Αυτές οι συναναστροφές αφαιρούν την ντροπή κι απ΄ τις ντροπαλές ,σμίγουν μάτια με μάτια, κι όταν φύγη η ντροπή γεννιούνται όλα τα χειρότερα κακά ( « αιδώς οιχομένη, πάντων γενέτειρα κακίστων » ). Τις σοβαρές όμως συγκεντρώσεις με συνετούς φίλους να τις επιζητής , για να εντυπώνεται στο νου σου ένας καλός λόγος, ή κάποιο ελάττωμα να κόψης ή να καλλιεργήσης τους δεσμούς σου με εκλεκτές ψυχές.Μη εμφανίζεσαι ανεξέλεγκτα σε οποιονδήποτε, αλλά στους σώφρονες συγγενείς σου, στους ιερείς και σε σοβαρούς νεώτερους ή ηλικιωμένους.Μη συναναστρέφεσαι φαντασμένες γυναίκες , που έχουν στο νου τους στο έξω ,για επίδειξη. Ούτε ακόμα άνδρες ευσεβείς, που ο σύζυγός σου δεν θέλει στο σπίτι, αν και συ τόσο πολύ τους εκτιμάς. Υπάρχει για σένα πιο ακριβό πράγμα από τον καλό σου σύζυγο, που τόσο αγαπάς;
Από το βιβλίο « ΓΑΜΟΣ - Πνευματικό Γυμναστήριο »
Αρχ. Βασιλείου Π. Μπακογιάννη
Εκδόσεις : Νεκτ. Παναγόπουλος
« Κόρη μου, στους γάμους σου εγώ ο πνευματικός σου πατέρας, ο Γρηγόριος, σου κάνω δώρο τούτο το ποίημα. Και είναι ό,τι καλλίτερο η συμβουλή του πατέρα:
Άκου λοιπόν Ολυμπιάδα μου :
1. Ξέρω ότι θέλεις να είσαι πραγματική χριστιανή . Και μια πραγματική χριστιανή πρέπει όχι μόνο να είναι, αλλά και να φαίνεται. Γι αυτό ,σε παρακαλώ ,να προσέξης την εξωτερική σου εμφάνιση. Να είσαι απλή. Το χρυσάφι, δεμένο σε πολύτιμες πέτρες, δεν στολίζει γυναίκες σαν και σένα. Πολύ περισσότερο το βάψιμο. Δεν ταιριάζει στο πρόσωπό σου, την εικόνα του Θεού, να την παραποιής και να την αλλάζης, μόνο και μόνο για να αρέσης. Ξέρε το ότι αυτό είναι φιλαρέσκεια και να μένης απλή στην εμφάνιση. Τα βαρύτιμα και πολυτελή φορέματα ,ας τα φορούν εκείνες, που δεν επιθυμούν ανώτερη ζωή, που δεν ξέρουν τι θα πη πνευματική ακτινοβολία . Εσύ ,όμως έβαλες μεγάλους στόχους και υψηλούς στόχους στη ζωή σου. Κι αυτοί οι στόχοι σου ζητούν όλη τη φροντίδα κι όλη την προσοχή.
2. Με το γάμο , η στοργή και η αγάπη σου να είναι φλογερή και αμείωτη για κείνον, που σου δωσε ο Θεός . Για κείνον, που ‘γινε το μάτι της ζωής σου και σου ευφραίνει την καρδιά. Κι αν καταλάβης πως ο άνδρας σου σε αγαπάει περισσότερο απ’ όσο τον αγαπάς εσύ, μη κυττάξης να του πάρης τον αέρα, κράτα πάντα τη θέση που σου ορίζει το Ευαγγέλιο.
3. Εσύ να ξέρης ότι είσαι γυναίκα, έχεις μεγάλο προορισμό, αλλά διαφορετικό από τον άνδρα, που πρέπει να είναι η κεφαλή. Άσε την ανόητη ισότητα των δύο φύλων και προσπάθησε να καταλάβης τα καθήκοντα του γάμου. Στην εφαρμογή τους θα δης πόση αντοχή χρειάζεται για ν’ ανταποκριθής, όπως πρέπει , σ’ αυτά τα καθήκοντα , αλλά και πόση δύναμη κρύβεται στο ασθενές φύλο.
4. Θα ξέρης ,πόσο εύκολα θυμώνουν οι άνδρες. Είναι ασυγκράτητοι και μοιάζουν με λιοντάρια. Σ’ αυτό το σημείο η γυναίκα πρέπει να είναι δυνατότερη και ανώτερη. Πρέπει να παίζη το ρόλο του θηριοδαμαστή. Τι κάνει ο θηριοδαμαστής όταν βρυχάται το θηρίο; Γίνεται περισσότερο ήρεμος και με την καλωσύνη καταπραΰνει την οργή. Του μιλάει γλυκά και μαλακά , το χαϊδεύει, το περιποιείται και πάλι το χαϊδεύει κι έτσι το καταπραΰνει
5. Ποτέ μη κατηγορήσης και αποπάρης τον άνδρα σου για κάτι που έκανε στραβό. Ούτε πάλι για την αδράνειά του ,έστω κι αν το αποτέλεσμα δεν είναι αυτό που ήθελες εσύ. Γιατί ο διάβολος είναι αυτός, που μπαίνει εμπόδιο στην ομοψυχία των συζύγων
6. Να έχετε κοινά τα πάντα και τις χαρές και τις λύπες. Γιατί ο γάμος όλα τα σας τα έκανε κοινά. Κοινές οι φροντίδες ,γιατί έτσι το σπίτι θα στεριώση. Να συμβάλλης εκφράζοντας τη γνώμη σου, ο άνδρας όμως ας αποφασίζη.
7. Όταν τον βλέπης λυπημένο, συμμερίσου τη λύπη του εκείνη την ώρα. Γιατί είναι μεγάλη ανακούφιση στη λύπη , η λύπη των φίλων. Όμως αμέσως να ξαστεριάζη η όψη σου και να σαι ήρεμη χωρίς αγωνία. Η γυναίκα είναι το ακύμαντο λιμάνι για το θαλασσοδαρμένο σύζυγο.
8. Να ξέρης ότι η παρουσία σου στο σπίτι σου είναι αναντικατάστατη, γι’ αυτό πρέπει να το αγαπήσης μ’ όλες τις φροντίδες του νοικοκυριού. Να το βλέπης σαν βασίλειό σου ,και να μη συχνοβγαίνης από το κατώφλι σου. Άφησε τις έξω δουλειές για τον άνδρα.
9. Πρόσεχε τις συναναστροφές σου. Πρόσεξε τις συγκεντρώσεις ,που πηγαίνεις. Μη πας σε άπρεπες συγκεντρώσεις, γιατί είναι μεγάλος κίνδυνος για την αγνότητά σου. Αυτές οι συναναστροφές αφαιρούν την ντροπή κι απ΄ τις ντροπαλές ,σμίγουν μάτια με μάτια, κι όταν φύγη η ντροπή γεννιούνται όλα τα χειρότερα κακά ( « αιδώς οιχομένη, πάντων γενέτειρα κακίστων » ). Τις σοβαρές όμως συγκεντρώσεις με συνετούς φίλους να τις επιζητής , για να εντυπώνεται στο νου σου ένας καλός λόγος, ή κάποιο ελάττωμα να κόψης ή να καλλιεργήσης τους δεσμούς σου με εκλεκτές ψυχές.Μη εμφανίζεσαι ανεξέλεγκτα σε οποιονδήποτε, αλλά στους σώφρονες συγγενείς σου, στους ιερείς και σε σοβαρούς νεώτερους ή ηλικιωμένους.Μη συναναστρέφεσαι φαντασμένες γυναίκες , που έχουν στο νου τους στο έξω ,για επίδειξη. Ούτε ακόμα άνδρες ευσεβείς, που ο σύζυγός σου δεν θέλει στο σπίτι, αν και συ τόσο πολύ τους εκτιμάς. Υπάρχει για σένα πιο ακριβό πράγμα από τον καλό σου σύζυγο, που τόσο αγαπάς;
Από το βιβλίο « ΓΑΜΟΣ - Πνευματικό Γυμναστήριο »
Αρχ. Βασιλείου Π. Μπακογιάννη
Εκδόσεις : Νεκτ. Παναγόπουλος
Freitag, 16. März 2007
Πως να συμπεριφέρεται ο άντρας στη σύζυγο του
Λόγια αγάπης να της λες:
Εγώ από όλα , τη δική σου αγάπη προτιμώ και τίποτε δεν μου είναι τόσο βασανιστικό ή δυσάρεστο , όσο το να βρεθώ κάποτε σε διάσταση μαζί σου. Κι αν όλα χρειασθεί να τα χάσω ,
κι αν στους έσχατους βρεθώ κινδύνους , οτιδήποτε κι αν πάθω , όλα μου είναι ανεκτά κι υποφερτά , όσο εσύ μου είσαι καλά. Και τα παιδιά , τότε μου είναι περιπόθητα , εφ’ όσον εσύ μας συμπαθείς. Ίσως κάποτε σου πει: Ποτέ ως τώρα δεν ξόδεψα από τα δικά σου , έχω ακόμη τα δικά μου , που μου ‘δωσαν οι γονείς μου. Τότε πες της: Τι λες καλή μου; Έχεις ακόμη τα δικά σου; Ποια λέξη μπορεί να ‘ναι χειρότερη από αυτή; Σώμα δεν έχεις πια δικό σου κι έχεις χρήματα; Δεν είμαστε δύο σώματα μετά το γάμο , αλλά γίναμε ένα. Δεν έχουμε δυο περιουσίες , αλλά μία ! Όλα δικά σου είναι , κι εγώ δικός σου είμαι , κορίτσι μου. Αυτό με συμβουλεύει ο Παύλος λέγοντας ότι ο άνδρας δεν εξουσιάζει το σώμα του , αλλά η γυναίκα. Κι αν δεν έχω εγώ εξουσία στο σώμα μου , αλλά εσύ , πόσο μάλλον δικά σου είναι τα χρήματα. Ποτέ να μην της μιλάς με πεζό τρόπο , αλλά με φιλοφροσύνη , με τιμή , με αγάπη πολλή. Να την τιμάς , και δε θα βρεθεί στην ανάγκη να ζητήσει την τιμή από άλλους. Να την προτιμάς από όλους για όλα , για την ομορφιά , για τη σωφροσύνη της , και να την εγκωμιάζεις. Να κάνεις φανερό ότι σ’ αρέσει η συντροφιά της κι ότι προτιμάς να μένεις στο σπίτι για να ‘σαι μαζί της από το να βγαίνεις στην αγορά. Από όλους τους φίλους να την προτιμάς , και από τα παιδιά που σου χάρισε , κι αυτά εξαιτίας της να τα αγαπάς.
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος(PG 62, 146-148. Μτφρ. από: Παναγιώτη Νέλλα, Ζώον Θεούμενον, εκδ. Αρμός, Αθήνα 1992-3, σελ. 85)
Εγώ από όλα , τη δική σου αγάπη προτιμώ και τίποτε δεν μου είναι τόσο βασανιστικό ή δυσάρεστο , όσο το να βρεθώ κάποτε σε διάσταση μαζί σου. Κι αν όλα χρειασθεί να τα χάσω ,
κι αν στους έσχατους βρεθώ κινδύνους , οτιδήποτε κι αν πάθω , όλα μου είναι ανεκτά κι υποφερτά , όσο εσύ μου είσαι καλά. Και τα παιδιά , τότε μου είναι περιπόθητα , εφ’ όσον εσύ μας συμπαθείς. Ίσως κάποτε σου πει: Ποτέ ως τώρα δεν ξόδεψα από τα δικά σου , έχω ακόμη τα δικά μου , που μου ‘δωσαν οι γονείς μου. Τότε πες της: Τι λες καλή μου; Έχεις ακόμη τα δικά σου; Ποια λέξη μπορεί να ‘ναι χειρότερη από αυτή; Σώμα δεν έχεις πια δικό σου κι έχεις χρήματα; Δεν είμαστε δύο σώματα μετά το γάμο , αλλά γίναμε ένα. Δεν έχουμε δυο περιουσίες , αλλά μία ! Όλα δικά σου είναι , κι εγώ δικός σου είμαι , κορίτσι μου. Αυτό με συμβουλεύει ο Παύλος λέγοντας ότι ο άνδρας δεν εξουσιάζει το σώμα του , αλλά η γυναίκα. Κι αν δεν έχω εγώ εξουσία στο σώμα μου , αλλά εσύ , πόσο μάλλον δικά σου είναι τα χρήματα. Ποτέ να μην της μιλάς με πεζό τρόπο , αλλά με φιλοφροσύνη , με τιμή , με αγάπη πολλή. Να την τιμάς , και δε θα βρεθεί στην ανάγκη να ζητήσει την τιμή από άλλους. Να την προτιμάς από όλους για όλα , για την ομορφιά , για τη σωφροσύνη της , και να την εγκωμιάζεις. Να κάνεις φανερό ότι σ’ αρέσει η συντροφιά της κι ότι προτιμάς να μένεις στο σπίτι για να ‘σαι μαζί της από το να βγαίνεις στην αγορά. Από όλους τους φίλους να την προτιμάς , και από τα παιδιά που σου χάρισε , κι αυτά εξαιτίας της να τα αγαπάς.
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος(PG 62, 146-148. Μτφρ. από: Παναγιώτη Νέλλα, Ζώον Θεούμενον, εκδ. Αρμός, Αθήνα 1992-3, σελ. 85)
Donnerstag, 8. März 2007
Πρακτικές συμβουλές Γάμου
(1) Τη ζωή του ζεύγους πρέπει να διακρίνει ή προσφορά του ενός προς τον άλλον. Ετσι «εξαφανίζεται» το ΕΓΩ καί το ΕΣΥ καί μετατρέπονται σε ΕΜΕΙΣ.
(2) Προσπαθεί ό καθείς στο ζεύγος να κάνει το θέλημα καί την επιθυμία του αλλού , όπως ακριβώς καί όταν ήσαν πρωτοερωτευμένοι.
(3) Δε λέει κανείς στο ταίρι του «δεν έχεις δίκαιο», τουλάχιστον εκείνη τη στιγμή , αλλά στον κατάλληλο χρόνο με τον κατάλληλο τρόπο.
(4) Ψάχνει να βρει καί επαινεί ο,τι καλό βλέπει, παραβλέποντας τα κακά. Ή γκρίνια είναι δηλητήριο πού... σκοτώνει σιγά - σιγά καί ύπουλα.
(5) Παίρνει απόφαση ό καθείς να δέχεται ο,τι έγινε καί δεν μπορεί να αλλάξει. Ζει την κάθε ήμερα όπως ακριβώς είναι. Σκέπτεται περισσότερο αυτά πού έχει καί λιγότερο αυτά πού έχασε.
(6) Βλέπει στα υλικά αγαθά πόσα έχει καί όχι πόσα του λείπουν καί στα πνευματικά πόσα του λείπουν καί όχι πόσα έχει. Ετσι ηρεμεί πρίν αγχωθεί.
(7) Φροντίζει να χρησιμοποιεί καθημερινά περισσότερο από κάθε άλλη λέξη, τη λέξη συγγνώμη. Ζητά συγγνώμη για το δικό του λάθος.
(8) Καταπολεμεί την υποκρισία, την αγνοία καί τίς παρεμβάσεις τρίτων. Εφαρμόζει την ειλικρίνεια, τη γνώση -αλήθεια για το κάθε τι καί φροντίζει το ταίρι του περισσότερο από όλους καί από όλα.
(9) Εφαρμόζει την αύτομεμψία: βρίσκει σε κάθε «διαμάχη» τα δικά του λάθη καί τα διορθώνει.
(10) Σέ κάθε διαφωνία - αδιέξοδο καταφεύγουν στη διαιτησία στον Πνευματικό. Ή αποδοχή της γνώμης του Πνευματικού, θίγει λιγότερο τον εγωισμό μας καί τελικά γίνεται ο,τι θέλει ό Θεός!
(2) Προσπαθεί ό καθείς στο ζεύγος να κάνει το θέλημα καί την επιθυμία του αλλού , όπως ακριβώς καί όταν ήσαν πρωτοερωτευμένοι.
(3) Δε λέει κανείς στο ταίρι του «δεν έχεις δίκαιο», τουλάχιστον εκείνη τη στιγμή , αλλά στον κατάλληλο χρόνο με τον κατάλληλο τρόπο.
(4) Ψάχνει να βρει καί επαινεί ο,τι καλό βλέπει, παραβλέποντας τα κακά. Ή γκρίνια είναι δηλητήριο πού... σκοτώνει σιγά - σιγά καί ύπουλα.
(5) Παίρνει απόφαση ό καθείς να δέχεται ο,τι έγινε καί δεν μπορεί να αλλάξει. Ζει την κάθε ήμερα όπως ακριβώς είναι. Σκέπτεται περισσότερο αυτά πού έχει καί λιγότερο αυτά πού έχασε.
(6) Βλέπει στα υλικά αγαθά πόσα έχει καί όχι πόσα του λείπουν καί στα πνευματικά πόσα του λείπουν καί όχι πόσα έχει. Ετσι ηρεμεί πρίν αγχωθεί.
(7) Φροντίζει να χρησιμοποιεί καθημερινά περισσότερο από κάθε άλλη λέξη, τη λέξη συγγνώμη. Ζητά συγγνώμη για το δικό του λάθος.
(8) Καταπολεμεί την υποκρισία, την αγνοία καί τίς παρεμβάσεις τρίτων. Εφαρμόζει την ειλικρίνεια, τη γνώση -αλήθεια για το κάθε τι καί φροντίζει το ταίρι του περισσότερο από όλους καί από όλα.
(9) Εφαρμόζει την αύτομεμψία: βρίσκει σε κάθε «διαμάχη» τα δικά του λάθη καί τα διορθώνει.
(10) Σέ κάθε διαφωνία - αδιέξοδο καταφεύγουν στη διαιτησία στον Πνευματικό. Ή αποδοχή της γνώμης του Πνευματικού, θίγει λιγότερο τον εγωισμό μας καί τελικά γίνεται ο,τι θέλει ό Θεός!
Dienstag, 6. Februar 2007
Για έναν ευτυχισμένο γάμο
Στην παρακάτω ηλεκτρονική διεύθηνση , μπορείτε να πληροφορηθείτε για τον γάμο :
http://www.pigizois.net/arxeia/ilektronika_vivlia/kalosteriomenoi_gamos.pdf
http://www.pigizois.net/arxeia/ilektronika_vivlia/kalosteriomenoi_gamos.pdf
Samstag, 20. Januar 2007
Η Αγία Θωμαίς η εκ Λέσβου ( η προστάτης του συζυγικού βίου και συμφιλιώτρια των συζύγων )
Στην παρακάτω ιστοσελίδα , μπορείτε να διαβάσετε τον βίον της Αγίας Θωμαίδος , την προστάτιδα του συζυγικού βίου και συμφιλιώτρια των συζύγων:
http://www.synodinresistance.org/Theology_el/3d5012AgThomaisLesbou.pdf
http://www.synodinresistance.org/Theology_el/3d5012AgThomaisLesbou.pdf
Freitag, 12. Januar 2007
Η ομορφιά
Ο γάμος πρέπει να μας βοηθάη στην άσκηση της σωφροσύνης. Και θα γίνη αυτό αν παίρνουμε τέτοιες γυναίκες, που μπορούν να μας προσφέρουν πολλή ευλάβεια , πολλή σωφροσύνη , καθώς και ευγένεια στη συμπεριφορά. Διότι η ομορφιά του σώματος , όταν παράλληλα δε συνδυάζεται με την αρετή της ψυχής , θα μπορέση να σκλαβώση τον άνδρα για είκοσι και τριάντα μέρες , περισσότερο όμως δεν θα προχωρήση , αλλά αφού δείξη την κακία της θα διαλύση όλη την αγάπη. Εκείνες όμως που λάμπουν από το κάλλος της ψυχής , όσο προχωράει ο καιρός και κάνουν γνωστή την ευγένειά τους , τόσο περισσότερο θερμότερο κάνουν τον έρωτα στους άνδρες τους , και ανάβουν την αγάπη τους γι’αυτόν. Και όταν υπάρχη αυτό και φιλία θερμή και γνήσια υπάρχει ανάμεσά τους, απομακρύνεται κάθε είδος πορνείας, και ούτε θα εισχωρήσει ποτέ κάποια σκέψις ακολασίας σε αυτόν που αγαπά τη γυναίκα του, αλλά αρκείται πάντοτε στη δική του αποσπώντας από το Θεό με τη σωφροσύνη του κάθε εύνοια και προστασία για το σπίτι του. Έτσι έπαιρναν γυναίκες οι γενναίοι από τους παλιούς άνδρες, επιζητώντας ευγένεια ψυχής και όχι πλούτο χρημάτων.
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Ο Θεός προξενητής
Και συ λοιπόν, όταν πρόκειται να παντρευτής , να μη καταφύγης σε ανθρώπους , ούτε σε γυναίκες που εμπορεύονται τις ξένες συμφορές και ζητούν ένα μόνον, πώς να λάβουν την αμοιβή τους , αλλά να καταφύγεις στο Θεό. Δεν ντρέπεται να γίνει προξενητής σου. Αυτός υποσχέθηκε και είπε: «Να επιζητήτε πρώτα από όλα την βασιλεία του Θεού και την επικράτησις του θεληματός μου και όλα αυτά θα ακολουθήσουν» (Ματθ.6, 33). Και να μη λέγης «πώς μπορώ να δω τον Θεό; μήπως έχει φωνή να μου μιλήση και να συζητήση φανερά για να πλησιάσω και να τον ρωτήσω»; Αυτά είναι απόδειξις άπιστης ψυχής. Διότι γρήγορα και χωρίς φωνή όλα όσα θέλει ο Θεός μπορεί να τα πραγματοποιήσει, πράγμα που έγινε και σε αυτόν (δηλαδή τον Ισαάκ.). Οι πατέρες να μιμήστε την πρόνοια του πατριάρχη , που έδειξε να πάρη γυναίκα απλή , χωρίς να επιδιώξη χρήματα , ούτε λαμπρή καταγωγή , ούτε σωματική ομορφιά , αλλά μόνον ευγενική ψυχή. Οι μητέρες πάλι έτσι να ανατρέφετε τις θυγατέρες σας. Επίσης οι γαμπροί που πρόκειται να τις πάρετε , να τις παίρνεται με τόση σεμνότητα , απορρίπτοντας χορούς και γέλια και αισχρόλογα και φλογέρες και αυλούς και διαβολική επίδειξι και όλα τα άλλα τα παρόμοια , και παρακαλώντας πάντοτε το Θεό να γίνη μεσίτης σε όλες τις πράξεις σας. Διότι , αν έτσι ρυθμίζουμε τα ζητήματά μας , δε θα υπάρξη ποτέ διαζύγιο , ούτε υποψία μοιχείας , ούτε πρόφαση ζηλοτυπίας , ούτε διαμάχες και έριδες , αλλά θα απολαύσουμε πολύ ειρήνη και ομόνοια , και όταν υπάρχη αυτή , οπωσδήποτε θα ακολουθήσουν κι άλλες αρετές. Διότι , όπως όταν η γυναίκα διαφωνή με τον άντρα της , δεν γίνεται τίποτα σωστό στο σπίτι , έστω κι αν τα άλλα πράγματα έρχονται ευνοϊκά , έτσι όταν έχη ομόνοια και ειρήνη , δε συμβαίνει τίποτε δυσάρεστο , έστω και αν προκαλούνται καθημερινά αμέτρητες τρικυμίες.
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Donnerstag, 11. Januar 2007
Με την υπομονή σώζεται η οικογένεια
Γέροντας : « Τι κάνει η αδελφή σου; Πώς τα πάει με το σύζυγό της» ;
Γέροντα , μαθαίνω ότι έχει δυσκολίες , αλλά κάνει υπομονή και , όταν χρειάζεται , τραβάει μπροστά.
Έτσι είναι. Όταν δύο βόδια είναι στον ζυγό και το ένα είναι λίγο αδύνατο ή τεμπέλικο, τότε το άλλο βάζει περισσότερη δύναμη και τραβάει, σβαρνίζει κατά κάποιο τρόπο το άλλο. Είδες; Κοσμικοί άνθρωποι και κάνουν δουλειά στον εαυτό τους. Εσείς εδώ είστε αρχοντοπούλες. Σκέψου μια μητέρα να έχη τέσσερα παιδιά και το ένα να είναι καθυστερημένο, το άλλο να έχη ψυχοπάθεια, το άλλο μεσογειακή αναιμία , το άλλο να γυρνάη τα μεσάνυχτα. Και με τον σύζυγο, ανάλογα με το τι άνθρωπος είναι, να έχη η καημένη άλλα βάσανα. Και να υπομένη τόσα και τόσα και να μη μιλάη, να πάη να σκάση, να μην έχη πού να πη τον πόνο της , γιατί και μερικά πράγματα από την οικογένεια δεν μπορεί να τα πη κανείς πιο πέρα. Μπορεί λ.χ. ο άνδρας της να σηκώνεται να φεύγη και να μην της δίνη ούτε διατροφή . Να μην έχη χρήματα η καημένη ούτε το νοίκι να πληρώση, να θέλουν να την βγάλουν από το σπίτι. Να αναγκάζεται να εργάζεται οπουδήποτε, να συναντά κινδύνους , και να σου λέη: « Κάνε προσευχή να απαλλαγώ τουλάχιστον από αυτούς τους κινδύνους » !
Ή να είναι μέθυσος ο άνδρας της και να μη δουλεύη, να αναγκάζεται να δουλεύη εκείνη, να καθαρίζη σκάλες στις πολυκατοικίες, κι εκείνος να πηγαίνη στην ταβέρνα. Να έρχεται τα μεσάνυχτα μεθυσμένος , να την δέρνη και να της ζητάη τα χρήματα που πήρε ή να πηγαίνη να τα παίρνη μόνος του από τα αφεντικά της. Αχ , τι μαρτύριο είναι! Και καλά, μερικές γυναίκες έχουν αμαρτίες και εξοφλούν έτσι , αλλά είναι και άλλες που δεν έχουν αμαρτίες. Αυτές έχουν καθαρό μισθό από την ταλαιπωρία που περνούν. Γνωρίζω μια μάνα που ήταν ένα αγγελούδι, πολύ καλή ψυχή, το πιο καλό, το πιο ήσυχο παιδί από την οικογένεια, και σε τι στραβόξυλο έπεσε! Πώς ξεγελάστηκαν οι δικοί της! Παντρεύτηκε έναν μέθυσο , που από μικρός ήταν αλητάκι. Ο πατέρας του μεθούσε και πήρε και αυτός την ίδια συνήθεια. Να ξενοδουλεύη η καημένη , να σκοτώνεται στην δουλειά , και εκείνος να την δέρνη και να την απειλή με μαχαίρι. Πόσες φορές της λέει: « Θα σε σφάξω » ! Και να φοβάται μην την σφάξη! Μαρτύριο περνάει! Έχει και τέσσερα παιδιά. Οι δικοί της έφθασαν σε σημείο να της λένε να τον χωρίση , αλλά εκείνη τους απαντάει: « Λέω να κάνω ακόμη υπομονή. Το καταλαβαίνετε; Ούτε Γεροντικό διάβασε ούτε Συναξάρια , και όμως κάνει υπομονή.
«Καλά , της είπα μια φορά,τα παιδιά δεν επεμβαίνουν ; » .
«Ακόμη είναι δεκαπέντε-δεκαέξι χρονών, μου είπε. Ας πάνε στρατιώτες , και μετά θα τον περιλάβουν! » . Δηλαδή , μέχρι να πάνε στρατιώτες τα παιδιά , να τρώη ξύλο!
Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή»
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Δ`
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Γέροντα , μαθαίνω ότι έχει δυσκολίες , αλλά κάνει υπομονή και , όταν χρειάζεται , τραβάει μπροστά.
Έτσι είναι. Όταν δύο βόδια είναι στον ζυγό και το ένα είναι λίγο αδύνατο ή τεμπέλικο, τότε το άλλο βάζει περισσότερη δύναμη και τραβάει, σβαρνίζει κατά κάποιο τρόπο το άλλο. Είδες; Κοσμικοί άνθρωποι και κάνουν δουλειά στον εαυτό τους. Εσείς εδώ είστε αρχοντοπούλες. Σκέψου μια μητέρα να έχη τέσσερα παιδιά και το ένα να είναι καθυστερημένο, το άλλο να έχη ψυχοπάθεια, το άλλο μεσογειακή αναιμία , το άλλο να γυρνάη τα μεσάνυχτα. Και με τον σύζυγο, ανάλογα με το τι άνθρωπος είναι, να έχη η καημένη άλλα βάσανα. Και να υπομένη τόσα και τόσα και να μη μιλάη, να πάη να σκάση, να μην έχη πού να πη τον πόνο της , γιατί και μερικά πράγματα από την οικογένεια δεν μπορεί να τα πη κανείς πιο πέρα. Μπορεί λ.χ. ο άνδρας της να σηκώνεται να φεύγη και να μην της δίνη ούτε διατροφή . Να μην έχη χρήματα η καημένη ούτε το νοίκι να πληρώση, να θέλουν να την βγάλουν από το σπίτι. Να αναγκάζεται να εργάζεται οπουδήποτε, να συναντά κινδύνους , και να σου λέη: « Κάνε προσευχή να απαλλαγώ τουλάχιστον από αυτούς τους κινδύνους » !
Ή να είναι μέθυσος ο άνδρας της και να μη δουλεύη, να αναγκάζεται να δουλεύη εκείνη, να καθαρίζη σκάλες στις πολυκατοικίες, κι εκείνος να πηγαίνη στην ταβέρνα. Να έρχεται τα μεσάνυχτα μεθυσμένος , να την δέρνη και να της ζητάη τα χρήματα που πήρε ή να πηγαίνη να τα παίρνη μόνος του από τα αφεντικά της. Αχ , τι μαρτύριο είναι! Και καλά, μερικές γυναίκες έχουν αμαρτίες και εξοφλούν έτσι , αλλά είναι και άλλες που δεν έχουν αμαρτίες. Αυτές έχουν καθαρό μισθό από την ταλαιπωρία που περνούν. Γνωρίζω μια μάνα που ήταν ένα αγγελούδι, πολύ καλή ψυχή, το πιο καλό, το πιο ήσυχο παιδί από την οικογένεια, και σε τι στραβόξυλο έπεσε! Πώς ξεγελάστηκαν οι δικοί της! Παντρεύτηκε έναν μέθυσο , που από μικρός ήταν αλητάκι. Ο πατέρας του μεθούσε και πήρε και αυτός την ίδια συνήθεια. Να ξενοδουλεύη η καημένη , να σκοτώνεται στην δουλειά , και εκείνος να την δέρνη και να την απειλή με μαχαίρι. Πόσες φορές της λέει: « Θα σε σφάξω » ! Και να φοβάται μην την σφάξη! Μαρτύριο περνάει! Έχει και τέσσερα παιδιά. Οι δικοί της έφθασαν σε σημείο να της λένε να τον χωρίση , αλλά εκείνη τους απαντάει: « Λέω να κάνω ακόμη υπομονή. Το καταλαβαίνετε; Ούτε Γεροντικό διάβασε ούτε Συναξάρια , και όμως κάνει υπομονή.
«Καλά , της είπα μια φορά,τα παιδιά δεν επεμβαίνουν ; » .
«Ακόμη είναι δεκαπέντε-δεκαέξι χρονών, μου είπε. Ας πάνε στρατιώτες , και μετά θα τον περιλάβουν! » . Δηλαδή , μέχρι να πάνε στρατιώτες τα παιδιά , να τρώη ξύλο!
Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή»
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Δ`
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Το « φταίξιμο » και το « δίκαιο » των συζύγων
Έχω παρατηρήσει ότι ορισμένοι πνευματικοί λένε στους άνδρες που έχουν προβλήματα με τις γυναίκες τους : « Κάνε υπομονή , αυτός είναι ο σταυρός σου. Τι να κάνουμε; Θα έχης μισθό από τον Θεό ». Πάνε μετά οι γυναίκες και λένε και σε αυτές: « Κάνε υπομονή , για να έχης μισθό από τον Θεό ». Δηλαδή μπορεί να φταίνε και οι δύο και να λέη και στους δύο ο Πνευματικός: « Κάνε υπομονή ». Οπότε αυτός που φταίει αναπαύει τον λογισμό του ότι ανέχεται τον άλλο , ενώ κάθε μέρα τον σκάζει. Μια φορά ήρθε εδώ στο Καλύβι κάποιος και μου είπε ότι είχε προβλήματα με την γυναίκα του. Πήγαιναν για χωρισμό. Δεν ήθελε ο ένας να δη τον άλλον. Ήταν και οι δύο δάσκαλοι , είχαν και δυο παιδάκια. Δεν έτρωγαν ποτέ στο σπίτι. Σε άλλο εστιατόριο έτρωγε ο ένας μετά το σχολείο , σε άλλο ο άλλος , και αγόραζαν και κάτι σάντουιτς , για να φάνε τα παιδιά. Τα καημένα , όταν οι γονείς γύριζαν στο σπίτι , πήγαιναν και έψαχναν τις τσάντες τους , για να δουν τι τους έφεραν απέξω να φάνε. Περνούσαν μεγάλο δράμα! Αυτός έκανε και τον ψάλτη. Σε άλλη εκκλησία πήγαινε η γυναίκα του , σε άλλη έψαλλε αυτός. Τόσο πολύ! « Τι να κάνω , Πάτερ , μου λέει , σηκώνω μεγάλο σταυρό , πολύ μεγάλο. Κάθε μέρα έχουμε φασαρίες στο σπίτι » . « Πήγες στον Πνευματικό; » τον ρωτάω. « Ναι , πήγα , μου λέει , και μου είπε: ”Υπομονή να κάνης. Σηκώνεις μεγάλο σταυρό ” ». “ Για να δω , του λέω , ποιος σηκώνει μεγάλο σταυρό. Να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Όταν παντρευτήκατε , μαλώνατε έτσι; ». « Όχι , μου λέει. Οκτώ χρόνια ήμασταν πολύ αγαπημένοι. Λάτρευα την γυναίκα μου περισσότερο από τον Θεό! Μετά εκείνη άλλαξε. Έγινε γκρινιάρα , ιδιότροπη » . Ακούς; Την λάτρευε περισσότερο από τον Θεό! « Έλα δω , του λέω. Λάτρευες την γυναίκα σου περισσότερο από τον Θεό! Η γυναίκα σου φταίει τώρα ή εσύ , που φθάσατε σε αυτήν την κατάσταση; Εξαιτίας σου πήρε την Χάρη Του ο Θεός από την γυναίκα σου. Και τι σκέφτεσαι να κάνης τώρα; », τον ρωτάω. « Μάλλον να χωρίσουμε », μου λέει. « Μήπως έμπλεξες και με καμμιά άλλη; ». « Ναι , έχω υπόψιν μου κάποια », μου λέει. « Βρε δεν καταλαβαίνεις ότι εσύ είσαι ο φταίχτης; Να ζητήσεις πρώτα συγχώρεση από τον Θεό , γιατί λάτρευες την γυναίκα σου περισσότερο από Εκείνον. Μετά να πας να ζητήσης συγχώρεση από την γυναίκα σου. « Να με συγχωρέσης , να της πης , εγώ έγινα αιτία να δημιουργηθή αυτή η κατάσταση στο σπίτι και να ταλαιπωρούνται και τα παιδιά» . Έπειτα να πας να εξομολογηθής και να λατρεύης τον Θεό σαν Θεό και να αγαπάς την γυναίκα σου σαν γυναίκα σου , και θα δης , τα πράγματα θα πάνε καλά » . Τον τράνταξα. Άρχισε να κλαίη. Μου υποσχέθηκε πως θα με ακούσει. Ήρθε μετά από λίγο καιρό χαρούμενος. « Σε ευχαριστώ , Πάτερ , μας έσωσες , μου λέει. Είμαστε μία χαρά , κι εμείς και τα παιδιά μας ». Βλέπεις; Να είναι αυτός ο φταίχτης και να νομίζει κιόλας ότι σηκώνει πολύ μεγάλο σταυρό!Κι εσείς ποτέ να μη δικαιολογήτε τις γυναίκες που έρχονται και σας κάνουν παράπονα για τους άνδρες. Εγώ ούτε τους άνδρες δικαιολογώ ούτε τις γυναίκες, αλλά τους προβληματίζω. Μου λέει , ας υποθέσουμε , η γυναίκα: « Ο άνδρας μου πίνη , γυρίζει στο σπίτι αργά το βράδυ , με βρίζει ». Κοίταξε , της λέω , όταν γυρίζη στο σπίτι τη νύχτα μεθυσμένος , να του φέρεσαι με καλωσύνη. Αν αρχίζης εσύ και γκρινιάζης « γιατί άργησες; τι ώρα είναι αυτή που ήρθες; δεν θα αλλάξης επιτέλους; τι κατάσταση είναι αυτή; δεν είναι μια μέρα , δεν είναι δυο , πόσο θα κάνω υπομονή ; » και κατεβάζης τα μούτρα , ο διάβολος θα του πη: « Βρε , χαμένος είσαι που κάθεσαι με αυτήν την χαζή! Δεν πας να γλεντάς με καμμιά άλλη ; ». Μπορεί να έχεις δίκαιο , αλλά ο διάβολος θα τον μπλέξη αλλού. Ενώ , όταν εσύ του φερθής με καλωσύνη και κάνεις λίγο υπομονή και προσευχή , χωρίς να παραπονήσαι για το τι κάνει εκείνος , θα δη λίγο λιακάδα, θα προβληματισθή και θα διορθωθή ». Έρχεται μετά ο άνδρας και μου λέει:
« Η γυναίκα μου γκρινιάζει , φωνάζει ». « Βρε , σε περιμένουν τα παιδιά και η φουκαριάρα η γυναίκα σου με λαχτάρα μέχρι τα μεσάνυχτα , του λέω , κι εσύ γυρνάς στο σπίτι μεθυσμένος και αρχίζεις να βρίζης! Είναι ντροπή! Για να βασανίζης την οικογένεια παντρεύτηκες; ». Υπάρχουν και περιπτώσεις που μπορεί να έχη και ο ένας και ο άλλος δίκαιο . Κάποτε έλεγα σε μια συντροφιά πόσο αγνός ήταν ο Μακρυγιάννης. Είχε και σωματική και ψυχική αγνότητα. Οπότε πετάγεται κάποιος και μου λέει: « Όχι , να θέλουν να παρουσιάσουν τον Μακρυγιάννη και για άγιο! ». « Γιατί όχι; », τον ρωτάω. « Γιατί έδερνε την γυναίκα του », μου απαντάει. « Κοίταξε να σου πω τι συνέβαινε: Ο Μακρυγιάννης , όταν τύχαινε να έχη κανένα τάληρο και ερχόταν καμμιά χήρα που είχε παιδιά , της το έδινε. Η γυναίκα του , η καημένη , γκρίνιαζε. « Μα κι εσύ παιδιά έχεις , του έλεγε , γιατί το έδωσες; ». Κι εκείνος της έδινε κανένα μπάτσο και της έλεγε. « Εσύ έχεις τον άνδρα σου που θα σε οικονομήση . Αυτή η καημένη δεν έχει άνδρα , ποιος θα την οικονομήση; ». Δηλαδή και οι δύο είχαν δίκαιο". Ύστερα , αν ο ένας από τους δύο συζύγους ζη πνευματικά , τότε και δίκαιο να έχη , δεν έχει κατά κάποιο τρόπο δίκαιο. Γιατί , σαν πνευματικός άνθρωπος που είναι, πρέπει να αντιμετωπίζη μια αδικία πνευματικά. Να τα αντιμετωπίζη δηλαδή όλα με την θεία δικαιοσύνη , να βλέπη τι αναπαύη τον άλλον. Γιατί , αν μια ψυχή είναι αδύνατη και σφάλλη , έχει κατά κάποιο τρόπο ελαφρυντικά. Ο άλλος όμως , που είναι σε καλύτερη κατάσταση και δεν δείχνει κατανόηση , σφάλλει πολύ περισσότερο. Όταν και οι πνευματικοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν τα πράγματα κοσμικά , με την κοσμική , την ανθρώπινη δικαιοσύνη , τι γίνεται μετά; Πρέπει να πηγαίνουν συνέχεια στα δικαστήρια. Για αυτό βασανίζονται οι άνθρωποι.
Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή»
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Δ`
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
« Η γυναίκα μου γκρινιάζει , φωνάζει ». « Βρε , σε περιμένουν τα παιδιά και η φουκαριάρα η γυναίκα σου με λαχτάρα μέχρι τα μεσάνυχτα , του λέω , κι εσύ γυρνάς στο σπίτι μεθυσμένος και αρχίζεις να βρίζης! Είναι ντροπή! Για να βασανίζης την οικογένεια παντρεύτηκες; ». Υπάρχουν και περιπτώσεις που μπορεί να έχη και ο ένας και ο άλλος δίκαιο . Κάποτε έλεγα σε μια συντροφιά πόσο αγνός ήταν ο Μακρυγιάννης. Είχε και σωματική και ψυχική αγνότητα. Οπότε πετάγεται κάποιος και μου λέει: « Όχι , να θέλουν να παρουσιάσουν τον Μακρυγιάννη και για άγιο! ». « Γιατί όχι; », τον ρωτάω. « Γιατί έδερνε την γυναίκα του », μου απαντάει. « Κοίταξε να σου πω τι συνέβαινε: Ο Μακρυγιάννης , όταν τύχαινε να έχη κανένα τάληρο και ερχόταν καμμιά χήρα που είχε παιδιά , της το έδινε. Η γυναίκα του , η καημένη , γκρίνιαζε. « Μα κι εσύ παιδιά έχεις , του έλεγε , γιατί το έδωσες; ». Κι εκείνος της έδινε κανένα μπάτσο και της έλεγε. « Εσύ έχεις τον άνδρα σου που θα σε οικονομήση . Αυτή η καημένη δεν έχει άνδρα , ποιος θα την οικονομήση; ». Δηλαδή και οι δύο είχαν δίκαιο". Ύστερα , αν ο ένας από τους δύο συζύγους ζη πνευματικά , τότε και δίκαιο να έχη , δεν έχει κατά κάποιο τρόπο δίκαιο. Γιατί , σαν πνευματικός άνθρωπος που είναι, πρέπει να αντιμετωπίζη μια αδικία πνευματικά. Να τα αντιμετωπίζη δηλαδή όλα με την θεία δικαιοσύνη , να βλέπη τι αναπαύη τον άλλον. Γιατί , αν μια ψυχή είναι αδύνατη και σφάλλη , έχει κατά κάποιο τρόπο ελαφρυντικά. Ο άλλος όμως , που είναι σε καλύτερη κατάσταση και δεν δείχνει κατανόηση , σφάλλει πολύ περισσότερο. Όταν και οι πνευματικοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν τα πράγματα κοσμικά , με την κοσμική , την ανθρώπινη δικαιοσύνη , τι γίνεται μετά; Πρέπει να πηγαίνουν συνέχεια στα δικαστήρια. Για αυτό βασανίζονται οι άνθρωποι.
Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή»
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Δ`
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Ο σεβασμός μεταξύ των συζύγων
Ο Θεός τα ρύθμισε όλα με σοφία. Με άλλα χαρίσματα προίκισε τον άνδρα, με άλλα την γυναίκα. Έδωσε στον άνδρα ανδρισμό ,για να τα βγάζη πέρα στις δύσκολες υποθέσεις και για να υποτάσσεται σε αυτόν η γυναίκα. Γιατί , αν έδινε και στην γυναίκα τον ίδιο ανδρισμό , δεν θα μπορούσε να σταθή η οικογένεια. Έλεγαν στην Ήπειρο για μία γυναίκα ότι ήταν φοβερή! Φορούσε ένα άσπρο πουκάμισο μέχρι κάτω και είχε πάντα μαζί της ένα γιαταγάνι! Οι ληστές την έπαιρναν στην συντροφιά τους! Σκεφθήτε να έχουν μία γυναίκα στην σπείρα τους! Μια φορά πήγε ώρες δρόμο με τα πόδια σε ένα μακρινό χωριό ,για να πάρη ένα Βλαχάκι και να το κάνη γαμπρό στην κόρη της. Επειδή όμως εκείνο αντιδρούσε, το έκλεψε, το φορτώθηκε στην πλάτη της και το έφερε στο χωριό της! Αυτά όμως είναι εξαιρέσεις. Αν επιστρατεύσης γυναίκες και κάνης με αυτές έναν λόχο και βάλης καμμιά δεκαριά προσκοπάκια να έρχωνται από πέρα, ου, έφυγαν όλες! Θα νομίζουν ότι είναι ο εχθρός!« Ο ανήρ , λέει η Γραφή , εστί κεφαλή της γυναικός ». Δηλαδή ο Θεός κανόνισε , ώστε ο άνδρας να αφεντεύη στην γυναίκα. Να αφεντεύη η γυναίκα στον άνδρα είναι ύβρις στον Θεό. Ο Θεός έπλασε πρώτα τον Αδάμ και ο Αδάμ είπε για την γυναίκα: " Τούτο νυν οστούν εκ των οστέων μου και σαρξ εκ της σαρκός μου ". Η γυναίκα , λέει το Ευαγγέλιο , πρέπει να φοβάται τον άνδρα , δηλαδή να τον σέβεται , και ο άνδρας πρέπει να αγαπάη την γυναίκα. Μέσα στην αγάπη είναι ο σεβασμός . Μέσα στον σεβασμό είναι η αγάπη. Αυτό το οποίο αγαπώ , το σέβομαι κιόλας. Και αυτό το οποίο σέβομαι , το αγαπώ. Δηλαδή δεν είναι άλλο το ένα και άλλο το άλλο. Ένα πράγμα είναι και τα δύο. Οι άνθρωποι όμως φεύγουν από αυτήν την αρμονία του Θεού και δεν καταλαβαίνουν αυτά που λέει το Ευαγγέλιο. Έτσι ο άνδρας παίρνη στραβά αυτό που λέει το Ευαγγέλιο και λέει στην γυναίκα: « Πρέπει να με φοβάσαι ». Μα , αν σε φοβόταν , δεν θα σε παντρευόταν! Είναι και μερικές γυναίκες που λένε: « Γιατί η γυναίκα να φοβάται τον άνδρα; Αυτό δεν το παραδέχομαι. Τι θρησκεία είναι αυτή; Δεν υπάρχει ισότητα ». Αλλά βλέπεις τι λέει η Αγία Γραφή; « Αρχή σοφίας , φόβος Κυρίου ». Φόβος Θεού είναι ο σεβασμός προς τον Θεό , η ευλάβεια , η πνευματική συστολή . Αυτός ο φόβος σε κάνει να αισθάνεσαι δέος. Είναι κάτι το ιερό. Η ισότητα που ζητούν οι γυναίκες με τους άνδρες μόνον ως ένα σημείο μπορεί να ισχύση. Σήμερα στις γυναίκες , επειδή εργάζονται και ψηφίζουν , μπήκε ένα αρρωστημένο πνεύμα και νομίζουν ότι είναι ίσες με τους άνδρες. Φυσικά οι ψυχές ίδιες είναι. Αλλά , όταν ο άνδρας δεν αγαπά την γυναίκα και η γυναίκα δεν σέβεται τον άνδρα , δημιουργούνται σκηνές στην οικογένεια. Παλιά το να αντιμιλήση η γυναίκα στον άνδρα , το θεωρούσαν πολύ βαρύ. Τώρα μπήκε ένα αλήτικο πνεύμα. Τότε τι όμορφα ήταν! Έχω γνωρίσει ένα ανδρόγυνο που ο άνδρας ήταν πολύ κοντός και η γυναίκα μια ανδρογυναίκα , ψηλή μέχρι εκεί επάνω! Αφού εκατόν ογδόντα οκάδες σιτάρι το ξεφόρτωνε από το κάρρο μόνη της . Μια φορά ένας εργάτης –ψηλός κι εκείνος- πήγε να την πειράξη και εκείνη τον άρπαξε και τον πέταξε πέρα σαν σπιρτόξυλο! Αλλά να βλέπατε τι υπακοή έκανε στον άνδρα της , πως τον σεβόταν! Έτσι κρατιέται η οικογένεια , αλλιώς δεν γίνεται.
Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή»
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Δ`
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή»
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Δ`
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Ο ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΣΥΖΥΓΩΝ
1. ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΣΑΣ .
Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΔΙΔΑΞΕΤΕ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΤΕ.
2. Ο ΓΑΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΔΙΑΡΚΗΣ ΑΛΛΑ ΩΡΑΙΑ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ , ΠΟΥ ΒΟΗΘΕΙ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ , ΤΟΝ ΨΥΧΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ.
3. ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΜΑΣ ΤΟΝ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ , ΜΕ ΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΙΔΙΟΤΡΟΠΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΠΩΣ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ . Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΑΙΣΤΡΑ ΚΑΙ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ.
4. ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣΤΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΤΟΝ Ή ΤΗΝ ΣΥΖΥΓΟ ΣΑΣ . ΜΗ ΛΗΣΜΟΝΕΙΤΕ ΟΤΙ Ο ΑΝΔΡΑΣ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΣΤΕΝΗ ΛΟΓΙΚΗ ΕΝΩ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ.
5. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΕ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΕΤΕ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΣΑΣ. ΦΡΟΝΤΙΣΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΕΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ. Η ΑΓΑΠΗ ΖΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΜΟΝΙΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΣΕΩΝ.
6. ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ , ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΙ ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.
7. Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΖΥΓΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ. ΔΕΝ ΣΑΣ ΣΩΖΕΙ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΣΑΣ ΑΛΛΑ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΓΩ ΣΑΣ.
8. ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΕΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥΣ.
9. ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΓΑΛΗΝΗΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΕΙ.
10. Ο ΓΑΜΟΣ ΕΙΝΑΙ « ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΜΕΓΑ » ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΝΕΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.
ΚΑΙ ΠΡΟΣΟΧΗ: ΟΧΙ ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΓΑΜΟ .
ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ.
Από το βιβλίο « Εμπειρίες από τον αμίλητο κόσμου του Άθω »
Νικόλαος Ζαχαριάδης
Τόμος Β`
Πύργος Ηλείας
Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΔΙΔΑΞΕΤΕ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΤΕ.
2. Ο ΓΑΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΔΙΑΡΚΗΣ ΑΛΛΑ ΩΡΑΙΑ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ , ΠΟΥ ΒΟΗΘΕΙ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ , ΤΟΝ ΨΥΧΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ.
3. ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΜΑΣ ΤΟΝ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ , ΜΕ ΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΙΔΙΟΤΡΟΠΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΠΩΣ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ . Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΑΙΣΤΡΑ ΚΑΙ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ.
4. ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣΤΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΤΟΝ Ή ΤΗΝ ΣΥΖΥΓΟ ΣΑΣ . ΜΗ ΛΗΣΜΟΝΕΙΤΕ ΟΤΙ Ο ΑΝΔΡΑΣ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΣΤΕΝΗ ΛΟΓΙΚΗ ΕΝΩ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ.
5. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΤΕ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΕ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΕΤΕ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΣΑΣ. ΦΡΟΝΤΙΣΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΕΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ. Η ΑΓΑΠΗ ΖΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΜΟΝΙΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΣΕΩΝ.
6. ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ , ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΙ ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.
7. Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΖΥΓΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ. ΔΕΝ ΣΑΣ ΣΩΖΕΙ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΣΑΣ ΑΛΛΑ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΓΩ ΣΑΣ.
8. ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΕΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥΣ.
9. ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΓΑΛΗΝΗΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΕΙ.
10. Ο ΓΑΜΟΣ ΕΙΝΑΙ « ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΜΕΓΑ » ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΝΕΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.
ΚΑΙ ΠΡΟΣΟΧΗ: ΟΧΙ ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΓΑΜΟ .
ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ.
Από το βιβλίο « Εμπειρίες από τον αμίλητο κόσμου του Άθω »
Νικόλαος Ζαχαριάδης
Τόμος Β`
Πύργος Ηλείας
Η καλή ζωή της οικογενειακής ζωής
Γέροντα , κάποιος νέος που έχει αποφασίσει την έγγαμη ζωή με ρώτησε πώς θα ξεκινήση σωστά γι αυτήν.
Κατ´αρχάς να κοιτάξη να βρη μια καλή κοπέλα που να τον αναπαύη, γιατί καθένας αναπαύεται διαφορετικά και με άλλον άνθρωπο. Να μην κοιτάξη να είναι πλούσια και όμορφη , αλλά προπάντων απλή και ταπεινή. Πρέπει να δώση δηλαδή περισσότερη προσοχή στην εσωτερική ομορφιά και όχι στην εξωτερική . Όταν η κοπέλα είναι θετικός άνθρωπος και προικισμένη με ανδρισμό, χωρίς να έχη περισσότερο από ό,τι χρειάζεται γυναικείο, αυτό πολύ βοηθάει στο να βρίσκη ο άνδρας αμέσως κατανόηση και να μην πονοκεφαλιάζη. Αν έχη και φόβο Θεού , έχη ταπείνωση , τότε μπορούν να πιαστούν χέρι-χέρι και να περάσουν το κακό ρεύμα του κόσμου. Αν ο νέος σκέφτεται κάποια κοπέλα σοβαρά για σύζυγο , νομίζω , καλύτερα είναι πρώτα να το κάνη γνωστό με κάποιο συγγενικό του πρόσωπο στους γονείς της και κατόπιν να το συζητήση και ο ίδιος μαζί τους και με την κοπέλα. Στην συνέχεια, αν δώσουν λόγο και κάνουν αρραβώνες-καλό είναι ο αρραβώνας να μη διαρκή πολύ , να προσπαθήση , στο διάστημα που θα μεσολαβήση μέχρι τον γάμο , να βλέπη την κοπέλα σαν αδερφή του και να την σέβεται. Αν αγωνισθούν και οι δύο φιλότιμα να διατηρήσουν την παρθενία τους , τότε στο Μυστήριο του γάμου, όταν τους στεφανώση ο ιερέας , θα λάβουν πλούσια την Χάρη του Θεού. Γιατί , όπως λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, τα στέφανα είναι σύμβολα της νίκης κατά της ηδονής. Στην συνέχεια , όσο μπορούν να καλλιεργήσουν την αρετή της αγάπης , για να μένουν ενωμένοι πάντοτε οι δύο και να μένη μαζί τους και ο Τρίτος , ο Γλυκύτατος Χριστός μας. Φυσικά στην αρχή, ώσπου να τακτοποιηθούν και να γνωριστούν καλά , μπορεί να έχουν κάποιες δυσκολίες. Έτσι συμβαίνει σε κάθε αρχή. Να, προχθές είδα ένα πουλάκι. Μόλις είχε βγη να βρη την τροφή του και πετούσε ίσα με μια σπιθαμή πάνω από το έδαφος. Δεν ήξερε το καημένο να πιάνη εύκολα τα ζωύφια και έκανε μια ώρα για να πιάση κανένα έντομο να φάη. Καθώς το κοίταζα, συλλογιζόμουν πως κάθε αρχή είναι δύσκολη. Ο φοιτητής , όταν πάρη το πτυχίο του και αρχίση να εργάζεται , στην αρχή δυσκολεύεται. Ο δόκιμος στο μοναστήρι στην αρχή έχει και αυτός δυσκολίες. Ο νέος, όταν παντρευτή , πάλι στην αρχή συναντά δυσκολίες.
Πειράζει , Γέροντα , αν η κοπέλα είναι μεγαλύτερη από τον άνδρα;
Δεν υπάρχει κανόνας της Εκκλησίας που να λέη πως , αν μια κοπέλα είναι δύο-τρία ή και πέντε χρόνια μεγαλύτερη από τον νέο , δεν κάνει να παντρευτούν.
Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή»
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Δ΄
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Κατ´αρχάς να κοιτάξη να βρη μια καλή κοπέλα που να τον αναπαύη, γιατί καθένας αναπαύεται διαφορετικά και με άλλον άνθρωπο. Να μην κοιτάξη να είναι πλούσια και όμορφη , αλλά προπάντων απλή και ταπεινή. Πρέπει να δώση δηλαδή περισσότερη προσοχή στην εσωτερική ομορφιά και όχι στην εξωτερική . Όταν η κοπέλα είναι θετικός άνθρωπος και προικισμένη με ανδρισμό, χωρίς να έχη περισσότερο από ό,τι χρειάζεται γυναικείο, αυτό πολύ βοηθάει στο να βρίσκη ο άνδρας αμέσως κατανόηση και να μην πονοκεφαλιάζη. Αν έχη και φόβο Θεού , έχη ταπείνωση , τότε μπορούν να πιαστούν χέρι-χέρι και να περάσουν το κακό ρεύμα του κόσμου. Αν ο νέος σκέφτεται κάποια κοπέλα σοβαρά για σύζυγο , νομίζω , καλύτερα είναι πρώτα να το κάνη γνωστό με κάποιο συγγενικό του πρόσωπο στους γονείς της και κατόπιν να το συζητήση και ο ίδιος μαζί τους και με την κοπέλα. Στην συνέχεια, αν δώσουν λόγο και κάνουν αρραβώνες-καλό είναι ο αρραβώνας να μη διαρκή πολύ , να προσπαθήση , στο διάστημα που θα μεσολαβήση μέχρι τον γάμο , να βλέπη την κοπέλα σαν αδερφή του και να την σέβεται. Αν αγωνισθούν και οι δύο φιλότιμα να διατηρήσουν την παρθενία τους , τότε στο Μυστήριο του γάμου, όταν τους στεφανώση ο ιερέας , θα λάβουν πλούσια την Χάρη του Θεού. Γιατί , όπως λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, τα στέφανα είναι σύμβολα της νίκης κατά της ηδονής. Στην συνέχεια , όσο μπορούν να καλλιεργήσουν την αρετή της αγάπης , για να μένουν ενωμένοι πάντοτε οι δύο και να μένη μαζί τους και ο Τρίτος , ο Γλυκύτατος Χριστός μας. Φυσικά στην αρχή, ώσπου να τακτοποιηθούν και να γνωριστούν καλά , μπορεί να έχουν κάποιες δυσκολίες. Έτσι συμβαίνει σε κάθε αρχή. Να, προχθές είδα ένα πουλάκι. Μόλις είχε βγη να βρη την τροφή του και πετούσε ίσα με μια σπιθαμή πάνω από το έδαφος. Δεν ήξερε το καημένο να πιάνη εύκολα τα ζωύφια και έκανε μια ώρα για να πιάση κανένα έντομο να φάη. Καθώς το κοίταζα, συλλογιζόμουν πως κάθε αρχή είναι δύσκολη. Ο φοιτητής , όταν πάρη το πτυχίο του και αρχίση να εργάζεται , στην αρχή δυσκολεύεται. Ο δόκιμος στο μοναστήρι στην αρχή έχει και αυτός δυσκολίες. Ο νέος, όταν παντρευτή , πάλι στην αρχή συναντά δυσκολίες.
Πειράζει , Γέροντα , αν η κοπέλα είναι μεγαλύτερη από τον άνδρα;
Δεν υπάρχει κανόνας της Εκκλησίας που να λέη πως , αν μια κοπέλα είναι δύο-τρία ή και πέντε χρόνια μεγαλύτερη από τον νέο , δεν κάνει να παντρευτούν.
Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή»
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Δ΄
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Mittwoch, 3. Januar 2007
Ο Ευλογημένος Γάμος - Ο Κατηραμένος Γάμος ( Αγίου Κοσμά του Αιτωλού )
Εγεννήθη ο Κυριος , αδελφοί μου, από γυναίκα , δια να ευλογήση την γυναίκα , επειδή και η γυναίκα έλαβε πρώτον την κατάραν εις τον παρσάδεισον, η γυναίκα εκρήμνισε τον κόσμον και τον επήγε εις την κόλασιν , πάλιν η γυναίκα εγέννησε τον Χριστόν και έλαβε την ευλογίαν.
Εγεννήθηκεν ο Κυριος από αρραβωνιασμένην , δια να ευλογήση τον γάμον , επειδή και η αρραβώνα είνε αρχή του γάμου, δια να δείξη και εσένα παράδειγμα , πως το δακτυλίδι οπού πρώτον δίδει ο άνδρας εις την γυναίκα πρέπει να είνε μαλαματένιο και να το βάλη εις το δάκτυλό της η γυναίκα καθαρή ωσάν ετούτο το μάλαμα. Ε , τότες να το δεχτής και να το βάλης εις το δάκτυλό σου , και να προτιμήσης να χάσης την ζωήν σου και το κεφάλι σου παρά να καταπατήσης την τιμήν του ανδρός σου. Ομοίως στέλνεις και εσύ η γυναίκα εις τον άνδρα ένα δακτυλίδι ασημένιο, να τον διδάξης και αυτόν. Του φανερώνεις με το δακτυλίδι και λέγεις πως ανίσως και εσύ ο άνδρας και είσαι στέρεος ωσάν το ασήμι , ε , τότες να το δεχτής και να το βάλης εις το δάκτυλό σου, και να βάνης την ζωήν σου και το κεφάλι σου δια την γυναίκά σου. Αυτό φανερώνει η αρραβώνα του γάμου. Να χαίρεστε και να ευφραίνεστε χιλιάδες φορές οι παντρεμένες τίμια δια τα πολλά καλά οπού σας εχάρισεν ο πανάγαθος Θεός· σας εχάρισε και ευλογημένον γάμον. Να κλαίετε δια τούς ασεβείς και απίστους· ανάμεσα εις τα πολλά κακά οπού έχουν , έχουν και καταφρονεμέννον γάμον.
Πως γίνεται ομοίως ο γάμος των χριστιανών ευλογημένος και πως γίνεται καταφρονημένος, ήγουν κατηραμένος , δεν είνε εδικόν μου έργον να ηξεύρω και να το διδάσκω· εγώ πρέπει να ηξεύρω την καλογερικήν μου να σωθώ. Είνε άπρεπον ο καλόγηρος να διδάσκη περί γάμων. Μα πάλιν από το άπρεπον εβγαίνομεν κέρδος. Εκείνο οπού ηθελα να σου ειπώ εγώ , παιδί μου, έπρεπεν ο πατέρας σου και η μητέρα σου να σου τα ειπή. Μα επειδή και εκείνοι δεν ηξεύρουν να σου τα ειπούν, σου λέγω εγώ παραμικρόν, ζήτησε και από λόγου σου να μάθης τα πολλά.
Άκουσε , παιδί μου· όταν θέλης να υπανδρευθής , να ζητήσης πρώτον , γυναίκα να μην είνε από την συγγένειά σου , οπού το εμπποδίζει ο νόμος της Εκκλησίας· δεύτερον, να έχη τον φόβον του Θεού εις την ψυχήν της· και τρίτον, να είνε στολισμένη με την εντροπήν. Επήρες γυναίκα πτωχή, επήρες σκλάβα· επήρες γυναίκα πλούσια , έγινες εσύ σκλάβος , επήρες ραβδί της κρεφαλής σου. Πρώτον να εξομολογήσθε και να στεφανώνεστε εις την εκκλησίαν.
Και πως πρέπει ναστεφανώνεστε; Να πάρη ο παπάς το νουνό , το γαμβρό και τη νύφη , ένα δύο ανθρώπους, να πάρη μία λειτουργία, να βάλη τα στέφανα, δύο δακτυλίδια και δύο λαμπάδες. Να πηγαίνουν εις την εκκλησίαν. Να βάνη τον άνδρα εις τα δεξιά και την γυναίκα εις τα αριστερά και να πηγαίνη μέσα εις το άγιον Βήμα ο παπάς να ανάψη τας δύο λαμπάδας και να κρεμάση τα στεφάνια εμπρός εις την αγίαν Τράπεζαν και να βάνη τα δύο δακτυλίδια επάνω, το ένα να τηράζη μέσα και το άλλο έξω, διατί φανερώνει πως όταν γυρίζη ο αρραβωνιαστικός και τηράζη την αρραβωνιαστικήν, να γυρίζη το πρόσωπόν της από το άλλο μέρος· ομοίως και η αρραβωνιαστική τον γαμβρόν. Και ωσάν τελειώση την Λειτουργίαν, να πάρη το γαμβρό και τη νύμφη να τούς βάλη αντάμα. Και να πάρη το θυμιατό και τις δύο λαμπάδες αναμμένες, να θυμιάση το γαμβρό σταυροειδώς τρεις φορές.
Το θυμιατό σημαίνει την Δεσποινα, την Θεοτόκον· τα κάρβουνα είνε μέσα στο θυμιατό και δεν καίεται· έτσι και η Δεσποινα η Θεοτόκος εδέχθηκε τον Χριστόν και δεν εκάηκε, αλλά μάλιστα εφωτίσθηκε. Το θυμίαμα σημαίνει το Πανάγιον Πνεύμα, το κούπωμα του θυμιατού σημαίνει την σκέπην του Αγίου Πνεύματος , οι τρεις αλυσίδες σημαίνουν την διδασκαλίαν των αγίων Αποστόλων. Και έτσι θυμιάζει ο ιερεύς τον γαμβρόν, τον διδάσκει λέγοντάς του: Εγώ ετούτο προσκυνώ· και αν θέλης και εσύ και είσαι χριστιανός ορθόδοξος , ετούτο προσκύνα. Και έτσι σκύφτει και προσκυνεί και ο παπάς και ο γαμβρός. Αυτό σημαίνει το θυμιατό.
Και ερωτά ο παπάς τον γαμβρόν: Θελεις την Μαρίαν δια γυναίκά σου; Ανίσως και ειπή: Την θέλω, του δίδει την λαμπάδα. Ομοίως ρωτά και την νύμφην: Θελεις εσύ, Μαρία, τον Ιωάννην δια άνδρα; Ανίσως και τον θέλη, δεν ομιλεί , μόνον σκύπτει την κεφαλήν της· ει δε και δεν τον θέλει και είνε χωρίς το θέλημά της, φωνάζει: Δεν τον θέλω. Και ωσάν ειπή πως δεν τον θέλει, ο παπάς να μη βάλη χέρι να τούς στεφανώση, διότι κολάζονται. Αν είνε με το θέλημα και των δύο, ε, τότες να του στεφανώνει. Και έπειτα από το στεφάνωμα να τούς μεταλαμνβάνη τα Άχραντα Μυστήρια. Και ανίσως έχουν κανένα εμπόδιο, ας τούς κοινωνήση το κοινόν ποτήριον. Ύστερα τούς παίρνουν ψάλλοντας, και πηγαίνοντας εις το σπίτι κάνει δέξησιν ο παπάς , ευλογεί την τράπεζαν και φεύγει.
Και ωσάν περάσουν τρεις ημρες, ε, τότες να σμίγετε το άνδρόγυνον· και να φυλάγετε τις Κυριακές, εορτές με ευγένειαν, ωσάν χριστιανοί. Δεν έδωσεν ο Θεός την γυναίκα δια πορνείαν, αλλά δια παιδιά. Και να μην κοιμάστε εις ένα στρώμα την Κυριακήν, διότι μας γκρεμνίζει ο διάβολος, και μάλιστα τις εορτές. Και εσύ ο άνδρας να φεύγης την ξένην γυναίκα καθώς φεύγεις το φίδι. Και όχι μόνον την ξένην γυναίκα, αλλ’ είνε καιρός να φεύγης και την εδικήν σου. Έτυχεν η γυναίκά σου και έχη συνήθειαν η εγγαστρώθη, πρέπει να φυλάγεσαι, η εγέννησε και δεν εσαράντισε, δεν εκαθαρίστηκε. Και εάν θέλης να σμίξης με τη γυναίκά σου, πάρε παράδειγμα· ρώτησε τον γεωργόν να ιδής πόσες φορές σπέρνει το χωράφι το χρόνο. Μιαν φοράν και το αφήνει ως οπού γίνεται, και τότε το θερίζει· και ύστερα πάλιν, ωσάν θέλη, το ματασπέρνει. Ομοίως και εσύ , αδελφέ μου. Έσμιξες με την γυναίκά σου , εγγαστρώθηκε; Αναχώρησε έως οπού γεννήση , να σαραντίση και καθαρισθή , και τότε σπέρνεις και άλλο. Και κάμε σαράντα , πενήντα παιδιά. Ήθελα να σου ειπώ ένα λόγον, μα είνε αισχρός κομμάτι και θέλετε με κατηγορήσετε. Δεν βλέπετε τα ζώα που σμίγουν έως που εγγασρωθή το θηλυκόν και ωσάν γεννήση, ε, τότες ματασμίγουν; Και ημείς οι άνθρωποι δεν τα ντρεπόμαστε να είμαστε χειρότεροι και από τα ζώα; Μα πάλιν δεν ημπορείς να κάμνης αυτό, σου πέφτει βαρύ; Καμε άλλο· ταπεινώσου και ειπέ πως είσαι ανάξιος, αμαρτωλός και χειρότερος από τα ζώα· κατηγόρησε του λόγου σου, και έτσι ημπορεί να σε σπλαχνισθή ο Θεός να σε σώση. Αμή να κάμης την αμαρτίαν, να καυχάσαι, να λέγης πως είσαι άγιος, γίνεται τούτο να είνε; Ωσάν παιδιά μου πνευματικά σας συμβουλεύω· σας το είπα πως εις σε λόγου μου είνε άπρεπον να τα λέγω αυτά, μα τι να κάμω πάλιν; Βλέποντας το γένος μας εις ποίαν κατάστασιν ευρίσκεται, εστενεύτηκα και σας είπα αυτά, δια να ωφεληθήτε τίποτες.
Και να είνε ο άνδρας ως βασιλεύς και η γυναίκα ωσάν βεζίρης, ήτοι ο άνδρας ωσάν κεφαλή και η γυναίκα ωσάν σώμα, τότε ευλογεί ο Θεός τον άνδρα και την γυναίκα και τα παιδιά σας και δεν σας κολλά κανένα κακόν πράγμα , μήτε αμποδέματα, μήτε γητεύματα, μήτε κανένα. Έτσι περνάτε και εδώ καλά και πηγαίνετε και εις τον παράδεισον να χαίρεστε πάντοτε. Και πλέον εξουσίαν δεν έχετε να χωρίζεστε και μόνον ο θάνατος και η πορνεία σας χωρίζει. Και αν τύχη και ξεπέση η γυναίκα με άλλον άνδρα η ο άνδρας με άλλην γυναίκα, έχουν χρέος να πηγαίνουν εις τον αρχιερέα να τούς χωρίζη. Μα πάλιν εκείνος οπού αδικηθή από την γυναίκά του, και δεν την χωρίση, έχει μισθόν εις την ψυχήν του. Αμή είνε τρόπος η γυναίκά σου να πορνεύση με άλλον και να την συγχωρήσης; Είνε. Και τι τρόπος είνε; Εσύ, παιδί μου, πηγαίνεις την ξενειτιά, εις το χωράφιον, η γυναίκά σου εξέπεσε με άλλο πρόσωπον. Ήλθε ς εις το σπίτι σου. Τι πρέπει να κάμη η γυναίκά σου; Πρέπει να πάρη ένα τσεκούρι και ένα ξύλο και να σου βάλη μίαν μετάνοιαν και να σου φιλήση το χέρι και να ειπή: Παρε ετούτο το τσεκούρι και το ξύλο και να με κάμης χάριν· βάλε με επάνω να με κάμης λιανά κομμάτια , ρίξέ με να με φάνε οι σκύλοι, διατί δεν είμαι άξια να βλέπω το πρόσωπόν σου , επειδή και εκαταπάτησα την τιμήν σου και από εκεί οπού ήμουν θυγατέρα του Χριστού, έγινα θυγατέρα του διαβόλου. Τι λέγεις , παιδί μου, σε βαστά η καρδιά σου να την σκοτώσης η να την συγχωρέσης; Με φαίνεται πως θα πης: ας είσαι συγχωρεμένη, μα άλλην φοράν να μη το ματακάμης. Αμή πότε την χωρίζεις; Όταν έλθης από την ξενιτειά και το μάθης από τον γείτονά σου, τότε βιάζεσαι εξ ανάκγης να την χωρίσης. Έτσι και ο Κυριος αύριον εις την Δευτέραν Παρουσίαν, ανίσως και μας εύρη ανεξομολόγητους, αμετανοήτους, αδιορθώτους, βιάζεται να μας βάλη εις την κόλασιν· ει δε όταν μας εύρη μετανοημένους, μας σπλαχνίζεται και μας βάνει εις τον παράδεισον να χαιρώμαστε πάντοτε.
Γινεται πάλιν κατηραμένος ο γάμος να πάρης γυναίκα από την συγγένειάν σου , οπού το εμποδίζει ο νόμος, και να βάνης τύμπανα και βιολιά , χορούς και τραγούδια , ντουφέκια , στολίδια , και άλλα διαβολικά καμώματα. Τοτε γίνεται κατηραμένος ο γάμος, γεννώνται τα παιδιά σας τυφλά, βουβά, κουφά , κουτσά , κακορρίζικα , σεληνιάζονται και τα βλέπετε εσείς οι γονείς και καίεται η καρδιά σας και σας θανατώνει ο Θεός παράκαιρα και σας βάνει εις την κόλασιν. Και να μην τον κάμνετε τον γάμον την Κυριακήν μόνον όποια ημέρα θέλετε της εβδομάδος. Όχι πως το εμποδίζει ο νόμος, αλλά δια τας αταξίας οπού γίνονται και μάλιστα λείπετε και από την Λειτουργίαν· και η Λειτουργία πρέπει να γίνεται ξεχωριστή δια τον γαμβρόν και δια την νύφην.
Από τις διδαχές του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού
Εγεννήθηκεν ο Κυριος από αρραβωνιασμένην , δια να ευλογήση τον γάμον , επειδή και η αρραβώνα είνε αρχή του γάμου, δια να δείξη και εσένα παράδειγμα , πως το δακτυλίδι οπού πρώτον δίδει ο άνδρας εις την γυναίκα πρέπει να είνε μαλαματένιο και να το βάλη εις το δάκτυλό της η γυναίκα καθαρή ωσάν ετούτο το μάλαμα. Ε , τότες να το δεχτής και να το βάλης εις το δάκτυλό σου , και να προτιμήσης να χάσης την ζωήν σου και το κεφάλι σου παρά να καταπατήσης την τιμήν του ανδρός σου. Ομοίως στέλνεις και εσύ η γυναίκα εις τον άνδρα ένα δακτυλίδι ασημένιο, να τον διδάξης και αυτόν. Του φανερώνεις με το δακτυλίδι και λέγεις πως ανίσως και εσύ ο άνδρας και είσαι στέρεος ωσάν το ασήμι , ε , τότες να το δεχτής και να το βάλης εις το δάκτυλό σου, και να βάνης την ζωήν σου και το κεφάλι σου δια την γυναίκά σου. Αυτό φανερώνει η αρραβώνα του γάμου. Να χαίρεστε και να ευφραίνεστε χιλιάδες φορές οι παντρεμένες τίμια δια τα πολλά καλά οπού σας εχάρισεν ο πανάγαθος Θεός· σας εχάρισε και ευλογημένον γάμον. Να κλαίετε δια τούς ασεβείς και απίστους· ανάμεσα εις τα πολλά κακά οπού έχουν , έχουν και καταφρονεμέννον γάμον.
Πως γίνεται ομοίως ο γάμος των χριστιανών ευλογημένος και πως γίνεται καταφρονημένος, ήγουν κατηραμένος , δεν είνε εδικόν μου έργον να ηξεύρω και να το διδάσκω· εγώ πρέπει να ηξεύρω την καλογερικήν μου να σωθώ. Είνε άπρεπον ο καλόγηρος να διδάσκη περί γάμων. Μα πάλιν από το άπρεπον εβγαίνομεν κέρδος. Εκείνο οπού ηθελα να σου ειπώ εγώ , παιδί μου, έπρεπεν ο πατέρας σου και η μητέρα σου να σου τα ειπή. Μα επειδή και εκείνοι δεν ηξεύρουν να σου τα ειπούν, σου λέγω εγώ παραμικρόν, ζήτησε και από λόγου σου να μάθης τα πολλά.
Άκουσε , παιδί μου· όταν θέλης να υπανδρευθής , να ζητήσης πρώτον , γυναίκα να μην είνε από την συγγένειά σου , οπού το εμπποδίζει ο νόμος της Εκκλησίας· δεύτερον, να έχη τον φόβον του Θεού εις την ψυχήν της· και τρίτον, να είνε στολισμένη με την εντροπήν. Επήρες γυναίκα πτωχή, επήρες σκλάβα· επήρες γυναίκα πλούσια , έγινες εσύ σκλάβος , επήρες ραβδί της κρεφαλής σου. Πρώτον να εξομολογήσθε και να στεφανώνεστε εις την εκκλησίαν.
Και πως πρέπει ναστεφανώνεστε; Να πάρη ο παπάς το νουνό , το γαμβρό και τη νύφη , ένα δύο ανθρώπους, να πάρη μία λειτουργία, να βάλη τα στέφανα, δύο δακτυλίδια και δύο λαμπάδες. Να πηγαίνουν εις την εκκλησίαν. Να βάνη τον άνδρα εις τα δεξιά και την γυναίκα εις τα αριστερά και να πηγαίνη μέσα εις το άγιον Βήμα ο παπάς να ανάψη τας δύο λαμπάδας και να κρεμάση τα στεφάνια εμπρός εις την αγίαν Τράπεζαν και να βάνη τα δύο δακτυλίδια επάνω, το ένα να τηράζη μέσα και το άλλο έξω, διατί φανερώνει πως όταν γυρίζη ο αρραβωνιαστικός και τηράζη την αρραβωνιαστικήν, να γυρίζη το πρόσωπόν της από το άλλο μέρος· ομοίως και η αρραβωνιαστική τον γαμβρόν. Και ωσάν τελειώση την Λειτουργίαν, να πάρη το γαμβρό και τη νύμφη να τούς βάλη αντάμα. Και να πάρη το θυμιατό και τις δύο λαμπάδες αναμμένες, να θυμιάση το γαμβρό σταυροειδώς τρεις φορές.
Το θυμιατό σημαίνει την Δεσποινα, την Θεοτόκον· τα κάρβουνα είνε μέσα στο θυμιατό και δεν καίεται· έτσι και η Δεσποινα η Θεοτόκος εδέχθηκε τον Χριστόν και δεν εκάηκε, αλλά μάλιστα εφωτίσθηκε. Το θυμίαμα σημαίνει το Πανάγιον Πνεύμα, το κούπωμα του θυμιατού σημαίνει την σκέπην του Αγίου Πνεύματος , οι τρεις αλυσίδες σημαίνουν την διδασκαλίαν των αγίων Αποστόλων. Και έτσι θυμιάζει ο ιερεύς τον γαμβρόν, τον διδάσκει λέγοντάς του: Εγώ ετούτο προσκυνώ· και αν θέλης και εσύ και είσαι χριστιανός ορθόδοξος , ετούτο προσκύνα. Και έτσι σκύφτει και προσκυνεί και ο παπάς και ο γαμβρός. Αυτό σημαίνει το θυμιατό.
Και ερωτά ο παπάς τον γαμβρόν: Θελεις την Μαρίαν δια γυναίκά σου; Ανίσως και ειπή: Την θέλω, του δίδει την λαμπάδα. Ομοίως ρωτά και την νύμφην: Θελεις εσύ, Μαρία, τον Ιωάννην δια άνδρα; Ανίσως και τον θέλη, δεν ομιλεί , μόνον σκύπτει την κεφαλήν της· ει δε και δεν τον θέλει και είνε χωρίς το θέλημά της, φωνάζει: Δεν τον θέλω. Και ωσάν ειπή πως δεν τον θέλει, ο παπάς να μη βάλη χέρι να τούς στεφανώση, διότι κολάζονται. Αν είνε με το θέλημα και των δύο, ε, τότες να του στεφανώνει. Και έπειτα από το στεφάνωμα να τούς μεταλαμνβάνη τα Άχραντα Μυστήρια. Και ανίσως έχουν κανένα εμπόδιο, ας τούς κοινωνήση το κοινόν ποτήριον. Ύστερα τούς παίρνουν ψάλλοντας, και πηγαίνοντας εις το σπίτι κάνει δέξησιν ο παπάς , ευλογεί την τράπεζαν και φεύγει.
Και ωσάν περάσουν τρεις ημρες, ε, τότες να σμίγετε το άνδρόγυνον· και να φυλάγετε τις Κυριακές, εορτές με ευγένειαν, ωσάν χριστιανοί. Δεν έδωσεν ο Θεός την γυναίκα δια πορνείαν, αλλά δια παιδιά. Και να μην κοιμάστε εις ένα στρώμα την Κυριακήν, διότι μας γκρεμνίζει ο διάβολος, και μάλιστα τις εορτές. Και εσύ ο άνδρας να φεύγης την ξένην γυναίκα καθώς φεύγεις το φίδι. Και όχι μόνον την ξένην γυναίκα, αλλ’ είνε καιρός να φεύγης και την εδικήν σου. Έτυχεν η γυναίκά σου και έχη συνήθειαν η εγγαστρώθη, πρέπει να φυλάγεσαι, η εγέννησε και δεν εσαράντισε, δεν εκαθαρίστηκε. Και εάν θέλης να σμίξης με τη γυναίκά σου, πάρε παράδειγμα· ρώτησε τον γεωργόν να ιδής πόσες φορές σπέρνει το χωράφι το χρόνο. Μιαν φοράν και το αφήνει ως οπού γίνεται, και τότε το θερίζει· και ύστερα πάλιν, ωσάν θέλη, το ματασπέρνει. Ομοίως και εσύ , αδελφέ μου. Έσμιξες με την γυναίκά σου , εγγαστρώθηκε; Αναχώρησε έως οπού γεννήση , να σαραντίση και καθαρισθή , και τότε σπέρνεις και άλλο. Και κάμε σαράντα , πενήντα παιδιά. Ήθελα να σου ειπώ ένα λόγον, μα είνε αισχρός κομμάτι και θέλετε με κατηγορήσετε. Δεν βλέπετε τα ζώα που σμίγουν έως που εγγασρωθή το θηλυκόν και ωσάν γεννήση, ε, τότες ματασμίγουν; Και ημείς οι άνθρωποι δεν τα ντρεπόμαστε να είμαστε χειρότεροι και από τα ζώα; Μα πάλιν δεν ημπορείς να κάμνης αυτό, σου πέφτει βαρύ; Καμε άλλο· ταπεινώσου και ειπέ πως είσαι ανάξιος, αμαρτωλός και χειρότερος από τα ζώα· κατηγόρησε του λόγου σου, και έτσι ημπορεί να σε σπλαχνισθή ο Θεός να σε σώση. Αμή να κάμης την αμαρτίαν, να καυχάσαι, να λέγης πως είσαι άγιος, γίνεται τούτο να είνε; Ωσάν παιδιά μου πνευματικά σας συμβουλεύω· σας το είπα πως εις σε λόγου μου είνε άπρεπον να τα λέγω αυτά, μα τι να κάμω πάλιν; Βλέποντας το γένος μας εις ποίαν κατάστασιν ευρίσκεται, εστενεύτηκα και σας είπα αυτά, δια να ωφεληθήτε τίποτες.
Και να είνε ο άνδρας ως βασιλεύς και η γυναίκα ωσάν βεζίρης, ήτοι ο άνδρας ωσάν κεφαλή και η γυναίκα ωσάν σώμα, τότε ευλογεί ο Θεός τον άνδρα και την γυναίκα και τα παιδιά σας και δεν σας κολλά κανένα κακόν πράγμα , μήτε αμποδέματα, μήτε γητεύματα, μήτε κανένα. Έτσι περνάτε και εδώ καλά και πηγαίνετε και εις τον παράδεισον να χαίρεστε πάντοτε. Και πλέον εξουσίαν δεν έχετε να χωρίζεστε και μόνον ο θάνατος και η πορνεία σας χωρίζει. Και αν τύχη και ξεπέση η γυναίκα με άλλον άνδρα η ο άνδρας με άλλην γυναίκα, έχουν χρέος να πηγαίνουν εις τον αρχιερέα να τούς χωρίζη. Μα πάλιν εκείνος οπού αδικηθή από την γυναίκά του, και δεν την χωρίση, έχει μισθόν εις την ψυχήν του. Αμή είνε τρόπος η γυναίκά σου να πορνεύση με άλλον και να την συγχωρήσης; Είνε. Και τι τρόπος είνε; Εσύ, παιδί μου, πηγαίνεις την ξενειτιά, εις το χωράφιον, η γυναίκά σου εξέπεσε με άλλο πρόσωπον. Ήλθε ς εις το σπίτι σου. Τι πρέπει να κάμη η γυναίκά σου; Πρέπει να πάρη ένα τσεκούρι και ένα ξύλο και να σου βάλη μίαν μετάνοιαν και να σου φιλήση το χέρι και να ειπή: Παρε ετούτο το τσεκούρι και το ξύλο και να με κάμης χάριν· βάλε με επάνω να με κάμης λιανά κομμάτια , ρίξέ με να με φάνε οι σκύλοι, διατί δεν είμαι άξια να βλέπω το πρόσωπόν σου , επειδή και εκαταπάτησα την τιμήν σου και από εκεί οπού ήμουν θυγατέρα του Χριστού, έγινα θυγατέρα του διαβόλου. Τι λέγεις , παιδί μου, σε βαστά η καρδιά σου να την σκοτώσης η να την συγχωρέσης; Με φαίνεται πως θα πης: ας είσαι συγχωρεμένη, μα άλλην φοράν να μη το ματακάμης. Αμή πότε την χωρίζεις; Όταν έλθης από την ξενιτειά και το μάθης από τον γείτονά σου, τότε βιάζεσαι εξ ανάκγης να την χωρίσης. Έτσι και ο Κυριος αύριον εις την Δευτέραν Παρουσίαν, ανίσως και μας εύρη ανεξομολόγητους, αμετανοήτους, αδιορθώτους, βιάζεται να μας βάλη εις την κόλασιν· ει δε όταν μας εύρη μετανοημένους, μας σπλαχνίζεται και μας βάνει εις τον παράδεισον να χαιρώμαστε πάντοτε.
Γινεται πάλιν κατηραμένος ο γάμος να πάρης γυναίκα από την συγγένειάν σου , οπού το εμποδίζει ο νόμος, και να βάνης τύμπανα και βιολιά , χορούς και τραγούδια , ντουφέκια , στολίδια , και άλλα διαβολικά καμώματα. Τοτε γίνεται κατηραμένος ο γάμος, γεννώνται τα παιδιά σας τυφλά, βουβά, κουφά , κουτσά , κακορρίζικα , σεληνιάζονται και τα βλέπετε εσείς οι γονείς και καίεται η καρδιά σας και σας θανατώνει ο Θεός παράκαιρα και σας βάνει εις την κόλασιν. Και να μην τον κάμνετε τον γάμον την Κυριακήν μόνον όποια ημέρα θέλετε της εβδομάδος. Όχι πως το εμποδίζει ο νόμος, αλλά δια τας αταξίας οπού γίνονται και μάλιστα λείπετε και από την Λειτουργίαν· και η Λειτουργία πρέπει να γίνεται ξεχωριστή δια τον γαμβρόν και δια την νύφην.
Από τις διδαχές του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού
Abonnieren
Posts (Atom)